Մարդասպանի Վանդակում

~ՄԱՍ 12~

Առաջին փորձը Թեհյոնին կերակրելու....ձախողում...Նա ուղղակի դուրս էր թքում այն պատառները որոնք հայտնվում էին նրա բերանում։Դա ինքնասպան լինելու իր տարբերակն էր։
Յունգին չէր թողնի որ Թեհյոնը այդքան հեշտ կյանքից զրկվի։Նա մի գդալ լցրեց իր բերանը սննդից ու սեղմելով Թեհյոնի քիթը(որը արդեն դիմադրելու ուժ չուներ)սկսեց համբույրի պես լցնել սնունդը նրա բերանը։Վերջապես Թեհյոնը սկսեց կուլ տալ սնունդը։Այդ համբույրի տարբերակով էլ Թեհյոնը կերավ ամբողջ սնունդը։Յունգին հանկարծակի վեր կացավ,բռնեց Թեհյոնի պարանոցից դեռևս կախված վզկապից ու քշելով տարավ իր հետ դեպի մեր արդեն ասված ննջասենյակ։Երբ նրանք հասան միջանցքին(որը տանում էր երկու ուղղություններով) Թեհյոնի քթին դիպավ նախ ուժեղ քնաբեր դեղերի ու ամոնիակի հոտը,ապա միան ինչ որ գարշելի հոտ։Սրտխառնոցը ուղղակի ապահովված էր։
Թ։Է...էս ինչ հ...ոտա?
Թեհյոնը դժվարությամբ էր խոսում,մի քանի օրվա վատ պայմանները անդրադարձել էին նրա վրա։
Յ։Խոստանում եմ որ օրերից մի օր այդ հոտի պատճառներին դու էլ կծանոթանաս,բայց մինչ այդ մենք շատ կիսատ գործեր ունենք։
Թ։Ուր ես ի...նձ տանում?
Յ։Ես նյարդերս արդեն քանի օր է չեմ հանել,իսկ դու իմ թաշկինակն էս դարձել,այնպես որ պատրաստվիր...
Յունգին դա ասելով ոտքով հրեց  ննջասենյակի դուռը ,դռան բացվելուն պես նա բառի բուն իմաստով մահճակալին նետեց Թեհյոնին։
Յ։Ես չեմ պատրաստվում ձեռքերդ արձակեմ,այնպես որ ես քեզ կօգնեմ այսօր։
Յունգին հանեց իր հագուստը և վերձրեց դանակը։Նա դանակով կտրեց սպիտակ վերնաշապիկը(որը միակ հագուստն էր տղայի հագին) և ապա սկսեց դանակով հենց տղայի մարմնի վրայից կտրել բինտերը։Թեհյոնի համար դա ցավոտ էր,անգամ չափից շատ,բինետրը խրվել էին վերքերի մեջ,իսկ դրանց հետ մեկտեղ պոկվում էր նաև մաշկից մի մաս։Բայց դա Յունգիին հետաքրքրում էր?իհարկե ոչ,նա ամբողջ օրը արյան մեջ էր,ինչին էր պետք հասարակ մեկի առողջությունը նրա համար։Նա արդեն հիանում էր նորից արյունոտվել մարմնով,նորից կաթող բյուրեղյա արցունքներով,նորից դատարկված աչքերով որոնցից յուրաքանչյուրի մեջ միաժամանակ կային աշխարհի բոլոր խղճուկ զգացմունքները,ու նաև այնտեղ ոչինչ չկար։Յունգին հիանում էր այդ տղայի էսթետիկայով,հիանում էր իր արարած հոգեկան աշխարհով,որը գնալով ավելի էր կոտրվում։
Նա իրեն երկար սպասել չտվեց,տղայի մարմինը մերկացնելը ավարտելուց հետո նետեց մահճակալին ու սկսեց ագահաբար համբուրել տղայի վիզը,ուսերը,կուրծքը,որովայնը,անգամ ոտքերը։Նա դա չէր անում Թեհյոնին հաճույք պատճառելու համար,նա դա ինքը իր համար էր անում,նրան դուր էր գալիս այդ արյունը տեսնել  իր սեփական մարմնի վրա։Նա արդեն մոտ հինգ րոպե է համբուրում ու հետքեր էր թողնում տղայի մարմնին,իսկ Թեհյոնը?Նա ուղղակի աչքերը փակ պարկել էր,թքած թե իր հետ ինչ կանեն ու ինչքան,նա ուղղակի պարկել էր։
