Part-1🦋

4.6K 200 16
                                    

Unicode ✅✅

ဆိုးလ်မြို့ရဲ့ညနေခင်းသာယာလှတဲ့မြင်ကွင်းဟာလူတစ်ယောက်ကိုအသက်ရှုမှားအောင်စွဲဆောင်နိုင်လွန်းပါတယ်

မိုးဦးလဲဖြစ်တာ‌ကြောင့် မိုးဦးရဲ့လွမ်းငွေ့လေညှင်းလေးကိုလဲရှုရှိုက်မိလိုက်ရသည်

အချိန်ကိုကြည့်လိုက်မိသည်3:55ဖြစ်နေပါရောလားကျောင်းဆင်းတော့မှာပဲ

စဉ်းစားမိလိုက်တဲ့အချိန်ခနလေးမှာပဲကျောင်းခေါင်းလောင်းထိုးသံကိုကြားလိုက်ရသည်......

"ကယ် ကလေးတို့ရေဒီနေ့အဖို့ကတော့ဒီလောက်ပါပဲ နောက်နေ့မှတွေ့မယ်နော် အားလုံးပဲဆင်းလို့ရပါပီ"

"Nae~~~"

ကျောင်းဝန်းရဲ့ခုံတန်းလျားလေးမှာလာကြိုမှာကိုထိုင်စောင့်နေ
ရင်းအသီးသီလာကြိုကျသောသူများကိုလဲငေးနေမိခဲ့တယ်

"ဟာ ဂျီမင်း ဘာတွေငေး‌နေတာလဲ လာမကြိုသေးဘူးလား"
ထယ်ယောင်းမှမိမိအားအနောက်မှလန့်အောင်လုပ်ရင်းအော်မေးလိုက်သည်

"အမယ်လေးး ထယ်ယောင်းရယ် မင်းကလဲလန့်သွားတာပဲ"

"ငါ မင်းဘေးမှာ ရောက်နေတာကြာလှပီ ဒါတောင်မသိရတာမင်းကဘာတွေငေးနေတာလဲ ဘာလဲကောင်မလေးတွေကိုလား"

"ဟာ မဟုတ်ပါဘူးကွာ ငါဘာသာအတွေးလွန်သွားလို့ပါ့"

"အေ့ပါ ဟာ မာမီလာကြိုပီပဲ မာမီ~~~သားဒီမှာ"

"သားကဒီရောက်နေတာကို မာမီကလိုက်ရှာလိုက်ရတာ"

"ဒီမှာ ဂျီမင်းနဲ့တူတူ‌စောင့်နေတာလေ"

"ဟုတ်ပ့ပီရှင့် သားဂျီမင်း လာမကြိုသေးရင်အန်တီတို့နဲ့လိုက်ခဲ့ပါလား လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ"

"ရပါတယ်အန်တီ သားလဲခနနေလာ‌ကြိုတော့မှာပါ လမ်းလွှဲသွားပီး‌လိုက်ရှာနေရမှာစိုးလို့ပါ့"

"ဟုတ်ပ့ပီကွယ် "

"မင်းတို့သားအမိကဒီရောက်နေတာပဲ"

"ဟာဒယ်ဒီပါပါလာတာလား"

"ဟုတ်တယ်သားရေ မင်းဒယ်ဒီကအဖိုးကြီးလေနေရာတကာကိုနောက်ကျနေတာ"

မယုံကြည်ခဲ့သောအချစ်🦋(မယုံၾကည္ခဲ့ေသာအခ်စ္🦋)Where stories live. Discover now