KOR

8. Bölüm~ Hayaldekiaşk

Selam arkadaşlar umarım iyidinizdir. Aslında şöyle bir giriş olsaydı iyi olurdu.

"Naber yarraaam!!!"

Sjjsjsjsjd her neyse, benim kulağıma bazı söylentiler geldi, okuyucular kaos istiyormuş. Bende birazcık kaos yaratmak istedim.

Hadi oy verinde okumaya başlayın!!!!;D

Ömür'ün gazabı vizyonda!!!!!

İyi okumalar:D

8. Bölüm~ Hayaldekiaşk

Miras, ilk önce bizi ezmişti sonra parçalarımızı havaya atıp yok etmişti; dağıtmıştı bizi. Ortama ölüm sessizliği çökmüştü. Cihan, dudakları hafif aralı bir şekilde Miras'a bakıyordu ve tabiki bende öyle.

"Ne saçmalıyorsun?" Diye sormuştu Cihan, Miras alayla dahası iğrenir gibi güldü. " Cık, cık, cık. Sana nasıl yalan konuşmayı öğretmezler. Yoksa böyle yalanlardan sıyrılmazsın sana söyleyeyim." Dedi. Cihan'nın çene kemiği sivrildi. "Miras, ya saniyede siktirip gidersin, ya da ben seni..si-"

"Ştttt!" Diye bastırdı Miras. "Çok ayıp kanka. Biz böyle miydik lan? Biraz relaks " dedi, alaycı tonlaması hem beni hem de Cihan'nı germişti. Sanki bu işin ucunda bir tehtit olacakmış gibi geliyordu. Cihan gittikçe daha fazla sinirleniyordu.

"Size yardım edeceğim" dedi, şaşırmıştım bize yardım edeceğini düşünmemiştim. Gözlerim parlamaya başladığında gülümseyerek Cihan'a  baktım ama Cihan'dan neşe yoktu, sadece kaşlarını kaldırmış sorguluyordu.

"Ciddi misin Miras? Saklayacak mısın bunu?" Diye sordum, gülümsemem büyüdüğünde Miras'ın da gülümsediğini gördüm. "Tabi Ömür, ben size yardım edeceğim" dedi. Yardım ederdi biliyorum, onu çok iyi tanıyordum. Arkasında sevdiklerini bırakmayan ve ne kadar "olmaz" desede yapan iyi yürekli bir insandı.

"Peki" dedi Cihan, gözlerini kıstı ve ellerini yemek masasının yüzeyine parmaklarını iyice acarak koydu. "Bize niye yardım edecek mişsin Miras?"

"Neden etmiyeyim ki Cihan?" Dedi, daha çok onun taklitini yaparak konuştu. "Arkadaşım değil misiniz?"

"Arkadaş sevgin gözlerimi yaşarttı, Miras. Herkese mi böylesin bana mı özel?" Diye sordu tekrar Cihan. Ortam gerildikçe mideme kıramlar giriyordu. Gastirit olacaktım burada.

"Cık" dedi Miras, yüzünü tamamen bana çevirdi. "Bu Ömür'e özel" dedi, bana göz kırptı. Ona içtenlikle gülümseyip, samimiyetimi göstermek için elimi koluna koydum. Gözlerim Cihan'a takıldı, onun gözleri ise benim Miras'ın kolunda olan elime.

Cihan sert bir şekilde Miras'ı kolundan tuttu ve kaldırmaya çalıştı. "Kalk konuşacağız" Miras'ın yüzünde en ufak bir oynama yoktu hatta gülümsüyor resmen Cihan'ı ciddiye almıyordu.

"Cihan!" Diye bağırdım duymadı. "Ne yapıyorsun? İyice kendini kaybettin!"

"Sen karışma!" Diye uyardı atacağım adım havada kalmıştı.

"Eğer bir daha ona sesin yükserse" diye uyardı Miras, Cihan sammimiyetten uzak gülümsedi. "Eee, ne yapabilirsin Miras! Ne bok yapabilirsin bana" diye devam ederken ekledi: "Yürü konuşacağız, ikimiz" dedi, bunu beni durdurmak için söylemişti çünkü arkalarından gidiyordum.

"Niye burada konuşalım. Ömür'den sakladığın birşey mi var Cihan Dinçer" dedi Miras, Cihan'nın gözlerindeki alev tüm evi kül edebilecek kadar kuvvetli ve etkiliydi. Miras ile aralarında ne var ya da neden bu kadar kısa sürede düşman kesildiler bilmiyorum ama umarım saçma sapan bir şey yapmazlardı.  "Ömür'den sakladığım ve saklayacağım birşey yok Miras, istersen herşeyi burada konuşalım. Olacak ve duyacaklarına dayanabilecek misin? Yani herşeyi açık bir sekilde konuşmaya hazır mısın?" Dedi tehtit eder gibi. Miras ilk bana sonra gözlerini Cihan'a çevirdi. Yüz hatları gerilince yavaşça bahçeye doğru yürümeye başladı. Sanırım insan gibi konuşacaklardı.... Yani umarım.