Յունգին անգամ այդ անտարբերությանը ուշադրություն չէր դարձնում։Նա սկսեց համբուրել ու կծել Թեհյոնի շուրթերը,ու համբուրելու զուգահեռ շուրթերով մաքրում էր այտերին ձևավորված թաց ճանապարհները։Նա պտտեց մարմինը մեջքով դեպի իրեն ու բարձրացրեց Թեհյոնի հետնամասը իրեն ավելի հարմար դիրքով ու մտցրեց առաջին մատը։Թեհյոնի շնչառությունը ծանրացել էր ու խառնվել մատների արձակած ձայնին։Յունգին արդեն ներս էր մտցնում չորրորդ մատը։Ասել որ Թեհյոնի համար դա շատ ցավոտ է նույնը կլիներ ինչ աֆրիկացուն ասեիր որ Սահարայում ջուր կա։
Յունգին ավարտեց մատների էտապը,ու....ստոպ, ինչ?....Թեհյոնը խոնավություն էր զգում հետևում,ու երբ հայացքը ուղղեց տեսավ թե ինչպես էր Յունգին մատների փոխարեն դա լեզվով անում.....Թեհյոնը ապշած հայացքով նայում էր,ինչը իհարկե Յունգիի տեսադաշտից չվրիպեց,բայց նա դրանից միայն ավելի ակտիվ սկսեց գործի դնել լեզուն։Թեհյոնին դա որոշ չափով անգամ դուր էր գալիս,բայց Յունգին Յունգի չէր լինի եթե դրանից հետո մի կոպտություն չաներ։
Շուտով լեզուն հանելուց հետո ուշադիր նայեց Թեհյոնի կարմրած հայացքին,որը աչքերը անընդհատ թաքցնում էր և վերցնելով իր օրգանը ձեռքում առանց նախազգուշացման մտավ տղայի մեջ։Այս անգամ այնքան էլ ցավոտ չէր ինչքան առաջին անգամ։Յունգին սկսեց ահավոր տեմպով շարժվել,ու այն էլ միտումնավոր դիպչելով այդքան մեր սիրելի հաճույքի կետին,ամեն անգամ Թեհյոնի տնքոցների լսելուց հետո նա ավելի էր վայրենիացնում իր տեմպը որովհետև ուզում էր այդ բասով բայց քաշված ձայնը ավելի շատ լսեր։Վերջապես ավարտելով տղայի ներսում Յունգին նրա միջից դուրս եկավ,ու նկատելով որ Թեհյոնը դեռ չէր ավարտել նրա օրգանը վերցրեց իր ձեռքը և սկսեց վերև ու ներքև շարժումներով նրան նույնպես հաճույք պատճառել,իսկ վերջում ամեն ինչ ավարտվեց մինետով։Իհարկե կասեք որ ակտիվն է մինետ անում պասիվին?բայց իրականում Յունգին ունիվերսալ էր,նա արդեն պասիվի դերում եղել էր։Թեհյոնը նույնպես ավարտեց ու փակեց հոգնած աչքերը,քանի որ այդ ամենը արդեն երկու ժամ էր տևում։Յունգին նորից վերցրեց դեղատուփը,մշակեց բացված վերքերը և ևս մեկ երկար սպիտակ վերնաշապիկ հանելով հագցրեց Թեհյոնի հոգնած մարմնին,ով այդ ընթացքում լուռ քնած էր։Յունգին ձեռք տվեց Թեհյոնի ճակատին,ու կարծես այն տաք էր դրա համար էլ նա որոշեց այսօր Թեհյոնի հետ մահճակալում գիշերել, բայց նախապես ամրացնելով տղայի վզկապը պատի օղից,ինչպես նաև ոտքը մահճակալից։Յունգին նույնպես հոգնած էր,ի վերջո նա հասարակ մարդ էր,ու որոշեց պարկել Թեհյոնի կողքին հանգստանալու։