เมอร์ซี่ผู้ถูกกลืนกิน

108 3 3
                                        

เมอร์ซี่ผู้ถูกกลืนกิน

.

.

.


"ข้าไม่ได้ทำ" ซีฟปฏิเสธที่คิลกล่าวหา แม้จะถูกคาดคั้นเท่าไหร่ซีฟก็ยังพูดแต่คำเดิม

"เจ้าจะปากแข็งไปถึงไหนหลักฐานมัดตัวเจ้าไว้หมดทุกอย่าง ยังคิดปฏิเสธอีก!" คิลตบโต๊ะฉาดใหญ่เขาหมดความอดทนแล้วจริงๆ ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างสะดุ้งตกใจแต่ซีฟก็ยังคงนิ่งเงียบราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ร่วมสองชั่วโมงแล้วที่คิลตรึงซีฟไว้ตรงนี้จนเขาเริ่มอ่อนแรงเต็มที

"พอเถอะคิล ถ้ากดดันไปมากกว่านี้ข้าว่า..." นอกจากซีฟที่จะไม่ไหวจะมีอีกคนที่จะแย่ไปด้วย เจมินเหลือบมองโอเมก้าคนพี่นั่งร้องไห้อยู่อีกมุมหนึ่งของห้องก็อดสงสารไม่ได้ ตั้งแต่รู้ความจริงว่าน้องของตนฆ่าคนคงรับไม่ไหวแล้ว และยังต้องมารับรู้เรื่องสูบวิญญาณอะไรนี่อีก

คิลเค้นเอาคำตอบจากซีฟนานพอสมควรแต่ไม่มีอะไรคืบหน้า ซีฟเอาแต่ปิดปากเงียบ ยิ่งนานเข้าก็ยิ่งอ่อนแรงจนในสุดซีฟเป็นลมคาเก้าอี้ที่ถูกมัดตรึงติดไว้ เจมินเห็นทันจึงรีบวิ่งเข้าไปพยุงตัวไว้ก่อนที่ทั้งคนทั้งเก้าอี้จะล้มลงไปพร้อมกัน จับใบหน้าประคองให้ตั้งตรงแล้วตบเบาๆ เพื่อเรียกสติแต่ซีฟก็ไม่ตอบสนอง

"น้องข้าเป็นอะไร?" ซาฟาร์วิ่งเข้ามาหาทั้งที่ยังร้องไห้สะอึกสะอื้น สภาพของซาฟาร์ไม่ต่างจากซีฟถ้าร้องไห้หนักแบบนี้ไม่นานคงล้มไปพร้อมกัน

"เขาไม่เป็นไรแค่เป็นลม ข้าว่าคงอ่อนเพลียมาก" เจมินแกะเชือกที่มัดมือของซีฟออกโดยมีเมอร์ซี่เข้ามาช่วยก่อนจะพยุงร่างไร้สติไปที่เตียง

"ขะ...ข้าจะทำอย่างไรดี" ซาฟาร์มองน้องชายของตนด้วยสายตาเป็นห่วงตอนนี้คงทำอะไรไม่ถูกเจมินจึงพยุงให้นั่งลงข้างๆ แล้วเข้าไปจัดการหาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้กับซีฟ ซาฟาร์พยายามเข้าไปช่วยแต่ก็ทำไม่ได้เพราะเอาแต่ร้องไห้จึงปล่อยให้เจมินทำแม้จะเห็นว่าเจมินเป็นอัลฟ่าก็ตามที

อีสเซียร่า حيث تعيش القصص. اكتشف الآن