"Tenim tenine bu kadar açken benden kaçmazsın Ömrü'm" dedi. Üzerimde ona ait olan gömleğin iliklerini tamamen çıkardı ve rasgele bir yere attı.
"Karıma dokunmak istiyorum, onu hissetmek istiyorum"
★★★
Gökyüzü Deniz'e aşıktı, Deniz bunu bilmeden Gök...
Merhaba arkadaşlar yeni bir bölümle karşınızdayım.
Bol yorum ve vote unutmayalım.
Bildiğiniz gibi KÜÇÜĞÜM'E her gün yeni bölüm atıyordum. Eğer KOR istediğim etkileşime ulaşırsa Kor'a da her gün gelecek
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
KOR: 4.BÖLÜM~Sahte Tutku.
İnsan hayatı boyunca çeşitli kararlar alır ve bu kararlara göre çevresine ve kişilere sınırlar koyar. Ben Cihan defterini çoktan kapatmış ve onun hayatın tozlu rafına kaldırmıştım. Aldığım bu karar, benim ne kadar canımı yaksa da, en iyisi olduğunu biliyordum. Ama hayatın bana oynadığı bu acı oyun canımı yakıyordu. Ben Cihan'dan uzak durmak istedikçe hayat sürekli onu bana itiyordu, sürekli dip dibe geliyorduk.
Kafamın zonglaması ve gözlerime ağrının basınç yapmasıyla acı ile inleyerek uyandım. Gözlerimi açamıyordum, bu lanet ağrı tüm vücudumu etkisi altına almış gibiydi. "Bu ne biçim bir ağrı" dedim kendi kendime söylenerek. Biraz daha uyusam belki geçer diye düşünerek yanımdaki ayıcığın üzerine bacağımı attım.
Sert...
Bacağı var...
Allah'ım lütfen bir bok yememmiş olayım.
Bir bok yetmemiştim , kıyafetlerim üzerimdeydi. İlk yavaşça bacağımı çektim sonra kollarımı japon yapıştırıcısı gibi sardığım bedenden ayırdım. Geri çekilmek için yataktan kalkarken gözlerimi açmaya cesaretim olmadığı için kalkmakta zorlanıyordum. Kimin olduğunu bilmediğim beden aniden beni kendine çekip sarıldı ve boğazından huysuz bir mırıltı çıkardı. Gözlerim bileğindeki dövmeye kaydığında ilk oh çeksemde sonradan vücut ısım yükselmeye başlamıştı.
Bu Cihan'dı.
Benimle uyumuştu.
Şu an ölmemem için hiç bir sebep yoktu, her an kalp krizi geçirebilirdim. Cihan kafasını boyun girintime soktuğunda nefesimi tuttum, muhtemelen beni sevgilisi sanıyordu. Bu daha iğrenç ve berbat bir histi, resmen bana sevgilisi sandığı için sarılıyordu.
"Cihan..." dedim fazla yüksek olmayan bir sesle. "Cihan"
"Ömür... zıbar, yemin ediyorum tüm gece seninle uğraştım" kalbimin atışı yükseldi. Bana ben olduğum için mi sarılıyordu? Hayır, hayır, hayır. Kendine gel Ömür. Sabah verebileceği tepkileri düşün, şu an uyku sersemi.
"Yok kız, ne alakası var Ömür erken geldi ya ayakkabısı burada." Hilal'in sesini duyduğumda gözlerim kocaman açıldı. Bizi böyle görürse hiçte iyi olmazdı.
"Cihan Hilal geldi!" Dedim telaşla. Onu itmeye çalışıyordum ama milim hareket etmiyordu. Cihan gözlerini yavaşça açtı. Tekrar kapattı, tekrar açtı. Kollarını yavaşça benden ayırdı. "Özür dilerim, farkında değildim. " dedi. Kafa salladım. Cihan yatakta doğrulurken bende kalktım ve camı perdesini sıyırıp camı açtım tam o esnada da kapı açıldı.
