The Prowess Inside - COMPLETED

Chapter 12: They Left

‘IF you’re reading this it only means that we are already travelling to start our adventure on the Earth’s crust. We’ll be back after two months. ‘

- Hizards

My mouth gaped open as I read the note na nakapatong sa side table ng kama ko. What the crap! So pano kami ngayon nito? Bumuntong-hininga ako atsaka napagdesisyonang umalis sa kama upang maghanda.

Matapos maligo at mag bihis ay agad akong lumabas upang magtungo sa teresa ng kwarto ko. Hindi ko alam kung papaano napunta ang mga damit ko rito ngunit nasisiguro kong iyon din ang mga damit na nasa kabinet ko sa bahay bago pa man ako bumalik sa lugar na ito. Nang marating ko ang balkonahe ay napapikit ako ng ang simo’y ng hangin ay dumampi sa aking morenang balat. Hindi kagaya ng nakasanayan ay hindi ako nagsuot ng damit na balot na balot ako. Just a white shirt, ripped jeans and of course my white sneakers.

Napatingala ako ng paunti-unti para namnamin sana ang malamig na hangin ng pagkatingala ko’y nakita ko ang isang pamilyar na bagay na ako mismo ang pinakaunang nakasaksi, sapagkat ako ang gumawa nito para maprotektahan ang buong Óneiro. A Force Field!

Hindi ko napansing tumatakbo na ako pababa sa hagdan upang makarating sa dining area kung nasaan nakaramdam ako ng mga presensya. Ni hindi ko pinansin ang pagtawag ng kung sino man sa akin habang pababa ng dahil sa pagmamadali. Nang marating ko ang pintuan ng dining area ay itinulak ko iyon ng malakas upang agad na makapasok. Hinihingal na napasalampak ako ng upo  sa pinakamalapit na upuan upang habulin ang hininga.

“What are you doing?” Tanong ni Lee at sinamaan ko siya ng tingin.

“Nakaupo at naghahabol ng hininga,” mataray na ani ko sakanya. I saw how Paris advanced from the door and patted Lee on his shoulders while Zach and Walter chuckled.

“Burn,” Ivan smirked.

“And Toasted,” dagdag ni Gai na kararating lang galing kusina na may dalang isang tray na may dalawang malalaking bowl. Binuksan niya iyon and a delicious aroma filled my nose. Nanlaki ang mga mata ko atsaka siya tiningala.

“Here’s my peace offering,” aniya pa bago ako nginitian. “ I’m sorry for what I said yesterday, it was supposed to be a joke, please forgive me,” he told me with his puppy eyes and ugh he’s so cute in doing so. Awww.

“Forgiveness is not easily given Gaiser Cuevas,” seryosong sagot ko sakaniya at kitang-kita ko kung papaano nagtaas baba ang kanyang adam’s apple ng dahil doon.

“Tsk here drink this,” Levis motioned a glass of water towards me. “Thanks,” turan ko atsaka tipid na ngumiti. Muli akong bumaling kay Gai na mas maputi pa ata sa patay dahil sa pagkagitla.

“ But since your Mr. Chef, then I’ll be considerate,” ani ko na naging dahilan ng saglit na pagkunot ng kanyang noo. I smiled mischievously at him as I continue speaking.  “If and only if, pasado sa panlasa ko iyang luto mo, “ I smiled at him sweetly and I saw him shook his head before grinning widely na halos abot tenga na niya. His eyes glittering with confidence.

“Try this then,” he’s smile didn’t vanished as he motioned the food in front of me. I looked at him straight to his eyes with a frown.

“Seriously!? Without a plate? Spoon? Or even a fork? How am I suppose to eat this?” Maarteng wika ko. Uh yeah I must admit, Heart and I share the same attitude at times. I rolled my eyes with the thought.

“Uh nevermind I’ll be the one to get those,” I told them and they are about to object when I raised my right hand as if ordering them not to speak. I stood up to go to the kitchen and was about to reach the other door towards it when an emotionless yet sensuous voice reached my ears.