KENDRICK'S POV
6 months later....
I woke up sensing the back-and-forth footsteps around our room. Sleepily I opened my eyes to see why is my wife moving around so early. Agad na dumako ang mata ko sa digital clock na nakapatong sa side table.
It is only 7:15 AM, its sunday so its normal for Ocean and I to sleep in. But today is different.
Agad akong bumangon para sundan si Ocean sa loob ng walk in closet, napatigil ako ng makita siyang naghahanda ng isang malaking bag katabi ng kulay pink na hospital bag na hinanda namin nung isang buwan pa para sa anak namin.
"I'm in labor." Ocean said calmly whilst exercising the enhale and exhale breathing.
Nawala lahat ang antok na nararamdaman ko dahilan para agad ko siyang lapitan. "Are you feeling any pain? Hospital, let's rush to the hospital!"
"Let me finish this first, get dressed, prepare the car. I already called my parents they're on their way to the hospital. Our daughter is on the way."
She gave me an assuring smile and continued moving around. Nagiimpake sya ng iba pa nyang kakailanganin mamaya sa hospital, and she's already in labor yet she's keeping her cool.
Nagmamadali akong naghanap ng susuotin, I glanced at Ocean who's now stroking her baby bump. May ilan pa syang natitirang kailangang ilagay sa bag pero dahil siguro sa sakit ay napapatigil na.
"A-ahh, baby just hang on a little while longer, we're on the way." Kahit halatang nasasaktan ay pinipilit paring kumalma ni Ocean. Ako na ang natapos ng paglalagay ng gamit sa bag para mapabilis.
"MANANG!!!" Sigaw ko habang pababa at buhat buhat si Ocean, sobrang natataranta na ako dahil sa pag ngiwi ni Ocean.
"S-sir!" dali-dali din naman silang naglapitan saamin at atubiling kinuha ang dalwang bag na dala ko.
"Paki buksan ang gate, bilis!"
Pagkatapos kong masiguradong maayos ang pagkakasakay ni Ocean sa backseat ay agad na akong nagmaneho palabas ng bahay.
Mabilis pero maingat akong nagmaneho papunta sa hospital. Papasok palang ay kita ko na agad ang apat na doctor at isang stretcher na nakaabang, nasa tabi nito ang ama ni Ocean na panay ang pabalik balik na tingin sa orasan at sa mga dumadating na sasakyan.
"We're h-here a-ah!." Ocean the again whim in pain while holding her bump, mas lalo akong dinalaw ng takot at kaba, at kahit na nasa malapit an sa driveway ay agad kong pinabilis ang takbo.
Agad akong bumaba at binuksan ang pinto ni Ocean, agad na nagsikilos ang mga doctor at nagsimula ng mag-usap usap gamit ang mga technical terms na sila ang ang tanging nakakaintindi.
"Dad," bati ko sa ama ni Ocean na agad lumapit saakin.
Ginawa ko ang sinesenyas ng mga doctor at inihiga si Ocean sa stretcher, kitang kita ang hirap at sakit na alam kong kanina nya pa pinipigil at tinatago.
"Vanessa, take care of my daugther." Bilin ng ama ni Ocean sa isang babaeng doctor na nageexamin kay Ocean. Tumango lang ito at nagsimula na silang tumakbo paloob.
"Let's go Kendrick," Dala dala ang bag ay agad akong sumunod.
Dumiretso kami sa mismong labas ng LDR (Labor Delivery Room), nakita kong naroon na ang pamilya ni Ocean na nagaantay. Tita Atlanna is phasing back and forth, Shore was looking ahead where I assume Ocean was taken.
Pagkatapos ng tatlong oras na pagaantay ang ginawa namin hanggang sa lumabas na ang doctor na kaninang pinagbilinan ni Dad kanina kay Ocean.
"How's my daughter?"
BINABASA MO ANG
Photographs of Her
RomanceShe's precious. She's complex. She's a gem. She's Ocean Aquiesha Marcos Alegre, the only woman who made my heart thump hard when she's around, whom I promised to always put a smile on her precious face, whom I hurt big-time. And now that she's gone...
