De 99e Hongerspelen

Hoofstuk 13

De gong gaat.

Ik spring van mijn plateau af. Ik ren met topsnelheid naar de grote rugzak. Ik gooi hem op mijn rug en ren verder. Ik pak het bundeltje messen en doe er een paar van op mijn riem. De andere hou ik in het bundeltje of in mijn hand. Ik ren verder om de pijl en boog te bereiken. Ik pak hem en kijk waar Sander is. Hij is in gevecht met Jonson uit 9. Ik zie dat Sander aan het winnen is. Ik probeer naar hem toe te rennen als ik een trap op mijn rug krijg. Ik val pijnlijk op de grond. Ik probeer door de pijn heen te bijten maar het lukt niet. Er dansen zwarte vlekken in mijn gezichtsveld. Ik probeer weer op te staan maar ik val steeds weer. Ik probeer te zien wie me aan de kant had gebeukt. Recht voor me staat de jongen uit 1 Will. Ik sta met veel moeite op en grijp naar 1 van mijn messen. Voor ik er 1 weet te pakken krijg ik een mes in mijn schouder. 'Aaaah!' gil ik. Ik val kreunend op de grond. Opstaan lukt niet meer. Dit wordt mijn einde. Als hij zijn mes pakt om de fatale slag te maken valt hij op de grond. Ik zie bloedvlekken om de drietand heen die hij in zijn rug heeft. Ik zie wie me heeft gered: Sander. Hij tilt me op en draagt me mee naar de jungle. Terwijl ik naar de landschap van de jungle kijk zie ik Daan uit 7 en Elaine naast Sander rennen. Na ongeveer een anderhalf uur stoppen we met rennen. Als Sander me op de grond laat kreun ik. Mijn schouder doet verschrikkelijk pijn. We moeten het verbinden. Ik krijg weinig mee van wat Sander, Daan en Elaine allemaal zeggen. Ik zie hun de rugzakken legen. Iedereen heeft een rugzak mee kunnen nemen. In mijn rugzak zit: een gevulde 2L fles, een lege 1L fles, een touw, een nachtkijker, een ehbo doosje (yes!), een mes, een stuk brood, gedroogd fruit, kleine plakjes vlees, lucifers en een slaapzak. Niet slecht. Als Sander mijn wond heeft ontsmet en verbonden en ik pijnstillers heb voel ik me een stuk beter. Ik kan weer gewoon lopen enzo en dingen pakken gaat ook wel. Ik mag wel blij zijn dat het niet in de schouder van mijn werparm is gekomen. Ik neem een slokje water en ik schrik dan enorm. BOOM, BOOM, BOOM, BOOM, BOOM, BOOM, BOOM, BOOM! 8 kanonnen, 8 doden. 8 onschuldige kinderen zijn vandaag gestorven voor het vermaak voor het Capitool. Ik ben benieuwd of alle beroeps nog leven. Ik denk het wel.

We gaan dan met z'n 4en water en voedsel zoeken. We lopen een tijdje en dan ruik ik iets. Het ruikt naar water.. Water! Ik ren uit het niets op de geur af en ik sta al snel bij een waterval. De anderen volgen me en roepen blij: 'Water!'
Iedereen vult zijn flessen bij en drinkt het gulzig op. Terwijl ik en Elaine een schuilplaats zoeken voor de nacht gaan de jongens jagen. Als we op pad zijn komen we in een dicht bladerdek. Ik hoor alle vogels fluiten. De jungle is prachtig maar er zijn nog andere 15 kinderen die je willen vermoorden.
We komen langs een rij holle bomen. Die kunnen geschikt zijn! Elaine vind het ook goed en ik kras een ster in 1 van de holle bomen. Zo kunnen we het terugvinden. Ondertussen vindt ik een paar appels. Ik pluk een paar en doe ze in mijn rugzak. De jongens en wij hadden afgesproken bij de waterval maar de jongens zijn er nog niet. Ik ga zitten op 1 van de grote stenen en Elaine komt naast me. 'Hè Rosalin? Mis jij je familie ook?' zegt Elaine. Er rolt een dikke traan over haar wang heen. 'Ja, ik mis ze ook.' zeg ik treurig. Alexa, Kai, mama en papa.. 'Ik heb 2 broertjes en 1 zusje. Mijn oudere zus is in de 96e Hongerspelen omgekomen..' zegt ze. 'Was jouw zus degene die toen in de finale zat en door haar districtgenoot is vermoord?' vraag ik. 'Ja..' 'Ik vond al dat jij erg op haar leek.' 'Jep..'
De jongens komen ondertussen weer terug. Ik zie dat ze 2 konijnen hebben en een kleine hert. Zij maken het klaar voor het eten.
De avond valt en we zitten met z'n allen in de holle boom. We hebben net konijn gegeten en het smaakte oké. Ik heb de appels in stukjes gesneden met mijn mes en daar eet iedereen nu van. Ik schrik van luid trompet geschal. Het Capitool embleem verschijnt in de lucht. De jongen uit 1 Will is dood. De meisjestribuut uit 3 is omgekomen. Dus alle beroeps andere beroeps leven nog. Had ik kunnen weten.. Uit district 5 en 6 is alleen de jongen er niet meer. Elaine lijkt het niet erg te vinden dat haar districtgenoot er niet meer is. Uit district 9 is de jongen er niet meer. Uit district 10 zijn ze er allebei niet meer. En uit district 11 en 12 alleen de meisjes. Het embleem verschijnt weer en het trompet geschal ook. Dan wordt de lucht weer donker. Ik besluit om vroeg te gaan slapen. Ik kruip ik mijn slaapzak en Elaine ligt naast me. De jongens nemen als eerste de wacht. We kletsen nog een tijdje en ik kijk naar de gemaakt sterrenhemel van het Capitool. Dan val ik in slaap.

De arena 😱 maar het gaat gelukkig goed. Wat is nog leuk in het verhaal? Comment en Vote! Xx