Մարդասպանի Վանդակում

~ՄԱՍ 7~

Նա մի անգամ փորձեց ինքնասպան լիներ,բայց դրանից ոչինչ չստացվեց,իսկ հիմա դաստակները ամբողջովին կտրվածքների մեջ են։Այդ փոքրիկ կամրջակները ձեռքերին որոնց պատճառած ցավը հաճույք է ուղղակի,հաճույք որը ամենաթանկ թմրանյութի հետ փոխելն է դժվար։Ցավ?այո Թեհյոնը մինչ Յունգիի հետ հանդիպումը հասկացել էր որ ցավը իրեն հաճելի է,կամ այլ կերպ ասած նա մազոխիստ էր,բայց հիմա այդ դահլիճի ձեռքերում նա չի էլ հասկանում հաճելի է իրեն թե զզվում է։Թեհյոնը անգամ Յունգիի այդքան հանգիստ դիմագծերը հասցրեց հետաքրքիր համարել,չնայած նա չէր էլ հասկանում թե ինչու է ընդհանրապես այդ մասին մտածում նատուրալ լինելով։Իր 21 տարեկանում նա մաքուր էր ինչպես նոր գնված տետրը,որի տողերը այդքան էլ խնդրում էն որպեսզի իրենց լրացնեն թանաքով,բայց միայն այն պատճառով որ այդ տետրը շատ գեղեցիկ է նրան անգամ չենք հասկանում ինչ նպատակներով օգտագործենք։Այդպիսին էր նաև Թեհյոնի կյանքը,արտաքնապես չափից դուրս գեղեցիկ,ներսից դեռ մի երեխա,մաքուր երեխա,ով անգամ սիրահարված լինելու բախտ չի ունեցել,ու ինչքան էլ նա ուզում է իր մաքուր էջերը պատմություններով լրացնի մեկ է չի ստացվում։ Ճակատագիրը կարծես ինքը նրան վերջին պլան տանի։
Վերադառնանք այն պահին թե ինչպես է նա արթնանում։Թեհյոնը փորձեց նստել բայց մարմինը շատ էր ցավում դա միանգամից անելու համար,կապտուկները անգամ արդեն մանուշակագույն երանգ էին վերցրել,Յունգին էլ հեռվում դրած փոքր աթոռին նստած հետևում էր տղայի շարժին,նայում էր անշարժ դրած սննդով ամանին,նայում էր տղայի գլխին մնացած վերքին որը նա ստացել էր առևանգման ժամանակ,նայում էր ի վերջո սեփական ձեռքերին,որոնցից մեկի վրա մի փոքրիկ կարմիր հետ էր մնացել գիշերվանից հետո,քանի որ եռման ջուրը պատահմամբ մի քիչ թափեց նրա վրա երբ փորձում էր այնտեղ գցել հերթական զոհի գլուխը։Թեհյոնին երկու րոպե պետք եկավ հասկանալու համար որ նա դեռ վանդակում է ու Յունգին նրան է նայում ։
Թ։Ս-սա ինչքան կշարունակվի?
Յ։Ես էլ մտածում էի նախ բարև տալուց են սկսում խոսակցությունը։Անհամբեր ես ինչքան տեսնում եմ։
Թ։Բարև տամ?Ում տամ ինձ դանդաղ սպանողին?
Յ։Դու անգամ այս վիճակում էս քո երկար լեզուն ազատության մեջ թողնում,միգուցե կարճացնենք?
Թ։Ինչ ուզում ես ար,մեկ է ես արդեն երկրորդ պլանի դերասանից դարձել եմ կուլիսներում մնացող։
Յ։Ինչ?ինչ ես խոսում,չլինի երեկ շատ ուժեղ եմ խփել?
Թ։Դու դա չես էլ հասկանա,աշխարհը հսկա բեմ է,մենք դերասաններ,ես միշտ երկրորդ պլան էի համարում իմ դերը,իսկ հիմա ընդհանրապես կուլիսների հետևում եմ,միգուցե շուտով նաև իմ ներկայացումը ավարտվի ու վարագույրների փակվելով գա իմ մահը?
Յ։Հիմար էս գիտես?Քեզ երբեք չի թվացել որ կուլիսներում ավելի հետաքրքիր է,հեռու մարդկային այդ զզվելի ու հետաքրքրասեր աչքերից,որոնց միայն նայելուց մոտս դրանք հանելու ու գրողի ծոցը նետելու ցանկություն է առաջանում։Ամենահետաքրքիր դեպքերը տեղի են ունենում մեր ետնաբեմում,ի վերջո այստեղից էլ սկսում է ամեն ինչ,այստեղից էլ որոշում են թե ով պիտի դուրս գա բեմ։
Թ։Փիլիսոփա էս ոնց հասկանում եմ,բայց արի դու ինձ համար շուտ փակի վարագույրները ես մահանալ եմ ուզում ավելի շատ քան 50-անց կույսը սիրով զբաղվել։-Թեհյոնը սկսեց ծիծաղել իր իսկ խոսքերից,բայց ավելի դառը ծիծաղով։