อีสเซียร่า

ปฐมบท

ณ. ดินแดนอันกว้างใหญ่ไพศาล ที่ที่ผืนน้ำจรดผืนฟ้า พงไพรพันวาทุกเขตป่าทั่วขุนเขา ที่ราบทะเลทรายเวิ้งใหญ่อยู่ทางทิศตะวันตก มหาสมุทรแดนใต้ที่ปลายสุดจรดเส้นขอบฟ้า ฝั่งบูรพาคือนครแห่งอาทิตย์ส่อง เหนือสุดเขตแผ่นดินคือนครแห่งจันทิรา

แผ่นดินอันกว้างผืนนี้เมื่อร้อยปีก่อนเคยเป็นผืนดินแผ่นเดียวกันแต่ด้วยความขัดแย้งของสามเผ่าพันธุ์ก่อให้เกิดศึกสงครามขึ้น ศึกจันทรา สงครามแห่งความสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ ดาบแห่งสุริยันจึงแบ่งแผ่นดินออกเป็นสอง แยกนครแห่งจันทราให้ห่างไกลจากผู้คน

อีสเซียร่า ถูกทอดทิ้งให้อยู่อย่างโดดเดี่ยว นครจันทราแห่งนี้ค่อยๆ เลือนหายไป กลายเป็นเพียงแค่เรื่องเล่าขานบ้างก็หลงลืมไปว่านครจันทราแห่งนี้เคยมีอยู่จริง

สถานที่ที่ถูกโอบล้อมไปด้วยขุนเขาสูงชันรอบด้าน พื้นที่ทั้งหมดเขียวชะอุ่มไปด้วยต้นไม้และเถาวัลย์ ปลายสุดของยอดเขาปกคลุมไปด้วยเมฆหมอกสีขาวหนาตา ใต้เมฆหมอกเหล่านี้ต่ำลงไปที่เบื้องล่างมีทะเลสาบสีเขียวมรกต ทะเลสาบที่แสนเย็นเฉียบและลึกแสนลึกยากจะหยั่งถึง

เหนือขึ้นไปมีสิ่งปลูกสร้างขนาดใหญ่คล้ายกับปราสาทตั้งอยู่ สิ่งปลูกสร้างที่ทำจากหินสีขาวบริสุทธิ์ ยามเมื่อเมฆหมอกสลายหายไป แสงแดดส่องแสงมากระทบ ปราสาทแห่งนี้จะต้องแสงระยิบระยับคล้ายกับปราสาทในเทพนิยาย นี่คือปราสาทเซียร่าปราสาทที่ประทับของประมุขแห่ง อีสเซียร่า

ที่ปีกซ้ายของปราสาท ตรงระเบียงที่อยู่ชิดริมน้ำมีหญิงสาวผู้หนึ่งยืนอยู่ นัยน์ตาสีฟ้าสดใสทอดมองออกไปเบื้องหน้า ที่ผืนน้ำนั้นกำลังสะท้อนกับแสงอาทิตย์ เกิดเป็นประกายระยิบระยับที่กลางน้ำ ยามนี้เป็นยามสนธยาพระอาทิตย์กำลังลาลับขอบฟ้า แสงสีส้มแสดสาดส่องลอดช่องว่างระหว่างหุบเขาช่างดูอบอุ่นและสวยงามยิ่งนัก แตกต่างกับจิตใจของเธอในตอนนี้ จิตใจที่ร้อนรุ่มดั่งถูกไฟแผดเผา มือเรียวเล็กกำเข้าหากันแน่นสมองตริตรองวุ่นวายคิดหาทางออกให้กับเรื่องนี้