Bazılarımız dayanmanın bizi güçlü kıldığını sanır,
ama bazen bizi güçlü yapan bırakmaktır...
Bazı şeyleri oluruna bırakmak,
Ve bazı şeylere tutunmaktan vazgeçmek,
İnsanı güçlü kılar...
İyi Okumalar...
---------
Evde yasanan bu olayda İrem ciddi anlamda etkilenmisti. İlk defa birine asik olmustu. İlk defa birini cok kiskanmisti. İlk defa bu kadar sinirlenmisti. Ve ilk defa bu kadar cok kufuru bir gun icinde kullanmisti. Ayaz onu seviyor mu anlamis degilim. Ama eger İrem i uzerse karsisinda beni bulur.
"Guzelim." diye mirildanan Batuhan a kafami cevirdim.
"Sana sesleniyorum sabahtan beri. Ne dusunuyorsun." diyip beni kendine cekti.
"Ayaz ile İrem i" dedim.
"Bak Ayaz tek geceliklerle yasamis olabilir ama İremden hoslandigini fark edememek icin kor olmak lazim. Eger birlikte olurlarsa Ayaz onu uzmez. Yani insallah uzmez."
"Sen de oyle miydin?" dedim tek gecelikleri kast ederek. Yataktan kalkip oflayarak ciplak vucuduna tisortunu gecirdi. Bende kalkip karsisinda dikildim.
"Bu konuyu kapattigimizi saniyordum." dedi gozlerime bakarak.
"Ya merak ediyorum. Sana bu konuda ileri gitmek icin hazir olmadigimi soyledim sen de beklerim dedin ama ben yine de mutsuzum. Sanki bunun icin beni birakicakmissin gibi." dedim. Aramizdaki boslugu kapatip ellerini yanaklarima gecirdi. Bas parmagiyla gozyaslarimi sildi. Yine benden habersiz akmisti serefsizler.
"Birincisi son noktayi koyuyorum bu konu kapanicak. Evet seni unutmak icin bir sure denemis olabilirim. Bu kadar. İkincisi bir daha benim yanimda sakin aglama." diyerek suratima iyice yaklasti. Tam opucekken kapidan gelen sesi duyduk.
"Abi iki dakikaya yalniz birakmaya gelmiyor hemen kizin ustune atliyorsun." diye sitem eden Ayaz a bakmadan kafami assagi egip gulmemi engellemek icin dudaklarimi birbirine bastirdim. Sanirim o da opemedigi icin sinirlenmisti.
"Siktir git Ayaz." diye konustu Batu. Ayaz pardon diye mirildanip kapiyi kapatti. Ustumuzu giyip assagiya indik.
Batuhanin elini birakip mutfaga girdim. İrem elindeki kahvaltiliklari masaya sertce vura vura yerlestiriyordu. Yanina gidip kolundan tuttum. Bir an bana bakip elindekilerini birakti.
"Nefret ediyorum ondan." diye mirildandi.
"Nefret ettigini saniyorsun." dedim gozlerinin icine bakarak. Gozunden yaslar akmaya baslamisti bile. Ah biz bu kizla cok duygusaliz.
"Neden ona sans vermiyorsun?" diye sordum.
"Vermek istiyorum. Ama korkuyorum tamam mi? Sen Berk e bir sans vermistin ve simdi seni neye surukledi. Hala actigi yaralarin izleri var. Ayni sey bende de olucak biliyorum. 2-3 gun sonra benden bikicak ve beni yaninda istemiycek.."
"Hayir senden bikmiycam." diyen Ayaz a cevirdik kafamizi. Kapinin ordan bizi dinliyordu. Tabi yaninda da Batu vardi. İrem kapinin yanindan Ayaz i es gecip gidecekken Ayaz bileginden tutup disariya surukledi. Kapi sesi gelince gittiklerini anladik. Batuhan yanima gelip gozyaslarimi sildi. İrem Berk i hatirlatinca bir an aglayasim gelmisti. Aglamistim da.
"Berk konusunu kapattigimizi saniyordum." dedi sinirli haliyle bakarak.
"Kapattik ama İrem hatirlatinca bir anda uzuldum iste. Zaman kaybim oldu. Yani belki sen onceden gelseydin,onu hic tanimamis olacaktim. Daha iyi olabilirdik simdi."
"Berk yuzunden aramizin acilmasina hala izin veriyorsun Pelin. Artik bu konuyu kapat." diyerek beni birakip buyuk adimlarla ve sinirli yuz ile mutfaktan cikti. Elimin tersi ile gozlerimi silip bende mutfaktan ciktim. Ben ciktigimda Batuhan ayakkabisini giyip kapiyi aciyordu. Yanina gidip montunu giymesine yardim ettim.
"Kahvalti yapsaydin." dedim masum kedi gibi bakarak. Hadi ama ya affetsin beni.
"İsim var." diyip sinirli yuzuyle kapiyi ellerimin arasindan alip kapatti.
5-10 dakika koltukta oturup dusundum. Belki aksam icin guzel bir sofra hazirlayabilirdim. Evet evet guzel fikir.
Ayaga kalkip mutfaga geri girdim. Bir kac bir sey agzima atip kahvaltiliklari topladim. Aksam icin yemekleri yapmaya basladim.
-----
Hazirladigim sofraya baktim. Mukemmel olmustu. Ortadaki mum ile tam filmlerdeki gibi bir masa hazirlamis oldum. Cebimden telefonumu alip saate baktim. 7:24. Cüş.
Mutfaktan cikip ust kata kostum. Altima kot sort ustume de pudra pembesi bir gomlek gecirdim. Gomlek sortumdan biraz kisaydi. Sortta baya kisaydi. Yok gibi bir sey di yani.
Dusuncelerimden siyrilip assagiya indim. Masaya tekrar goz gezdirip koltukta beklemeye basladim.
Tam iki saattir televizyon izledim ama Batuhan hala ortalarda yoktu. Ayaga kalkip mutfaga girdim. Yemekler sogumamisti. Cunku 3 kere isitmistim. Sinirlerim bozulmustu ve basim agrimaya baslamisti. Dolaptan bir tane agri kesici alip suyla yuttum. Astim illacimi da kullanip masaya oturdum. Ben oturur oturmaz kapi sesi geldi. Ayaga kalkip mutfaktan salona firladim. Batuhan montunu asip koltuklardan birine atti kendini. Yanina gidip oturdum. Hala sabahki yuz ifadesi vardi.
"Yemek hazirladim. Yiyelim." dedim.
"Ayaz lari bekleyelim oyle." dedi. Ayaga kalkip karsisina gectim.
"Basbasa" dedim. Ayaga kalkinca bileginden tutup mutfaga surukledim. Masayi gorunce yuz ifadesi yumusadi. Once bana bakti. Sonra gulumseyerek masaya oturdu. Ben de karsisina gecip oturdum.
Yemegimizi sessiz surduruyorduk. Sessizligi ben bozdum.
"Ozur dilerim." dedim. Azina aticagi kasigi geri birakti.
"Birdaha konusu bile acilmiycak. Soz veriyorum." diyip ayaga kalktim. Karsisina gecip elinden tuttum. Ayaga kalkti. Surukluyerek yukariya cikardim. Onun odasina surukleyerek cikardim. Ben odanin kapisini kapatirken o da yataga oturdu. Yanina gidip oturdum. İki kelime fisildadim.
"Ben hazirim."
------------------
DİGER BOLUM İCİN HEYECAN TAVANDA. VOTE VERMEYİ UNUTMAYİN LUTFEN.
