Mos me dashuro!✔

Mbremjen kur...

"Mire.Nuk do flas,vetem do te te degjoj.Edhe nese do flasesh per Arkelanin do te degjoj.Vetem mos ik keshtu!"-iu drejtua Luka dhe Krista ndaloi.U kthye nga ai dhe ecen deri ne breg.

Ate dite koha ishte e ftohte.Nje qielli i zymte ne mes te korrikut ishte nje surprize e pakendshme.U ulen ne rere,prane bregut,duke lagur kembet me ujin e ftohte e here-here duke perplasur dallget e vogla qe binin ne breg.

"Te degjoj"-tha Luka.Krista se dinte ne duhet te fliste me te apo jo,por e ndjente se duhej te shprehej me dike.Nuk ishte momenti per te zgjedhur se me ke te fliste a ndoshta s'ishte e sigurt nese Luka ishte i duhuri.

"Luka,"-mori fryme thelle,"Une dhe Arkelan kemi shume vite qe jemi shoke te ngushte.Periudha e universitetit ka qene me e bukura per mua pasi kisha Arken.Cdo gje qe benim e benim bashke.Ndanim cdo gje,flisnim per cdo gje me njeri-tjetrin,takoheshim sikur edhe ne mes te nates nese njeri prej nesh kishte nevoje.Dhe me beso kjo ishte ndjesia me e mire qe kam perjetuar ndonjehere.Te kesh dike ne krahe qe nuk te le kurre ne asnje moment"-tha ajo dhe uli syte perdhe.

"Flutur,"

"Krista! Te lutem!"

"Krista,une nuk e kam vene re asnjehere kete afersine tuaj.Te pakten jo kaq sa thua ti.Nje shok i ngushte eshte nje njeri qe te mbron pavarsisht te gjithave.Po me pas?"-iu drejtua duke pritur qe ajo te vazhdonte.

"Ne u zume.Si gjithe shoqerite ne pame krisjen tone.Per nje provim koti.Budallallek! As qe e dinim qe do takoheshim serisht,por mesa duket fati kishte pergatitur nje perballje te tille per ne.Une e takova ate pikerisht kur ti e hodhe ne pishine.Nuk e dija qe ishte ketu e aq me teper qe punonte si kamarier.."-Luka uli koken.

Ishte nje histori ne fakt per te cilen rrallehere kishte folur.Ose me sakte nuk kishte folur kurre.E kishte perjetuar.Me tik-taket e ores qe nuk ndalnin asnjehere,Kristabel kishte perjetuar drama te ndryshme.Drama me e madhe ishte Arkelan dhe Luka.Here mendonte se e kishte lenduar Arkelanin ndonese nuk gjente asnje shkak.Here kthente koken nga Luka dhe trupi i dridhej.Nuk e dinte c'lloj ndjenje kishte per kete te fundit,por e dinte se sa here e shihte perjetonte shume njekohesisht.

"Luka,"-foli ajo.Nuk e kishte menduar se do ta merrte guximin ndonjehere per ti folur aq gjate,per ti treguar historine e saj a ndoshta per ta pyetur pyetjen qe e mundonte prej kaq kohesh.

"Luka,cfare jam une per ty?"-u shpreh me ne fund.Luka e pa ne sy.Kete here pa shaka tipike te tij,ai vendosi te fliste hapur me te.

"Ajo qe doja te flisja me ty,kjo ishte.Une...ti me terheq shume.Me pelqen shume.Kemi patur shume situata e ngacmime,por ne asnje moment nuk kam patur asnje qellim te keq ndaj teje.Vetem se..."

"Vetem se?"-perseriti ajo.

"Vetem se te kam genjyer.Nuk jam i lidhur me Sarain dhe as kam qene ndonjehere.Ajo eshte shoqja ime me e ngushte.Si ti dhe.."

"As mos guxo t'ia permendesh emrin! Edhe une qe mendoja se pavarsisht se je ironik,pasanik mendjemadh,te pakten zemren do e kishe te mire.Ti nuk paske zemer.Perse me genjeve? Perse me bere te ndihem ne faj se mos isha ne mesin tuaj kur ju nuk keni qene asnjehere bashke? "-u ngrit e revoltuar.

"Flutur,une..."-u mundua ai ti fliste.

"Mos me thuaj flutur mua! Ja dole ma more mendjen.E realizove planin.C'do me?"-nderkohe Luka e kapi nga krahu per te mos e lene te ike.

"Nuk ishte plani im ky.Asnjehere se mendova te te perdor ty"-tha ai,por dukej sikur Kristabel u revoltua edhe me shume.

"Nuk ishte ky? Ah me ler ta gjej! Ti dhe Sarai,dy shoke te ngushte planifikuat te ndani dy shoke te ngushte,mua dhe Arkelanin.Keshtu? Ju lumte! Epo te pakten ta tregova sot historine tone.Keshtu nuk kishe mundesi te thurje plane te tjera e ta perdorje per lojerat e tua"

"Arkelan te do ty!"-tha ai nderkohe qe Kristabel ndaloi.U kthye nga ai dhe e pa me habi.

"C'brockullit ti? Nga e di ti?"-i tha,por kete here toni i zerit ishte i ulur.

"Une mund te jem i keqi i historise,por ai eshte frikacaku.Erdha perballe teje,te fola,te tregova gjithcka pavarsisht se te kisha genjyer.E ndersa ai? Ai as e mori guximin te te thoshte se c'beri me ty mbremjen kur..."-Kristabel mbeti e shtangur.Kete here vertet nuk kishte fuqi e s'po i besonte vesheve.

"Mbremjen kur..perfundoje fjaline,Luka!"-tha Krista.

"Mbremjen kur ti u dehe me Estelin.Ai te mori ne krahe e te coi ne dhome.Degjova vetem renkimet e tua,por se di..."

"Pusho!"-tha Kristabel dhe i dolen ca lot.U largua me vrap.S'dihej per ku,por ishte gati te fluturonte bashke me eren diku larg.Diku ku kjo drame nuk e perndiqte.

Late birthday wish.Happy birthday granchio_18 ❤❤ all the best cutie!