𝗦𝘂𝗿𝘃𝗶𝘃𝗲

《 Bana Bildiğim Bütün Doğruları Unutturuyorsun 》

𝐽𝐻

Jimin: ''Hyung, birine aşık olduğunu nasıl anlarsın?'' kafamı kaldırıp yatağın ucunda oturan Jimin'e baktım.

''Nereden çıktı ki şimdi bu?''

Jimin: ''Hiç, merak ettim sadece.'' elimi, kapağı açık olan mini bara yaslayıp konuşmaya başladım.

''Uhm, nasıl anlatsam...Kalbin, normalden daha hızlı atmaya başlar. Avuç içlerinin terlediğini, midenin kasılmaya başladığını hissedersin. Tıpkı sarhoş olmak gibi; hiç olmadığın kadar özgür ve mutlu hissedersin kendini. Elini uzatsan bulutlara dokunabilecekmişsin gibi. Aşk da bunun gibi işte, ayağını yerden kesen bir his.''

Jimin: ''Vay be...'' hayranlıkla bana bakmaya başladığında gülümsedim ve dolabı karıştırmaya devam ettim.

''Ne o, aşık mı oldun yoksa?'' başını öne eğerek parmaklarıyla oynamaya başlamıştı.

Jimin: ''Bilmiyorum, sanırım.'' dediğinde kaşlarımı kaldırdım ve içki şişelerini alıp yanına oturdum. Ona uzattığım şişeyi hemen eline alıp yudumlamaya başlamıştı.

''Buna sevindim. Bu duyguyu tatmadan ölüp gideceksin diye çok korkuyordum çünkü.'' hafifçe gülüp içkimizden bir yudum daha aldık.

Jimin: ''Bunun doğru olup olmadığından emin değilim.''

''Nasıl yani?''

Jimin: ''Yani, daha önce hiçbir erkeğe karşı böyle duygular beslemedim. Büyüdüğüm çevrede de hiç böyle bir şeye denk gelmemiştim. O yüzden-''

''Jimin, böyle hissetmen normal. İlk defa bir erkeğe aşık oluyorsun sonuçta. Küçükken sana ne öğretildi bilmiyorum ama aşk, birini cinsiyeti yüzünden sevmek değildir.'' işaret parmağımı tam kalbinin üzerine bastırıp konuşmaya devam ettim.

''Burayı sevmektir aşk.'' parmağımı çekip tekrar önüme döndüm.

Jimin: ''Tanrım, içinde böyle edebi biri yattığını bilmiyordum.''

''Ben de bilmiyordum. Bu zombi istilası beni çok değiştirdi.'' dediğimde ikimiz de gülmüştük.

''Taehyung ile bir an önce konuş bence.''

Jimin: ''Uhm, emin değilim Hyung...'' elini ensesine atmıştı.

''Neyden emin değilsin, seni sevip sevmediğinden mi?''

Jimin: ''Hayır, beni sevdiğini biliyorum. Sadece-''

Namjoon: ''Beyler! Bizim odaya gelsenize.'' kapıda dikilen Namjoon'a baktım bir süre.

''Niye ki?''

Namjoon: ''Jungkook tutturdu oyun oynayalım diye. Benden de sizi çağırmamı istedi.''

''Tamam geliyoruz birazdan.'' başını tamam anlamında sallayıp uzaklaştığında tekrar biz bize kalmıştık.

''Evet seni dinliyorum. Sadece ne?''

Jimin: ''Boş ver, önemsiz bir şeydi zaten. Hadi bizimkilerin yanına gidelim.'' deyip ayağa kalktığında ben de ona katıldım.

𝐽𝐽

Hoseok Hyung ve Jimin de yanımıza gelip yere oturmuşlardı hemen.

''Evet, herkes geldiğine göre oyunumuza başlayabiliriz.'' yağmur hala şiddetli bir şekilde yağmaya devam ettiği için Jongin bugün yola çıkmayacağımızı söylemişti. E durum böyle olunca ben de neden beraber oyun oynamıyoruz dedim.