His Own Property Mini Series (6)

Chapter 19

a/n:UNEDITED THANKS FOR WAITING BUSY NA NAMAN AKETCH SARAHAN NA NG KLASE FORMS ARE WAVING.

"I am the Alpha and the Omega," says the Lord God, "who is, and who was, and who is to come, the Almighty."-REVELATION 1:8

The end of all things is near. Therefore be alert and of sober mind so that you may pray.-1 PETER 4:7

I am coming soon. Hold on to what you have, so that no one will take your crown.-REVELATION 3:11

Chapter 19

KINAMULATAN ko ng mata ang bagay na tila nakatanday at nakakakiliti sa aking bewang. Bahagya ko pang ginalaw ang katawan para lang masiguro kung nanaginip ba ako o hindi pero hindi nga dahil isang braso nga talaga ang nakapulupot sa aking bewang umusog ako palayo para sana tingnan kung sino ang walanghiyang tao ang may-ari ng brasong iyon. ni hindi ko pa man tuluyang naiialis ang braso niya sa aking bewang ng mas lalo ako nitong hapitin palapit sa kaniya.

"don't you dare runaway Lavinia" ani ng boses na kilalang kilala ko his words are so demanding and authoritative one. Pinilit kong lumingon para kumpormahin kung siya nga ba? and when I did look back.... Froilan's serious stare is looking back at me dangerously.

"maaga pa sleep more Nia...."he said while forcing me to sleep again while embracing me more tightly as he duck in his head on my nape. Hindi ako nagpatinag sa sinabi niya nagpumiglas pa rin ako para makaalis sa pagkakayakap niya.

"bitawan mo ako Froilan! Kung gusto mong matulog ikaw na lang uuwi na ako!" sigaw ko sa kaniya I don't know what's wih me but the moment everything went back to me simula ng mangyari kahapon I was the talk of the town kagat-kagat ko ang labi habang pinipigilan kong maiyak na naman. napayuko na lang ako ng hindi ko na napigilang ang pagtulo ng aking luha at ang aking mga hikbi nakita ko ang pagkatood niya I let him see how weak and vunerable I was. Pinahid ko ang mga luhang masaganang tumutulo sa aking mata eto na ako ang talunan sa lahat ng mga pasakit na ibibnibintang nila sa akin pinilit kong maging matatag pero hindi ko kaya dahil tuwing naiisip ko ang bagay na iyon tila isang mataas na gusali akong nilindol at gumuho. Walang kwenta ang pag iyak ko sa harap niya dahil alam kong hindi niya naman ramdam yung pain na nararamdaman ko tumalikod ako at akmang tatayo ng dalawang kamay naman niya ngayon ang pumigil at pumulupot sa aking bewang.

"don't cry please...." This time the tone of his voice change naramdaman ko ang mabining paghagod ng palad niya sa aking likod at sa tyan ko.

"it will be bad for our baby...." he said nanigas ako sa sinabi niya he know?how? At mapait akong napangiti ng maalalang bakit nga ba ako nakipagkasundo sa kapatid niya na alam ko namang tatraydurin din ako sa huli.

Sumiklab ang galit na napuno sa aking dibdib "you planned all of this!" hiniklas ko paalis ang kamay niya sa aking bewang at tumayo ako para makalayo sa kaniya. Wala na akong pakielam kahit na makita niya ako sa ganitong itsura at ayos.

"nanahimik na kami bakit ba kasi nagpakita kita ka pa!" duro ko sa kaniya. I was not in my right mind habang hindi ko na mapigilan ang emosyon ko at ang dila ko sa pagsasalita halo-halo na basta ang alam ko kailangan kong ilabas ang galit ko dahil punong-puno ang dibdib ko sa pagkimkim ng sama ng loob "its you! bakit kasi hindi ka na lang nanahimik you make all things complicated! Sabihin mo nga sa akin Froilan anong ginawa ko sa iyo sa inyo at ganito niyo ako parusahan, sinunod ko ang gusto niyo magpakalayo layo! pero ikaw you ruined everything! Kaya kong buhayin lahat ng anak ko na wala kahit pisong tulong mula sayo!-" napatigil lang ako sa pagsasalita ng sumingit ang isang masakit na tila kinukurot ng pino ang puson ko.

"shit!" I heard him cursed naramdaman ko na lang na binuhat niya ako ulit at inihiga sa kama at pagkakataranta niyang tawagan at makalipas ang ilang sandali a middle aged woman wearing a lab coat came.