GENÇ BİR KIZIN GÜNLÜĞÜ

TOZLU RAFLAR

Bir gün daha bitti işte. Uzandım eski bir kitaba. Kitabın tozlu sayfalarını severken bir fotoğrafın düştü bu gece ellerime. Avuç içimde ,buruşturup da atamadığım bir fotoğrafın.. Baktım ve tam yerine kaldıracakken vazgeçtim bir kez daha baktım o güzel yüzüne. Hiç pişman değildim seni sevdiğime. Senin için uykusuz geçirdiğim gecelere, ağlayarak uyandığım sabahlara.. Hiçbir şey için pişman değildim.

Ben seni sevdiğime hiç pişman olmadım ki. Ben senin arkandan 'neden yaaa neden' bile diyemedim o yüzden isyanım yine kendime. Ben ağladıkça onlar Allahından bulsun dedi. O ne yaptı ki?

Ben sevdim dedim ben, o bir şey yapmadı ki. Sevmedi işte.. yine de suç bende sevgilim ben senin o kahve gözlerine dalıp gitmemeliydim. Ben senin benim canımı yakışını bile severken gitme kal diyemedim. O yüzden isyânım kendime sevgilim!

Belki bir gün yine gelirsin sevgilim. Belki bir gün yine yakarsın bu canı. Canımı yakmak için bile olsa yine gel sevgilim. Sevmesen bile yine sever gibi yapar mısın? Çünkü ben senin sever gibi yapmalarını bile özledim..

Pişman değilim ben! Asla pişman değilim, aksine mutluyum geçirdiğimiz o mutsuz günlere bile.. En azından yanımdaydın be adam. Seninle yaşadığım o mutsuzluk, çektiğim o acılar, kanayan yüreğim, titreyen ellerim, sızlayan kalbim, ağlayan gözlerim.. Hepsi güzeldi seninleyken.. Hiçbir zaman keşke demedim. Hep iyi ki dedim, iyi ki tanımıştım seni ve iyi ki de sevmişim ..

Gittiğin gün var birde. Sanki her şey bir anda durdu. Önce şıklar söndü , sonra perdeler çekildi. Erkenden yatağa girdi tüm âşıklar. Seninle beraber, tüm şehri terketti aşk. Bir sessizlik çöktü bu koca şehre. Hani mutluluk nerede? Sevenlerin gözü yaşlı.. Hani aşk nerede?

Bir ben değil sevgilim, tüm şehir ağladı o gece. Sabaha kadar yağmur yağdı. Gök bile gürledi, nasıl kızdı sana bir görsen. O sabah kuşlar bile ötmedi sevgilim, ya da biz duyamadık kuşların seslerini hıçkırıklarımızın seslerinden. Belki bir gün geri gelirsin ümidiyle şiirler, sözler biriktiriyorum o günden bu yana.

İnsanlar bunun aptalca ve gereksiz olduğunu söylüyor; aldırmıyorum, duymazdan geliyorum. Unut diyorlar, vazgeç diyorlar. Giden geri gelmez, bekleme diyorlar. Ama ben umursamıyorum..

Onları da duymamazlıktan geliyorum. Senden başka herkese sağır ya hani kulaklarım.. Çünkü sende biliyorsun. Yokluğunla, uzaklığınla, aramızdaki onca kilometrelere rağmen sevdim ben seni..

Gelmez, vazgeç deseler bile âşığım ben sana. Ben seni gel diye sevmedim ki. Ben seni mutlu olmak için sevmedim ki.. Ben seni gözyaşlarımla sevdim, hüznümle sevdim, her gece sabahlara kadar ağlamak için sevdim. Seni sen olduğun için sevdim. Gelmesen bile beklemek için sevdim. Çünkü ben senin sadece bana gelişini değil, benden gidişini de sevdim. Yine de pişman değilim senle geçen günlere.. İsyânım yine sensiz geçirdiğim günlere.

Ama yalan da yok sevgilim. Ben senin birgün çıkıp gelme ihtimalini, senden daha çok sevdim..

Birgün yine çıkıp gelmen dileğiyle, hoşçakal sevgilim..

Eveeet. Bir bölümün sonuna daha geldik. Sizce nasıldı? Eksik bulduğunuz bir kısım ya da beğenmediğiniz bir yer oldu mu?

Birdahaki bölümde görüşmek üzere; hoş kalın, hoşçakalın..