.
.
.
หมอกสีขาวจางๆ ลอยวนอยู่รอบบ้านไม้สองชั้นที่ตั้งอยู่ท้ายหมู่บ้าน แต่ก่อนบ้านหลังนี้ถูกทาด้วยสีขาวทั้งหลังดูสวยสะอาดตาแต่บัดนี้มันทั้งเก่าและดูหม่นหมอง บางส่วนของบ้านชำรุดไปบ้างแล้วเพราะขาดคนดูแล บ้านที่เคยเป็นที่อยู่อาศัยถูกทิ้งร้างไร้ผู้คนมาหลายปีแต่บัดนี้กลับมีแสงสีเหลืองนวลของเทียนไขเล็ดลอดออกมาจากร่องไม้
คนที่ยืนอยู่หน้าบ้านขมวดคิ้วมองเมื่อสิ่งที่เขาคาดเดาอาจเป็นเรื่องจริง สองเท้าก้าวเข้าไปข้างในอย่างเงียบเชียบไร้เสียงแม้เดินอยู่บนพื้นไม้ก่อนจะมาหยุดอยู่ที่ประตูไม้บานหนึ่งที่มันถูกเปิดทิ้งไว้
"เจ้าทำอะไร" เขากล่าวออกไปทำให้คนที่มีสมาธิจดจ่อกับบ้างสิ่งหยุดชะงักทันที
เจมิเนร่าเหงื่อผุดขึ้นที่ข้างขมับ มือที่สั่นเทาถูกซ่อนไว้ใต้เสื้อ เขาหันกลับมาเผชิญหน้ากับเพื่อนเบต้าเพียงหนึ่งเดียว เวนส์ยืนอยู่ที่ตำแหน่งประตู ใบหน้าที่เคยเป็นมิตรจ้องเขม็งมาที่เขาก่อนจะเลื่อนสายตาไปมองสิ่งหนึ่งที่อยู่บนโต๊ะ
"เจ้ายังเก็บมันไว้อยู่อีกหรือ ข้าบอกให้ทำลายมันทิ้งเสีย"
"มันเป็นสิ่งที่ข้าสร้างขึ้นมา พวกเจ้าจะให้ข้าทำลายมันอีกหรือ สิ่งที่ข้าสร้างมาพวกเจ้าก็เอามันไปหมดแล้วหนิ" หนังสือจดบันทึกตัวยาและคาถาเวทที่เขาเป็นคนคิดค้นขึ้น มันสิ่งที่เขาหวงแหนและเป็นสมบัติเดียวที่เหลืออยู่ เขาจะไม่ยอมให้มันตกไปเป็นของคนอื่นอีก "ของของข้าเวนส์ อย่าเอามันไปจากข้า"
"เจ้าอย่าคิดเช่นนั้นเจมี่ ไม่มีใครแย่งชิงมันไปจากเจ้า"
"หึ! ไม่มีใครแย่งชิงไปอย่างนั้นหรือ แม้แต่เจ้าที่เคยไว้ใจข้า ตอนนี้เจ้าก็ไม่เป็นเช่นเดิมแล้ว อย่าพูดออกมาอีกเลย ตอนนี้เจ้าเป็นหนึ่งในสามผู้ยิ่งใหญ่ไปแล้วอย่ามายุ่งกับข้าที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นคนเลวทราม สิ่งที่ข้าทำมันเป็นเพียงแค่เศษเสี้ยวยังมีอีกมากที่พวกเจ้าคาดไม่ถึง"
أنت تقرأ
อีสเซียร่า
خيال (فانتازيا)สามเผ่าพันธุ์ หนึ่งอัลฟ่า หนึ่งเบต้า และหนึ่งโอเมก้า เผ่าพันธุ์แห่งอัลฟ่า แข็งแกร่งดังภูผา ดุร้ายดั่งเจ้าป่า ผู้นำแห่งหมู่มวล เบต้าเป็นผู้รู้ดั่งนักปราชญ์ สุขม สงบ เรียบง่าย ไม่หยิ่งทนงค์ โอเมก้าราชินีแห่งนักเวท อ่อนนอกแต่ภายในแข็งแกร่งดั่งอัคนี หยิ...
