Serious
Nag salubong ang kilay ko dahil sa sinabi niya.
"B-babe?" Ulit ko.
"Joke lang, Ma'am," He shyly scratch the back of his head.
"Hala, ikaw talaga palabiro ka," Natatawang sabi ko.
"Huh? Hindi ako nag jo-joke, Ma'am." He smiled at me.
Agad na nabawi ang pag tawa ko. Is he playing with me?
"Hala, Craeolle, sabi mo joke lang?" My brows furrowed.
"A-ay! O-oo nga hehe, joke lang pala." He pinch his nose.
Tumingin muli ako sa orasan at nag paalam sa kanya. Tumango na lang siya sa'kin, nag pasalamat din naman ako sa libreng sandwich and drinks na binigay niya. Pag dating ko sa classroom gusto kong sabunutan yung dalawang kaibigan ko. Dapat sinama na lang nila ako, kaso naisip ko kung aalis kaming tatlo do'n walang kasama si Craeolle. Argh!
Speaking of Craeolle, bakit lagi siyang mag isa? May mga teammate naman siya ah.
"Can I have your work, Ms. Detiquez?" Masungit na sabi ni Ms. Tecson ng pumasok siya sa classroom.
Dahan dahan akong tumayo at inabot ang output ko. I make sure na walang labis at walang kulang ang pinasa ko kung hindi baka kailanganin na banlawan ako dito sa harap ng mga kaklase ko.
Tinaasan ako ng kilay ni Ms. Tecson kaya naman napayuko ako. "Hmm, you can take your seat," Masungit niya pa ring sabi.
Nakahinga ako ng maluwag ng narinig ko 'yon, pag balik ko sa upuan, naka ngisi si Sav sa'kin. I rolled my eyes at her, pero halos malaglag ang panga ko ng may nakitang nag iintay sa labas ng pinto ng classroom namin.
After one week, ngayon lang ulit siya nag pakita. Hindi naman sa gusto ko na araw araw siyang makita, pero simula nung ininterview ko siya at pagtapos nung nagkausap kami sa cafeteria hindi ko na muli siyang nakita. Lagi lang din siya nag c-chat sa'kin, pero minsan hindi ko din naman na re-replyan dahil may mga ginagawa ako, minsan busy rin siya sa trainings and work out sessions. Lagi siyang mayroong chat pag free siya. Hindi ko alam ang tawag don, pag u-update ba 'yon?
"Ezra! Kasama mo si Craeolle kahapon 'di ba?" Rinig kong sabi ni Anji na kaibigan ni Ezra sa likod.
"Baka ikaw iniintay niyan," Sabi ng isa pa nilang kaibigan.
Nakaramdam ako ng konting inis dahil sa narinig. Nakabawi naman agad ako sa pag kagulat ko kanina. Nanatili akong nakatingin sa board at pinapakinggan ang mga sinasabi ni Ms. Tecson, pero hindi ko siya maintindihan! I want to focus so bad pero nawawala yung attention ko!
Mariin akong pumikit at umirap sa hangin laking gulat ko ng nakatingin pala si Ms. Tecson sa'kin.
She grinned at me, "Oh, bakit parang lumilipad ang isip ng Dean's Lister natin?" sinukat niya ako ng tingin. "My bad, President lister ka nga pala, Ms. Detiquez, nasaan ba ang utak mo? Mukhang nasa malayo ah,"
I stilled. "Sorry, Miss." That's all I can say! Hindi ko na papahabain pa ito dahil lalala lang pag pinatulan ko ang isang makitid ang utak.
"What? I didn't hear you..." She glared at me, "What's the difference between soft and hard news, the stage is yours." She smiled devily at me.
Damn.
Agad akong tumayo sa unahan. Good thing I read advanced. This is what I am talking about, if you always want to be ready read as much as your mind want.
YOU ARE READING
Too much, but not enough.
RomansaHow can you say it was a perfect love? When he gave you a ring? When he promised that he'll bring you to the altar? But promises are made to broken, when he didn't love you enough but you love him too much will broke you.