اعمانى حب الفهد

part 37

ظلت ايمان تبكى فى حضن عمار حتى نامت نوم عميق استيقظت ايمان لتجد نفسها وحدها فى السرير تذكرت ما حدث امس لتخبط رأسها بيديها

ايمان: غبيه

كانت ايمان تشعر بالتعب والارهاق وعدم القدرة على فعل شئ سئلت ايمان عن عمار فعلمت بعدم وجوده عادت الى ملجأها الوحيد وهو السرير

الساعة الخامسة عصرا

نهى: ايمي يلا اصحى المغرب هتاذن وانتى لسا مصلتيش العصر

ايمان بتململ: هى الساعة كام

نهى: خمسة

ركضت ايمان الى التويلت توضت وصلت العصر استغفرت قليلا ثم جلست بالاسدال على السرير امام نهى التى كانت تنتظرها

ايمان: عمار جيه

هزت نهى رأسها بلا

عادت ايمان لنوم لكن نهى امسكتها

نهى: استنى بس فى ايه معانا كواله نوم نوم نوم ايه مش هنعرف نتكلم معاكى ولا احنا مش قد المقام

ايمان: معلشى متنكده اصل العربية الفور باى فور بتعتى وقفت مرور والفيله بتاعت التجمع محجوز عليها يا ماما بلاش هبل ثم انا مكنتش هنام انا بضيقك بس عشان عرفا من امبارح ان فى حاجة محشوره فى ظورك وهتموتى لو محكتيش لتى فى ايه

نهى: لما انتى بعدتى عننا امبارح ممتك كمان راحت تجيب عصير او تقريباً كانت بتوزع نفسها وفانا ومراد او عمار

ايمان: اخلصى اكيد انا عرفا قولى

نهى: Flash Back

عمار: نهى

نهى: نعم

عمار: انتى بتحسى بالسعادة وانا جمبك

نهى بصدق: لاء مش بالسعادة بس بالامان انا عمرى محسيت بالاحساس دا قبل كدا حسا بالراحه والامان

عمار: نهى انا بحبك

نهى بصدمه: ايه

عمار: بقلك بحبك بحبك من اول مره شفتك فيها لقيت عينى بتحب تبص عليكى وتشبع منك اكتر من ايمان حتى كنت ببقا مبسوط لما بشوفك وبحس بالسعاده وانا جمبك انا بحبك جدا يا نهى ومستعد اعمل اى حاجة عشانك

نظرت نهى الى النيل واغمضت عيناها ثم فتحتها ببطء:وانا كمان يا عمار بحبك حبتك من بدرى بس معرفتش انى بحبك غير لما بعت بعد ما بعت انا وايمان كنت بتوحشنى كانت عينى بدور عليك فى كل الناس كان نفسى اشوفك لو حتى فى حلم

ابتسم عمار: نهى تتجوزينى

صدمت نهى وصمتط قليلا ثم تابعت: انتا قلت انك تقدر تعمل اى شئ علشانى........ ثم نظرت له......... صح