Her şey yolundayken birden alt üst olması garip değil mi ?
Yağmurla başbaşayız.Sessiz ve terkedilmiş gibi görünen garip sokağımda.Kimse yok.İstediğim gibi sanırım.Yada ben kendimi öyle kandırmayı seçtim.
Yaşadıklarım çok ağır bir şey olmayabilir belkide.Hayatı mükemmel bir şekilde yaşamaya alışmış olan biri için çok zor ama.Her istediğini yaptıran şımarık bir cocuktum küçükken de.Ondan geriye kalan birkaç ipin ucu vardı ve ben onları çekiştiriyordum.Şimdi anladım.Hayat Gerçekten Acımasız.
Kendimi kapatacak kadar bir odam olsun yeter.Yastıgım hayat kadar sert olmasın.Sırtımı yaslayıp dizlerimi karnıma çekip ağlasam.Dilediğim kadar.Acımı dindirene kadar.Dinmeyecek acımı.
Bunlara ragmen insanin icinde umut olmasi guzel. Ama icimin karamsarligi belkide beni yuzeye cikaracak umudumu hortum gibi icine hapsediyor. Cabalasanda kurtulamiyorsun. Neden? Nedenini bende bilmiyorum.
Bildigim birkac sey var. Ergenlik donemindeyken hep hayatimda eksinli bir hayatim olsun istiyordum. Simdi ise o eksinin esen ruzgarinin hissini tenimde hissediyorum.
Kacirildim. Yagmura kollarimi acip sarilirken. Birkac gun Berk i goremedim. Gelmedi yanima. Ya da gelmek istemedi. Kim acisini herkeze sicratan bir kiz isterki? Delicesine seven birisinden baskasi olamazdi bu.
Gozlerimi actim. Daha dogrusu acmaya calistim. Ayaklarim kollarim baglanmisti. Azim baglanmis ve gozlerim kapatilmisti. İste simdi asil zorlu hayat seni bekliyor Pelin. Ya dustugun kuyunun kapagini sen acacaksin,yada seni sevenler. Yaninda isteyenler.
Bayilmistim sanirim. Halsizdim. Acikmistim. Ve kac saattir uyuyorum bilmiyorum.
Bagirmaya calistim ama sesim cikmiyordu. Kapi gicirtisiyla irkildim. Hep boyle bir eksini hayal etmisligim vardir. Simdi onu yasiyordum. Acimasizca.
"Sonunda uyandin hanimefendi"
Dedi yabanci bir ses. Tedirgindim.
"Kimsin ne istiyorsun benden"
Sesim zor cikmisti. Ben konustukca bogazima igneleri batiriyorlardi sanki.
"Seni istiyorum."
"Daha beni tanimiyorsun bile pic kurusu!"
"Senin tanimiyorum oyle mi?"
"Pelin Cantimur. 20 yasindasin. Baban oldu. Her kucuk seyde kendini kuyuya dusmus gibi hisse...."
"Kucuk sey?" dedim sorar gibi.
"Babanın ölmesi gibi."
Bağlanmış ayaklarımın ve bileklerimin acısını umursamadan sitem etmeye başlamıştım bile.
"Babamın ölümü küçük bir şey ha?Küçük bir şey? Ah evet nereden bileceksin ki sen.Bir bok bildiğin yok burda seninle muhattap oluyorum çöz beni çabuk zengin züppesi seni!"
O kadar çok bağırdım ki boğazlarım acıma başlamıştı.Artık sinirlenmek yok Pelin! Demenin hiçbir faydası yok.Bana yada bir başkasına.Çünkü,bence her şey yalan.Siyah bir buz gibi.
"Beni tanıdıkça anlıyacaksın ne demek istediğimi."
"Seni tanımak istemiyorum gerizekalı ! Berk gelip seni buldugunda öldürecek. O zaman senin üstünde tepineceğim!!!"
Ah Berk neredesin.
"Sen hala Berk mi diyorsun?"
"Ne dememi bekliyorsun?"
"Sunlara bakmanı."
Yanıma geldi elinde bir zarf vardı onu yere attı ve ellerimle ayaklarımı çözdü.
Kalktığım gibi zarfı aldım ve içindekilere baktım.
"Şimdi ne düşünüyorsun?" diye sordu bana sessizce.
