"เจ้าฆ่าหมาป่าสีแดงอย่างนั้นหรือ"
เจมินก้มมองมือที่มันเต็มไปด้วยเลือดสีแดงสด กลิ่นคาวเลือดคลุ้งเข้าจมูกทำให้รู้สึกเวียนหัวแต่แรงกดดันจากสายตาของทุกคนทำให้รู้สึกเป็นมากกว่านั้น
"ข้าไม่ได้ทำ"
"ไม่ได้ทำแล้วทำไมมือของเจ้าถึงเต็มไปด้วยเลือด"
รีน่าชี้มาที่มือของเจมิน เห็นชัดว่ามันมีเลือดเปื้อนอยู่จำนวนไม่น้อย จนตอนนี้มันแห้งกรังติดตามซอกนิ้ว นางปักใจเชื่ออย่างนั้นคนอื่นก็เหมือนจะเชื่ออย่างนั้นด้วย
"ข้าได้ยินเสียงมันร้องข้าเลยออกมาดู มันถูกทำร้ายจากอะไรไม่รู้"
"จากมีดของเจ้ายังไงล่ะ รุ่นพี่เจฟบอกว่าบาดแผลเกิดจากของมีคม"
คนถูกกล่าวถึงเดินมาข้างหน้า เจฟนั่งลงข้างๆ ซากหมาป่าสีแดงตัวนั้น "ถ้ามันถูกทำร้ายจากสัตว์อื่นรอยแผลจะเหวอะหวะ และตามร่างกายคงต้องมีบาดแผลจากการต่อสู้มากกว่านี้ แต่เท่าที่เห็นมีเพียงสองแผลเท่านั้นและปากแผลเรียบคล้ายกับถูกของมีคม ที่สำคัญ..." เจฟเว้นประโยคไปช่วงขณะหนึ่งก่อนละสายตาจากหมาป่ามองไปที่ชายเสื้อคลุมของเจมิน มันยาวระพื้นและมันมีรอยฉีกขาด
"...มันถูกรัดคอก่อนมีดจะบาดคอจนถึงเส้นเลือดใหญ่"
เจมินไม่อยากจะเชื่อ เขาไม่ได้มัดมันเลยด้วยซ้ำเพียงแค่เอาผ้ากดแผลของมันเท่านั้น แล้วทำไมชายเสื้อของเขาถึงไปรัดที่คอของมันได้
"ข้าไม่ได้ทำ จะบ้าหรือไงข้ามาช่วยมันไว้แท้ๆ พวกเจ้าเอาอะไรมาพูด จริงอยู่ชายเสื้อนั้นเป็นของข้า ข้าฉีกมันมากดแผลเพราะเลือดไหลไม่หยุด คนอุตส่าห์ช่วยแต่พวกเจ้ากลับมาปรักปรำข้า"
"พวกเราไม่ได้ปรักปรำก็เห็นๆ กันอยู่ ถ้าเจ้าช่วยมันจริงแล้วทำไมเจ้าไม่อยู่ที่นี่ เจ้าหนีไปไหน"
"ข้าไม่ได้หนี ข้าวิ่งตาม..." เจมินชะงักงัน บอกใครไม่ได้เรื่องของซาฟากับซีฟแม้กระทั่งเมอร์ซี่กับคิล สองคนนั้นยังไม่รู้ว่าโอเมก้าพี่น้องแท้จริงแล้วเป็นใคร ไม่รู้ว่าซาฟาที่ดูใส่ซื่อแท้จริงแล้วอยู่เบื้องหลังแผนการณ์ทุกอย่างแม้แต่ซีฟน้องของตนยังถูกใช้เป็นเครื่องมือ แล้วอีกอย่างจะบอกเรื่องที่เขาเป็นใครในอดีตมันเหลวไหลสิ้นดีพูดไปจะมีใครเชื่อแม้แต่ตัวเขาเองยังไม่เชื่อ
ESTÁS LEYENDO
อีสเซียร่า
Fantasíaสามเผ่าพันธุ์ หนึ่งอัลฟ่า หนึ่งเบต้า และหนึ่งโอเมก้า เผ่าพันธุ์แห่งอัลฟ่า แข็งแกร่งดังภูผา ดุร้ายดั่งเจ้าป่า ผู้นำแห่งหมู่มวล เบต้าเป็นผู้รู้ดั่งนักปราชญ์ สุขม สงบ เรียบง่าย ไม่หยิ่งทนงค์ โอเมก้าราชินีแห่งนักเวท อ่อนนอกแต่ภายในแข็งแกร่งดั่งอัคนี หยิ...
