Մարդասպանի Վանդակում

~ՄԱՍ 8~

Յ։Անգամ կատակում ես մարդասպանի հետ,վատ չի։Հիշի որ վարագույրները միշտ էլ կփակվեն,բայց դրանք նորից չեն բացվի նույն պատմության համար,այնպես որ այդքան մի շտապիր,ես ու դու հատուկ դեր ունենք,դու դեռ պետք է ծնողներիդ սպանողներին գտնես։-Յունգին ժպտում էր։
Թ։Ի-ինչ?դ-դու ինչ գիտ-տես այդ մասին?
Թեհյոնի լեզուն արդեն իրեն չէր ենթարկվում իր ծնողների մասին լսելուց,նա անվախի տպավորություն էր փորձում թողներ,բայց այդ ամենը ընկավ գետնին հայելու պես ու փշրվեց իր ծնողների մասին լսելուց հետո։
Յ։Օհօ,պարոն համարձակը կակազում է արդեն,իսկ միգուցե ինֆորմացիադ վաստակես?
Թ։Այսինքն?
Յունգին հարցին պատասխան չտալով մոտեցավ Թեհյոնի վանդակին ու սկսեց բացել դուռը։
Թ։Մենակ թե չասես որ երկրորդ անգամ էս դա անելու։
Յ։Այս անգամ ավելի օրիգինալ բան եմ մտածել,իսկ դու հանգիստ արի ինձ հետ եթե չես ուզում քո ուղեղը ետևի պետին ցրիվ գա։
Յունգին քաշեց Թեհյոնի վզկապից ու դուրս հանեց նրան,բայց տեսնելով որ տղան ոչինչ չուտելու ու երեկվա արկածների պատճառով ոտքի վրա կանգնել չի կարողանում նրան ձեռքերի վրա բարձրացրեց։
Յ։Ինչ թեթև ես։
Թեհյոնը լռեց,նա չգիտեր էլ ինչ պատասխանել։միայն գլխով արեց ու հայացքը ուղղեց հատակին։
Յունգին դուրս եկավ մութ միջանցք,որը երկու ճանապարհ ուներ մեկը տանում էր աստիճաններով վեր իսկ մյուսը ներքև։
Յունգին սկսեց բարձրանալ վերև։
Թ։Իսկ ներքևում ինչ կա?
Յ։քաղցրիկս մի օր քո համար ընդե առանձին էքսկուրսիա կանեմ,ընդեղ իմ անձնական տրոֆեյներն են։
Թ։Դու ինչ որ մարզաձևով էս զբաղվում?
Յունգին ուզում էր պատասխանել,բայց մտածեց որ դեռ շուտ է տղայի ուղեղը անիմաստ նյութերով ծանրաբեռնելու համար,այնպես որ լռեց ու չասեց որ այնտեղ ուղղակի պատից մեխված գլուխներ կան(որոնք ջրի մեջ եռացել են)ինչպես նաև տարաներով մարդկային աչքեր,իսկ որոշ անկյուններում ոսկորներ կան։Յունգիին մյուս օրգանները ուղղակի անհրաժեշտ չէին,նա դրանք դեն էր նետում։Հարց կառաջանա թե որտեղից էր նա եկամուտ ստանում,պատասխանը շատ պարզ է։Նրա հարազատներից մնացել էր միայն պապիկը,պապիկի մահվանից հետո մի հսկա կարողություն անցավ Յունգիին,չնայած որ տղան չի վայելում գումարը,նա անգամ դրանք տալիս է նվիրատվության։Նա սպանությամբ էր զբաղվում արդեն 11 տարեկանից։Հետո մենք ավելի խորը կանդրադառնանք....
Հետո մենք ավելի խորը կանդրադառնանք այդ դեպքերին։
Յունգին հասավ մի քիչ քրքրված ու փայտե դռան։Թեհյոնը հայացքը գցեց դռանը ու արդեն ներքուստ հույս ուներ դռան հետևում հետնախորշ տեսնել,բայց մտքերից նրան դուրս հանեցին Յունգիի ձեռքերը,որոնք չգիտես ինչու նրա վերքերը ավելի ուժեղ սկսեցին սեղմել ու դրանով ցավացնել(չնայած նա առաջ հանգիստ էր գրկել տղային)։Յունգին ոտքի թեթև հարվածով բացեց դուռը,Թեհյոնը մտածում էր որ մի ահավոր տեսարան կտեսնի,բայց հասարակ ու աղքատիկ սենյակ էր,մահճակալին էր շատ ուշադրություն տրված,իսկ սենյակը մի քիչ խամրած սպիտակ երանգ ուներ։
Թ։Ինչ ենք անելու այստեղ?
Յունգիի մեջ կարծես կոճակ լինի դրված որը նրա մեջ մարդկային հատկությունները միացնում ու անջատում էր,ու այդ խոսքերից հետո նա առանց պատասխան տալու Թեհյոնին վայրենի ձևով նետեց մահճակալին։Թեհյոնը անսպասելիությունից տնքոց հանեց,քանի որ հին վերքերը իրենց մասին ասում էին։
Թ։Հեյ,քեզ հետ ինչ է լինում,մի քիչ առաջ ամեն ինչ կարգին էր։
Յ։Ձայնդ կտրիր,հերիքա ամեն թեթև բանից աշխատանքը կորցրած մարմնավաճառի պես նվնվաս։
Թեհյոնը իրոք չէր հասկանում թե ինչը այն չէր,ինչը նա ճիշտ չէր արել,բայց նրան անգամ մտածելու ժամանակ չտվեցին։
Յ։Դու ուզում էիր ծնողներիդ մասին ինֆորմացիա ստանալ չէ?իսկ չես մտածում որ այդ ինֆորմացիան պիտի վաստակես?
Թ։Ի-Ինչ էս ուզում ա-անել