Ben şuan şok aşamasındaydım.Berk ile Meltem in yataktaki fotoğrafları vardı.İçimdeki iyi düşüncelerin çıkıp yerine kötülerinin gelmesini engelledim.
"Bunlar eski fotoğraf Berk beni seviyor."sahte bir gülümseme attım.
"Öyle mi? Tamam gel o zaman." demesiyle elimi tutup merdivenlerden inip dışarı çıktık.Bir anda kardan ayağım kaydı buzdan. Tam düşecekken beni tuttu. Daha fazla yakınlasinca beni kaciran adamin yuzunu dikkatsizce inceledim. Komur gozleri ve kumral saclari vardi. Dudaklari ve burnu dumduzdu. Bir kizin hayallerindeki gibi.
Kendimi onun ustunden cektim. Kendine ceki duzen vererek yurudu. Eminim ki bir aciklamasi vardir diye pesine takildim. Ah ama her zaman ki gibi. Haksiz olan yine ben.
Onlari opusurken gorunce icim acidi. Berk ondan ayrildi ve yuzugu unuttugunu gordum. Benimle ayni anda dusunup yuzugu yere atti ve Meltemi kucagina alip yurumeye basladi.
Yanlarina gittim ve bagirmaya basladim. Azimdan cikani duymuyordum.
"Seni pic kurusu bunun icin miydi her sey. Bu muydu senin askin. Meltem mi secimin Berk. Melteminide al siktir git simdi!." diyerek yuzugu parmagimdan cikarip ona fitlattim. Konusmasina firsat vermeden yurumeye basladim. Ta ki o hatasiz yuzuyle beni kaciran adama yakalanana kadar.
"Onun icin agladigini soyleme bana."
"Sana bir sey soyleyen yok!."
Bagirisima sok olmus bir sekilde bana bakti ve bir anda kendimi arabada buldum. O an eve gelmistik zaten.
"Lanet olsun rahat birak beni."
"Gec yat surda kacmaya calisma sakin deneme bile kucuk hanim. Ayrica adim Batuhan."
Yatmiyacaktim. Uyumasini bekledim gozum kapali normalde uykuya dalarim ama her uyuma istegi geldigimde babamin olumu,kacirilmam,Berk geliyordu aklima. Sessizlik buyuk evi kaplayinca gozlerimi actim. Korumalar yoktu. Sabah vardi oysa ki. Kapiyi yavasca acip olabildigince hizli kosmaya basladim. Ta ki birine carpana kadar. Berk. Sarhostu. İcki kokuyordu bastan sona. Bana yaklasti ve ustumu cikarmaya calisti. Lanet olsun tecevuz etmeye calisiyordu. Bunu yapacak kadar gozumde kuculdun mu? Sana verdigim deger bu kadar miydi?
"Rahat birak beniii. Defol git."
Sesim sonlara dogru acimasizca cikti. Dayanamiyordum. Hicbir seye.
Aletine bir tekme indirdim. Sendeledi. Ama devam etmeye calisti. Ustum basim yirtilmisti. Batuhan midir nedir geldi ve Berk e yumrugu indirdi.
"Hayvan herif senin de yapacagin bu degil miydi ha?"
"Ben sana dokumam salak kiz dus onume."
"Hayir gelmiycem rahat birakin beni."
Sesim yardima muhtac biri gibi cikmisti. Kendime kufurlerimi saydirirken dikkatsizligini ele alip kosmaya basladim.
Arkamdan gelmedigini fark ettim. Belki de bu bir oyundu. Eve kadar kosamazdim ama denedim ve eve vardim. Yaklasik 40 dakikadir kosuyordum. Ta ki tikanip nefes nefese kalana kadar. Astim hastasiyim ben. Unutuyorum ama kendini hissettiriyor.
Zor nefes aliyordum. Evin kapisi acikti ayrica. İceri girdim ve kendimi koltuga attim. Bagirmaya calistim ama kimse duymadi beni. Zor nefes aliyordum. İlacimi goremedim hicbir yerde. Artik ölüm vaktiydi belki de. Cunku gozlerim coktan kendini ele vermisti.
--------
OLABİLDİGİNCE UZUN YAZMAYA CALİSTİM. BİRKAC SEY DEGİSECEK ARTİK. YENİ BİR HAYAT,YENİ BİR UMUT. VOTE.
