Rojo

𝙢𝙪𝙚𝙧𝙩𝙚 🖤

Oy sınırı: 70

3 hafta sonra

Jimin'in ağızından

Jungkook gideli tamı tamına 3 hafta olmuştu. Bebeklerimi ve hayatımın aşkını kaybedeli 3 hafta olmuştu. Ne ara junkooka bu kadar bağlandığım hakkında bir fikrim yok.

Bebeklerimi ise sayılı kez kucağıma almıştım. 3 hafta sanki 3 yıl gibi geçti, daha doğrusu geçiyor..

Gittiği gece her şeyi yaptım. Polise gittim, gerekli yerlere baktım, olabileceği yerlere baktım, kardeşleri bile bilmiyordu. Hiçbir yerde yoktu..

Sadece iyi olduklarını bilsem, bu bile yeterdi hayata tutunmama. Ama onlardan tek bir fısıltı bile duymuyorum..

Jungkook'un şirketi babalarına kalmış, kardeşleri tek bir evde yaşıyordu. Koskoca Jeon'lar batmıştı..

Haberlerde yapılan açıklamalar beni hiç tatmin etmiyordu. Doğal olarak o büyük evi bırakmış, ailemin evine dönmüştüm. Her ne kadar zor olsa da..

Jungkook'un ve bebeklerin eşyalarını bırakmak tabii ki çok zordu.. Ama alışmak zorundayım, çünkü jungkook olsa böyle olmasını isterdi. Şu an ise; ufak evdeki koltuğa oturmuş, sıkıcı haberleri izliyorum. Belki bir gelişme olur diye..

Üstümde jungkook gibi kokan kazak ile oturuyorum. Muhtemelen gözlerim ağlamaktan kocaman olmuştur. Klasik haberlerden sonra son dakika gelişmesi kısmını görünce oturduğum yerden doğrulup alttaki yazıları dikkatle okudum.

'Jeon Jungkook ölü bulundu.'

Okuduğum yazıyla gözlerimin anında dolması bir oldu.. Bu hissi anlatacak kelimelere şu an hiç sahip değildim. Bu hissi tanımıyordum bile. Dünya durdu gibi gelmişti, nefesimin kesildiğini fark etmiştim ama çabalamıyordum bile. Jungkook'un ölü bedeni dalgalarla savurlmuş ve kıyıya vurmuştu. Ben ise onun bana geri dönmesini bekliyordum. Ne acizce ama..