The Adelaide for Majesty: (sense of self-worth. family feud.)

PHASE 1

Ikaw ba ay nalulungkot at walang makausap? 

Oh, tamang sabihin na ikaw ba ay nalulungkot at naghahanap ng makakausap? 

Like in a need of fucking embrace while the rain or snow pours on? 

Yung tamang magpapainit sa iyong buong maghapon?

Magbibigay ng init sa iyong malamig na gabi. Ilalabas ang iyong pinipigilan sa nagdaang gabi.

"Don't you want to go home yet, darlin?"

Halika, buhayin natin ang iyong namamatay at matahimik na katawang lupa. Ilabas... hayaang ikawala hanggang sa maramdaman ang ginhawa. Oo. Masakit. Masakit yan sa pantog kapag pinigilan mo pa, kaya't sumama ka na, hindi ka magsisisi dahil ako... ako ang bahala.

"Alright we got a parade of beauties comin and a little bit entertainment for you gentlemen's tonight! I'm about to introduce to you... Phryne Gretha, the queen of the night!" as I walk in the dark hallway from the backstage, agad akong lumabas na nakaposturang-postura na.

May mga kasabayan akong lumabas rin ngunit pumunta na sa kanilang mga sariling duty.

"Come on! Everyone! Make some noise for the legend!" alboroto ng isang host habang natutuwang pumapalakpak.

Kasabay ng pagkalabas ko ay siya namang masigabong palakpakan ang nabungaran ko, agarang pagbabato ng dolyar sa aking direksyon, hiyawan at malakas na tugtog kahit na ako'y magsisimula pa lamang, hindi ko maiwasang mapangiti sa entablado.

Sa paglapit ko sa gitna, marahan na may panlalandi akong naglalakad, natural na tumatalbog at humahambyog ang aking puwet maging aking hinaharap sa paglalakad patungo sa isang nakahandang mahabang metal.

Hinawakan ko ito at agad na naramdaman ang lamig, saka nagsimulang kumembot ng marahan kahit na may kaunting panginginig ang aking kalamnan, sinasabayan ang tunog ng isang magandang musikang tunog erotika.

Napabuga ako ng malalim na hininga, pumikit ng mariin, at saka nagsimulang igalaw ang aking buong katawan. Hindi inalintana ang gutom na naramdaman dahil sa ilang oras na nalipasan.

Sa oras na ito, ako ang bida. Hindi, dahil ang totoo, ako palagi ang dapat maging bida, wala ng iba.

"Here, come closer, darlin. I want to see your fucking face. Oh... you're so handsome, darlin!"

Kunwaring nawawala sa sarili habang siya ay pinupuri kahit na mukha naman talaga siyang tukmol sa paningin ko.

Ganyan palagi ang mga lintanya kong binibitawan, madalas pa nga ay nakakasawa na at paulit-ulit, you really have to be flowery to speak in order to be liked especially and not disliked by customers.

'Dibale na nga, nabubulag naman ako dahil ang iba naman ay bumabawi sa mabangong amoy nila.

"How much do you want, honey?" he said.

Ang parteng gustung-gusto kong pag-usapan. Kahit madalas, pikit-mata ko na lang ginagawa.

"Hmm... what about three hundred bucks?" sabay haplos ko sa kaniyang dibdib.

"Let's see. Make it worthy with the service you provide, honey. "

"Sure sure, Daddey!"

"Daddy?" he frowned.

I nodded. "Yes... Daddy. Give me three hundred bucks right away and I'll call you Daddy. Is that okay? " sabay himas ko sa mukha nito at pinatakan ng isang halik dahilan na maramdaman ko agad pagkamagaspang niyang pisngi kasabay ng haplos niyang naramdaman ko sa isang hita ko.