12
เป็นเรื่องจนได้
.
.
.
"เร็วเข้าคิล!"
"เจ้าสิเร็ว! จะมารอรับข้าทำไม" คิลต่อว่าเจมินที่ทำตัวเป็นสุภาพบุรุษไม่ดูเวล่ำเวลา ยื่นมือมาให้เข้าจับเพื่อปีนข้ามกำแพงโรงเรียนเนี่ยนะ อยากจะบ้าตาย เขาปัดมือเจมินทิ้งก่อนจะเขย่งปลายเท้าแตะอากาศข้ามกำแพงได้อย่างง่ายดาย เจมินที่ยืนอยู่สันกำแพงตบมือรัวๆ เมื่อเห็นว่าคิลข้ามไปได้อย่างสง่างาม
"เจ้าทำได้ไงอะ" เจมินกระโดดตามลงมาก่อนจะวิ่งเข้ามาถามด้วยหน้าตาตื่นเต้นเหมือนเด็กเห็นวีรบุรุษที่ช่วยเก็บเว่าจากยอดไม้ให้
"ข้าควรถามเจ้ามากกว่า โง่มากหรือไงทำอย่างอื่นได้แต่กลับปีนกำแพง" คิลถอนหายใจออกมาหนักๆ เชื่อเขาเลยจริงๆ
"คิลคงหมายถึงเจ้าเก่งกาจเรื่องมากมายขนาดกระโดดจากตึกสามชั้นยังทำมาแล้วแต่กำแพงสูงไม่เท่าไหร่เจ้ากลับปีนเอาเป็นเอาตาย ทั้งที่ใช้พลังภายในกระโดดข้ามมาอย่างเขาก็ได้" เมอร์ซี่ว่า เจมินก็ทำตาโตคล้ายตกใจที่เพิ่งรู้ว่าตัวเองสามารถกระโดดข้ามกำแพงได้ ตลอดเวลาสิบหกปีเขาเอาแต่ปีนกำแพงรั้วของคฤหาสน์เอเลนนอร์หรอกหรือเนี่ย
"ข้าทำอย่างนั้นได้ด้วยหรอ"
"บางทีข้าก็สงสัยเหมือนกับคิล เจ้าโง่หรือฉลาดเกินไปกันแน่"
นั่นสิข้าโง่หรือเปล่าเนี่ย
"ข้าว่าโง่มากกว่า มีที่ไหนหาเรื่องให้ตัวเองลำบาก ตัวเองลำบากคนเดียวไม่พอ
ทำคนอื่นลำบากไปด้วย"
"ข้าทำเจ้าลำบากที่ไหนเจ้าก็ได้ประโยชน์เช่นกัน ถ้าไม่ได้ข้าไม่รู้ป่านนี้จะหาวิธีได้ไหม ขอบคุณสักคำก็ไม่มียังมีหน้ามาด่าข้าว่าโง่อีก"
ВЫ ЧИТАЕТЕ
อีสเซียร่า
Фэнтезиสามเผ่าพันธุ์ หนึ่งอัลฟ่า หนึ่งเบต้า และหนึ่งโอเมก้า เผ่าพันธุ์แห่งอัลฟ่า แข็งแกร่งดังภูผา ดุร้ายดั่งเจ้าป่า ผู้นำแห่งหมู่มวล เบต้าเป็นผู้รู้ดั่งนักปราชญ์ สุขม สงบ เรียบง่าย ไม่หยิ่งทนงค์ โอเมก้าราชินีแห่งนักเวท อ่อนนอกแต่ภายในแข็งแกร่งดั่งอัคนี หยิ...
