The Prowess Inside - COMPLETED

Prologue

SA gitna ng kawalan ay may isang malaki at lumang bahay ang nakatayo. Sa una ay aakalain nang karamihan na napapadaan dito, kung mayroon man, na ang lugar ay matagal nang abandonado at wala nang katao-tao kaya naman kadalasang napagtitripan ng mga kabataang nag-roroadtrip at napapadpad sa lugar na ito. Subalit lingid sa kaalaman nila na ang sinumang mahuling pumasok dito, aksidente man o sadya, ay hindi na makakabalik pa sa kanilang pinanggalingan magpakailan man. Everyone who dares to enter this place will be imprisoned but the twist is, they will not experience the fate that you imagined it to be, but sure! They'll suffer! Yes! They'll die, but in a very pleasurable and nostalgic way.

Want to know how?

Inside this aforementioned desserted place or should I say UNDER this abandoned and old industrial edge exteriored four story mansion with an eerie ambiance around it, is a very fascinating haven for someone that is an enthusiast of science, especially of chemistry. It is an underground refuge that will satisfy someone's need for researches. Isa itong lugar kung saan ang bawat sulok ay may impluwensya ng teknolohiya at ang mga taong nakakapasok at nakakababa dito ay ang mga taong otorisado lamang ng organisasyon na lingid pa sa kaalaman nang mahigit kumulang siyam na po't pitong porsyento ng populasyon ng mundo.

This research laboratory is supervised by Dr. Johansson Sanctanel, a half-German, half-American chemist, that was declined by many pharmaceutical companies and even by the governments because of his not so pleasing records, that is why he resorted and decided to do things on the left side of the road. He was assigned as the team captain to a group of researchers that will help develop a drug called "Morpheus". Ang drogang ito ay isang instrumento upang maging matagumpay ang pagkokumpleto ng layunin ng organisasyong kinabibilangan ni Dr. Sanctanel at kasalukuyang nasa Phase III na ng pagpeperpekto.

Marami na ang na sakripisyong buhay para lamang maka-abot sa ganitong lebel ang gamot. Kaya naman hindi makakapayag ang mga taong parte ng paggawa nito na mauwi sa wala ang lahat! Hindi sila makakapayag na ang pinaghirapan nila ay mawawala ng dahil lang sa intrimididang babae na wala namang ibang ginawa kundi ang maging sunod-sunuran sa ahensyang halos isumpa ng buong organisasyon nila.

" Let her lay down on to the steel bed, strap her and never let her escape!" ani ng doktor na tila nagpupuyos pa sa galit dahil sa pagkadiskubre nila ng espiya na ipinadala ng ahensyang hindi mo masasabing kasapi ng gobyerno subalit kakampi parin naman nito. Nagpupumiglas ang babae ngunit hindi sapat ang lakas niya upang labanan ang dalawang naglalakihang mga lalake na hawak-hawak ang magkabilang braso niya.

The organization spent too much money and even abducted and killed a myriad of people from the ages of thirteen to the oldest seventy-six in order to full-fill there goal, ang mabigyan ng kapayapaan at kasiyahan ang lahat sa pamamagitan ng pagbabalik ng mga bagay na nawala ng karamihan na sa atin. Ibinuhos nila ang kanilang dugo't pawis hindi lang para sa wala, and now that the drug reached its third phase ay kinakailangan na nilang lumabas para mag mass testing subalit ngayong may nahuli silang daga ay dito muna nila titingnan ang resulta ng pinaghirapan.

In the middle of an operating room like place with more than ten people in there lab coats and masks excluding the two guards who strapped the woman in a steel bed and then gradually placed her into an incubator, ay nangibabaw ang boses ni Dr. Sanctanel. His voice is evidently mischievous and victorious at the same time, malayo sa galit na boses niya kanina.

" You are lucky to experience this dear," nakakalokong ani nito habang tumatawa na parang baliw. "This may cause you death but at least you'll die with a smile on your face," seryosong dagdag pa nito sa babaeng nasa loob na ng incubator at nakapikit na ang mga mata. Alam ng doktor na naririnig pa siya nito dahil sa mga butas na hindi pa niya tuluyang nasisirado subalit nakakapagtakang hindi na ito nagpupumiglas.

The doctor's lips curved into a smirk ng malagyan at mai-ayos ang mga bagay-bagay na kokonekta sa iba't-ibang apparatus na mayroon sa loob ng kwartong iyon para mamanmanan nila ang kalagayan ng babae and when everything is settled the assigned assistant pushed the button to start the process triggering for the smoke inside the incubator to spread. Lahat ng nasa loob ng kwartong iyon ay tahimik at pulos nakangisi pero nang lumipas na ang ilang segundo ay sabay-sabay din silang nagsalita.

" You may now rest in the arms of Morphues!" they chanted samantalang ang babaeng kanina pa tahimik at nag-iipon ng lakas para sana makapagplano ng pagtakas ay pilit na ipinigil ang kaniyang paghinga para mapigilan ang sarili sa paglanghap subalit hindi rin niya ito kinaya kaya naman ng malanghap niya ang usok ay agad na siyang nahilo but before she dozed of unto the darkness she managed to utter...

"Crap!"