GENÇ BİR KIZIN GÜNLÜĞÜ

GİDİYORUM

Gidiyorum ben, her zaman ki gibi değil hiç bir zaman gitmediğim kadar derin gidiyorum..

Sen daha bunca şeyi kaldıramazken onca şeyi nasıl dinleyecektin benden. Sen dinlemeyi bırak ben nasıl anlatacaktım ki. Ben dün keşke söylemeseydim dediğimde senin Şşş yapar mıydın bana bunu dediğinde anladım. Yaparmışım sana bunu.

Senin kendine yediremedigin kadar bende yediremiyorum. Çok zor çünkü bunla yaşamak. Sen hiç duymadın benim çığlıklarımı gözümden akan kanları görmedin çünkü yaşamak için tek nedenim sen kalmıştın. Tek bi umut sana kavuşmak için çabalamak. Tek bi mutluluk kalmıştı benim için. Yüzümü güldüren bi sen vardın.

Sen de yoksun artık, sen vazgeçmişsin benden sen unutmuşsun beni sen özlemiyorsun artık, bitirmişsin beni sen silmişsin iyiyi ya da kötüyü her şeyi.

Gidene gitmek kalana kalmak zor ama şu an gitmek daha zor gibi geliyor bana.. Son bir kez gözlerimi açabilecek olsaydım seni görmek isterdim son bir kez hislerim olacağını bilsem seni hissetmek isterdim.

Yanlış anlarsın diye sustum hiç söylemedim ama o kadar istedim ki tenin tenime değsin boynumda dudakların dolaşsın ellerin saçlarımda gezsin ve ben sadece varlığını bu kadar yakından hissedeyim, gerçekten böyle biri olduğuna inanayım. Nefes nefese kalmak istedim sonra göz göze gelince utanmak. Seni o kadar çok sevmek istedim ki..

Ben ağlarken yanımda olmadığın için hep nefret ettim senden, nefret ettiğim kadar sevdim, sevdiğim kadar nefret ettim; özledim özlediğim kadar ağladım, sen gelince ağladığım kadar güldüm, hep çocuk kaldım seninle çünkü sen çocukluğumu sevdin çünkü büyürsem gidersin sandım. Vazgeçmek istemedim her ne olursa olsun dedim..

Ama aramızda işler o kadar kötüye gitti ki, bizi hiç birlikte görmüyorum.Yine gençken olduğumuz gibi ama tabi ki her şeyin her zaman bir nedeni vardır. Sanırım asla olması gerekmiyordu. Ama bu sadece üzerinde kontrolümüz olmayan bir şey ve kader de budur.

Ama daha fazla endişelen, kafanı dinlendirmen çare değil ve uyusan da geçmeyecek. Belki bir gün uyanırız ve her şey daha da kötü olur. İnsanlar her zaman geçer boş ver diyecekler ve tabi ki de unutursun. Ama hiçbir şey geçmeyecek küçük asker ve tabi ki de unutmayacaksın.

Yine de dik dur gurur kaynağım. Sakın bükme dudaklarını. Çünkü ben hâlâ varım ve hâlâ seninleyim. Herkes gibi geçer demek istiyorum sana. Ama onca yalanımın üstüne yediremiyorum kendime. Sen yinede boş ver bunları ve sakın ağlama küçük asker hiçbir şey geçmeyecek olabilir ama sen her şeye alışacaksın. Şimdi unut her şeyi ve yoluna bak diyemem sana ama en azından unutmuş gibi yap hiç yaşanmamış gibi hiç sevmemiş hiç gülmemiş ve sanki hiç başkasının olmamışım gibi yap.

Gitmemi çok istedin ama ısrarla kalmak istedim, belki de sana zarar verdim her şey için özür dilerim. Biliyorum özür çare değil belki ama yine de birazcık da olsa minicik affedersin beni. Bir gün beni gerçekten affetmiş olman dileğiyle.. hoşçakal küçük askerim..