Մարդասպանի Վանդակում

~ՄԱՍ 1~

Ուշ աշուն...ոսկե տերևների խշխշոցը խառնվում է այդքան արագ վազող երիտասարդի խորը ու ընկած շնչառության հետ,որը այդքան տանջվելով վազում է դեպի ազատությունը,բայց երևի թե նրան այստեղ այս պատմության մեջ տրված չի տեսնելը այդ ազատությունը,վայելել այդքան սիրված ազատ քամին,և ամեն ինչ մի մարդասպանի պատճառով,որը չգիտես ինչու նրան է սիրում ու հիմա տանջում այնքան որ տղան ուղղակի մահ է երազում,բայց երազները երբեք իրականություն չեն դառնում...
Ամեն ինչ սկսվեց գարնանային մի երեկոյի ժամանակ...այդ օրը ոչինչ չէր էլ ենթադրում իրենից,Թեհյոնը էլի աշխատում էր սրճարանում,որ գոնե ուսանողական վարձերը վճարեր,քանի որ ծնողներ չուներ որոնց վրա կարելի էր հույս դնել,և հենց մարտի 9-ին մի բաց կանաչ երանգի մազեր ունեցող երիտասարդ եկավ նրանց սրճարան։Նրա պատվերը անգամ տարօրինակ էր,նա կարծես իրականությունից դուրս լիներ։
-Ինձ մի բաժակ տաք ջուր բերեք!-կանչեց Յունգին մատուցողին
-Եղավ պարոն հիմա կբերենք։
ԵՒ ահա սեղանին մոտենում է կապտամազ գեղեցկադեմ ու էսթետիկ այդ պատանին, որից այդ վայրկյանից սկսած Յունգին հայացքը չի կտրում։
Յ։Անունդ ինչ է?
Թ։Պարոն չեմ կարծում,որ դա ձեզ պետք է ասե...
Յ։Լռիր ու ասա!-նրա տոնը որը մինչ այդ ոչինչ չէր արտահայտում անցավ բարկացած երանգների
Թ։Թ-Թեհյոն։
ԵՒ ահա պատմության սկիզբը,և որտեղից միայն Թեհյոնը իմանար, որ նա իր անունը հայտնեց իսկական պսիխոպատի,ով այդ օրվանից նրա կյանքը դժողք կդարձներ։Նա արդեն մեկ շաբաթ էր ինչ գալիս էր սրճարան ու նույն տաք ջուրը պատվիրում,իսկ մի անգամ նա արյունոտ մատներով էր նստած։
Թ։Պարոն Յունգի,ձեր ձեռքը...?
Յ։Անհանգստանալու կարիք չկա,ուղղակի դանակից ճիշտ չօգտվելու հետևանքա։
Թ։Պարզ է-Թեհյոնը դա ուղղակի ավտոմատ ասեց,նա գիտեր որ այդ արյունոտ վերքը շատ խորն էր պատահականության համար,մանավանդ որ մարդը դրա մասին այդքան հանգիստ խոսի,իսկ դեռ լուրերով նա լսել էր սպանությունների դեպքերի մասին,որոնք մոտակա թաղամասում էին տեղի ունենում,ու դա նրան կասկածի առիթ տվեց։
Այդ ամբողջ շաբաթվա ընթացքում Յունգին թաքուն ու աննկատ հետևում էր Թեհյոնին,նրա համար հատուկ ծրագիր կազմելով,ու երբ ծրագիրը պատրաստ էր նա անցավ գործելուն։
ԵՒս մեկ շաբաթ անց նա գիշերով հետևեց թեհյոնին մինչև նրա բնակարանը,իսկ հետո ուղղակի թակեց դուռը։
Թ։Աստծու սիրո ով կարա լինի ժամը 12-ին?
Մռթմռթալով Թեն բացեց դուռը,բայց նա անգամ չհասցրեց հայացքը կենտրոնացնել երբ գլխին ծանր հարված զգաց ու պատկերները սկսեցին սևանալ ու նրան տանել սև անդունդ։
Յունգին ուղղակի մի քանի րոպե կանգնած հիանում էր տղայի պատկերով,որը գետնին ընկած արյունահոսում էր,ու կամաց փակում աչքերը,իսկ հետո ծնկաչոք սկսեց շոյել մազերը ու անցնել ձեռքերը կապելուն։Նրա հայացքը ընկավ բացված ուսին,որը բացվել էր վերնաշապիկի կոճակների արձակվելուց,ու Յունգին չդիմանալով սկսեց կծել ապա լիզել կծածը, որով նա ցույց էր տալիս որ Թեհյոնը իրենն էր։