İDDİA

14

1K olduk. Çok mutluyum.

O yüzden 2 gün arayla bölüm attım.

Medya- Pera- Sen Bir Ateş Ben Çırayım (Dinlemenizi tavsiye ediyorum)

Keyifli okumalar dilerim.

Lalin:Tebrik ederim elemeleri geçmişsin!

Mesajın yanındaki çift tik anında maviye dönerken ister istemez gülümsedim. Çevrim içi yazısı yazıyor'a dönerken telefonu cam sehpanın üstüne bırakıp mutfağa gittim. Kahve makinesindeki hazır olan kahvemi alıp en sevdiğim kupaya doldurup salona geçtim. Sallanan sandalyeme oturup kupamı cam sehpanın üzerine bıraktım ve telefonumu aldım.

Berkan:Evet!

Berkan:Sanırım sen gelmedin.

Mesajı ile anında yüzüm asıldı. Evet gitmemiştim. Çünkü Denizli'den bir tanıdığımız gelmişti. Onu havaalanından almak zorunda kalmıştım.

Lalin:Evet gelemedim.

Lalin:Gelmeyi çok isterdim ama acil bir işim çıktı.

Berkan:Anladım.

Lalin:Küs değiliz değil mi?

Berkan:Orada olmanı isterdim.

Lalin:Orada olsam dahi bunu bilmeyecektin ki!

Berkan:Bunu sana kaç kez söyleyeceğim bilmiyorum ama şunu anlamalısın!

Berkan:Bazen gözlere ihityaç olmadan da hissedebilirsin Anonim.

Berkan:Emin ol Kalbin , gözlerden daha çok işlevi var.

Lalin:Yani?

Berkan:Yanisi seni görmesem dahi bazen yakınımda olduğunu hissedebiliyorum.

Berkan:Kalbim seni benimsedi.

(Bu mesaj silindi ×)

Lalin:Yine ne yazdın da anında sildin?

Berkan:Kabullenmekte zorlandığım bir gerçeği!

Lalin: O gerçeği öğrenme şansım var mı?

Berkan:Emin ol şuan zamanı değil.

Lalin:Peki bekleyeceğiz o zaman.

Lalin:Ayrıca o kızla düetiniz güzeldi.

Berkan: Lalin ile olan düetimiz mi?

Lalin:Evet!

Lalin:Güzel kız.

Berkan:Sesi de güzel.

Berkan:Yani hem kendi hem sesi güzel.

Lalin:Aynen.

Lalin:Aynı sınıfta mısınız?

Berkan:Hayır o , bir alt sınıftan.

Lalin:O zaman sık sık görüşmemizin nedeni ne?

Berkan:Bilmem değişik bir şekilde ya tesadüf eseri karşılaşıyoruz ya da planlı bir şekilde buluşuyoruz.

Berkan:Yalnız kendimi sorguda gibi hissettim.

Lalin:Yoo sorguda değilsin.

Berkan:Benim için değerlisin biliyorsun değil mi?

Lalin:Bu da nereden çıktı?

Berkan:Nereden çıktığının bir önemi yok.

Berkan:Sadece bil istedim.

Lalin:Biliyorum.

Lalin:Zaten değerli olduğumu hissettiriyorsun!

Berkan:Sana bir soru sormak istiyorum.

Berkan:Bana karşı dürüst olmanı istiyorum!

Lalin:Tamam. Sor!

Berkan:Ben senin için ne ifade ediyorum?

Berkan:Hayatının neresindeyim?

Lalin:Bu ani soruların bir an beni afallattı!

Berkan :Cevaplarını bekliyorum.

Lalin:Bu sorular üzerinde düşünüp cevabını bulup sana söyleyebilirim.

Lalin:Anında söyleyemem!

Berkan:Belki de hayatında bir anlam ifade etmiyorumdur.

Lalin:Neden böyle düşünüyorsun Berkan?

Berkan: Eğer senin için önemli olsaydım direk söylerdin.

Berkan:Ama hayatında nerede olduğumu dahi bilmiyorsun.

Berkan:Bu belirsizlik değilde ne?

Lalin:Belirsizlikle alakası yok.

Lalin:Konuşmaya başladığımızdan beri negatifsin.

Lalin:Bunun nedeni ben miyim?

Berkan:Evet!

Lalin:Ben ne yaptım ki?

Berkan:Ben sana, benim için değerli olduğunu söylüyorum sen ise benim hayatının neresinde olduğunu anlaman için zaman lazım diyorsun!

Lalin: Berkan sen şuan iyi değilsin.

Lalin:Sonra konuşalım.

Berkan:Sonra konuştuğumuz da ne değişecek ki?

Lalin:Ne demek istiyorsun?

Berkan : Konuşsak dahi belirsizlik değişmeyecek. Belkide senin açından önemli biri değilim.

Lalin:Benim için önemsiz olduğunu söyleyip durma.

Lalin:Biraz daha konuşursak cidden dönüşü olmayacak şeyler olacak.

Lalin:İyi geceler.

Berkan anında çevrimdışı olurken sözleri canımı yakmıştı. O anki acı ile öfke karışımı olan duygularım ile yazmaya başladım.

Lalin:Aptalsın Berkan Atalay.

(Bu mesaj silindi ×)

Lalin:Ne dememi bekliyordun? Senden hoşlanıyor demem mi?

(Bu mesaj silindi ×)

Lalin:Bu davranışların devam ederse senden hoşlandığımı asla öğrenemeyeceksin!

(Bu mesaj silindi ×)

Telefonu öfke ile koltuğun üzerine bırakıp sakinleşmeye çalıştım. Neyin tribindeydi bir türlü anlamamıştım. İşim olduğunu ve bu yüzden gelmediğini söylemiştim ama yok anlamıyordu. Sehpanın üstündeki kupama uzanıp aldım ve kahvemden bir yudum aldım. Ama ağzıma gelen acı tad ile bir an midem bulanmıştı. Kahvem soğumuştu. Yanaklarımı şişirirerek ofladım.

Ayağa kalkıp balkon kapısına doğru yürüdüm. Balkona çıkıp ellerimi demirliklere koydum ve başımı yukarıya kaldırıp parıldıyan yıldızlara baktım. Belki de Berkan doğru kişi değildi. Belkide dönüp dolaşıp yanlış insanı bulmuştum. Gözlerim dolarken korkularım gün yüzüne çıkmasından tedirgin olmaya başladım.

Annem gibi olmak istemiyordum. Ömrümü bir adama harcamak istemiyordum. Ben sevilmek istiyordum ama Berkan bunu sağlayacak kişi değildir belki de. Ya kalbim yanlış kişi için çırpınıyorsa?

Bölüm sonu.

Evet bölüm hakkında düşüncelerinizi alayım.

Kendinize iyi bakın Sağlıcakla kalın ❣

Hepinize Sonsuz kalp❣