[TAMAMLANDI]
Sıradan bir okul gezisini nasıl bu hale getirebilmişlerdi, aklı almıyordu zavallı çocuğun.
Aslında basitti..Öğretmenler uyuduktan sonra ergen ve macera arayan çocuklar ile iddiaya girmekle bu hale gelmişti işte!
'Hangi hale?'Diye sora...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•
"Hadi bakalım dikkatli olun. " Diyerek arabayı çalıştırdı Göksel'in babası.
Olaylardan sonra annesi ikisinin ormana gidip dinlenmesinin en mantıklı fikir olduğuna varmıştı çünkü anneannesi ve dedesi ikiliyi asla rahat bırakmamaya yeminli gibiydi zaten Ezrif büyük yaralar yüzünden zor hareket ediyordu, birde bir ton iş verilince yaraları bir çok kez geriden kanamıştı. Göksel ise her ne kadar kanını içmesi için adama yalvarsa da kansız kalacağı ve hastalanacağı gerekçesi ile reddetmişti onu Ezrif.
Ormana kendileri otobüs falan kullanarak gelmeyi planlıyordu ama Göksel'in babası bırakma konusunda israr etmişti ,sonuç ormandaydılar.
"Sanki buralar biraz dağılmış gibi. " Diye mırıldandı Göksel etrafı incelerken. Ezrif boğazını temizleyip, gözlerini kaçırırken minik bedenin "Ne oldu burada? " Diye şüpheli bir şekilde sormasıyla "Sen gidince.. Kriz geçirdim. "Diye fısıldadı.
Göksel şaşkınlıkla yerinde kalırken Ezrif'te bir iki adım sonrasında durdu. "Ney geçirdim dedin? "
"Evimiz.. Orman'ın her köşesi senin gibi kokuyordu. Yokluğuna dayanamadım, buradan ayrılamayacak olmam da sinirlerim bozdu,biraz etrafı dağıttım.. Daha doğrusu Wendigo'ya bıraktım kontrolü ,o sinir çıkarma ayini yaptı. " Diyerek utangaç bir şekilde güldü Ezrif. Göksel "Ben de hep senin resimlerini çizdim.. Çok ağladım. " Diye mırıldanarak boşta duran eli,minik eliyle tuttu.
Ezrif bir eliyle bavulları taşırken gülümseyerek elini tutan ele,parmaklarını kenetledi.Evlerinin olduğu yere ilerlerken bir karga uçarak Ezrif'in omzuna kondu. Göksel heyecanla "Merhaba! Onu hatırladın mı Ezrif? Beraber iyileştirmiştik. "Diye sorduğunda Ezrif gülerek "Sen gittikten sonra seni bir çok kez kontrol etmeye geldi.. Bana haber veriyordu ,neler yaptığını. "Dediğinde Göksel hayretle " Sen benden yinede haber alabiliyormuşsun! Ben? Ben ,öldün mü kaldın mı hiçbir şey bilmiyordum! "Diye sitem etti. Somurtmaya başlarken Ezrif " Küstün mü? Bana küstün mü? "Diye sordu endişeyle.
Aslında hayır ,Göksel'in küstüğü falan yoktu ama oyununa devam etme kararı alarak başını çevirdi,elini cekmeye çalıştı ama Ezrif sıkı sıkı tutunca çekemedi. Karga ikilinin atışması için hevesli olmadığında uçup giderken, irileşen gri gözler minik bedene bakıyordu." Göksel.. Küsme ama.. Başka ne yapabilirdik ki? Gelemiyordum, eğer efendi ile konusmasaydım hiç gelemeyecektim. Senin iyi olduğunu bilmeye ihtiyacım vardı ve karga kendiliğinden yardım etmeye başlamıştı-"
"Aptal adam. " Göksel gülmeye başlarken, Ezrif afallayarak baktı ona. "Biliyorum aşkım ve sorun değil, şaka yapıyordum sen neden bu kadar duygusala bağladın ki? En son böyle olduğunda Wendigo ile sevişmiştim." Göksel tek kaşını kaldırdığında, Ezrif boğazını temizleyerek ilerlemeye devam etti. Minik bulutun içini garip bir heyecan kaplarken Ezrif'e ayak uydurdu.
