Մարդասպանի Վանդակում

~ՄԱՍ 9~

Թեհյոնի տղամարդկությունը Յունգիի այդքան վայրկենական փոփոխության ու չարացած աչքերի պատճառով հոդս ցնդեց,նա անգամ չէր էլ պատկերացնում որ ինչ-որ մեկից այդպես կվախենա։
Յունգին ոչինչ չասեց,նա ուղղակի Թեհյոնի հագի միակ հագուստը ձեռքի մի շարժումով պոկեց  ու մի կողմ շպրտեց։Թեհյոնը արդեն աչքերը փակել էր ու սպասում էր ամենավատ ելքին,նա ուժ չուներ դիմադրելու համար,այնպես որ ավելի խելամիտ կլինի ուղղակի ենթարկվելը։Յունգին սկսեց նուրբ կծել ու համբուրել նրա շուրթերը,համբույրները ավելի կրքոտ էին դառնում,բայց Թեհյոնը մի պահ սկսեց թույլ չտալ որ Յունգին թափանցի նրա բերանը,ինչի համար Յունգին ուղղակի ուժեղ կծեց նրա շուրթը։Արյունը կարմիր երանգով  զարդարում էր բռնի համբույրը,որին սկսվեցին խառնվել Թեհյոնի տաք արցունքները,քանի որ նրա դեմքը արդեն ցավում էր ու ազատվելու համար նա համարձակվեց կծել Յունգիին։Յունգին ցավից պոկվեց տղայից,մի խիստ հայացք ու հնչեց ապտակ որը խլացրեց սենյակի լռությունը։Թեհյոնի աչքերից բյուրեղյա արցունքներ սկսեցին կաթել ու նա բռնեց իր կարմրած այտից։Յունգին շարունակում էր նայել անկենդանացած բյուրեղյա աչքերին։
Թ։Ի-ինչու
Յ։Ձայնդ կտրի,խոսալու իրավունք ես քեզ դեռ չեմ տվել,իսկ էս հիմարությանդ համար պիտի քո վրա բացատրական աշխատանք տանենք։
Յունգին մոտեցավ մահճակալի մոտ դրված պահարանին ու այնտեղից գրպանի դանակ վերցրեց։Թեհյոնը անգամ չէր էլ նայում,նա գիտակցում էր թե ինչ պիտի լինի։Յունգին բռնեց Թեհյոնի վզից ու որովայնը հենեց ոտքերին։
Յ։Այ հիմա սկսենք աշխատելը քո հիմարության ուղղությամբ։
Յունգին բացեց դանակը,գրպանից վերցրեց ծխելու համար իր մոտ պահվող կրակայրիչը։Լռության մեջ լսվում էր միայն Թեհյոնի զսպվող լացը,և կրակայրիչի կրակի բոցի ձայնը որը այդքան տանջալից փորձում էր տաքացնել դանակը մինչև կարմրելը։Ահա և վերջ,դանակը տաք էր,կարելի է և անցնել գործի։Յունգին աջ ձեռքի մեջ վերցրեց դանակը,սուր ծայրը ուղղեց դեպի Թեհյոնի մեջքը,և արդեն սենյակում լսվեց այրվող մաշկի ձայնը ու Թեհյոնի գոռոցը,որը նա չկարողացավ զսպել ինչքան էլ որ չարչարվեց։
Յ։Ահա և առաջին տառը,գիտես որ տառն եմ գրել մեջքիդ?
Յունգիի հոգեկան ծիծաղը խառնվեց Թեհյոնի խելագար լացի հետ,անգամ գժված մարդիկ այդ մթնոլորտից վերջնական կցնդեին։
Յ։Ես քո մեջքին գրել եմ ծնողներիդ սպանողի անվան առաջին տառը։
Թեհյոնը արդեն իրականությունից դուրս էր,ինչ էր ուզում այդ հոգեկան սադիստը իրենից?որ մեղքի համար էր այդ վերաբերմունքին նա արժանացել?ինչի էր այդ ամենը նրա հետ լինում?հարցեր,հարցեր անվերջ հարցեր,բայց պատասխան չկար,Թեհյոնը պատասխանները փնտրում էր,բայց դրանք չկային։
Թ։Ե-ե-վ որն է այդ տ-տառը?
Թեհյոնը մտածեց որ այդ լռությունը իր կողմից կգործեր հենց իր դեմ,այդ պատճառով նա նախընտրեց գոնե նման մի տրամաբանական հարց տալ,չնայած Յունգիի խոսքերին չէր հավատում։
Յ։Այդ տառը նրա ազգանվան տառն է'Մ,մենակ պատկերացրու թե քո մարմինը ինչքան գեղեցիկ կլինի այդ անունով զարդարված,պատկերացնում ես?հն?
Թեհյոնը լռում էր,բայց լավ կլիներ համառությունը մի կողմ դներ...
Յունգին չլսելով ոչ մի պատասխան իր այդքան ոգևորված բառին ուղղակի դանակով սկսեց անկանոն կտրվածքներ անել տղայի մարմնին,իսկ Թեհյոնը փորձում էր ազատվեր նրանից ինչ ձևերով որ կարող էր,բայց դրանից մենակ ինքը տուժեց։Դանակի հարվածները իր ակտիվ շարժի պատճառով ավելի խորը գնացին,ու նա ստիպված դադարեցրեց։
Բայց դա այնքան էլ երկար չտևեց,հենց Յունգիին դա հոգնեցրեց, նա վեր կենալով արյունոտ մարմինը դրեց մահճակալին ու կռացավ նրա վերևում։
Յ։Քո տիկնիկային աչքերը ինձ դուր են գալիս,դրանց մեջ ոչինչ չի մնացել,գիտես այդ պահը երբ մարդիկ վերջնականապես կոտրվում են?ես էլ քեզ եմ կոտրել ուղղակի,մի քանի տարի առաջ էլ ինձ էին կոտրել,այն միակ մարդը ում պատճառով ես հիմա հոգեկան հիվանդ եմ դարձել։
Յունգին սկսեց համբուրել Թեհյոնի գրեթե ուշագնաց մարմինը,համբուրել արյունոտ տեղամասերը,համբուրել ականջները,սառը քրտինքով պատված ճակատը,ու շարունակ հայացքը ուղղել նրա աչքերին։