~ ŞİİR XXXI ~

69 26 25
                                    

ANLAMAYACAKSIN

Ağaçlardan meyve toplayacaksın,
Bahçelerden çiçek alacaksın.
Bir çiçeğin kokusunda belki,
Beni arayacaksın.
Ama hiç bulamayacaksın,
Hiç anlamayacaksın.

Bir yağmurdan medet umacaksın,
"Benim pencereme de bir kez damlasın."
Bir damlanın buğusunda belki,
Beni arayacaksın.
Ama hiç bulamayacaksın,
Hiç anlamayacaksın.

Gözyaşlarıyla yazılmış kitaplar okuyacaksın,
Gözyaşlarınla yaprakları boyayacaksın.
Bir ıslanmış yaprakta belki,
Beni arayacaksın.
Ama hiç bulamayacaksın,
Hiç anlamayacaksın.

Gecelerce dinlediğin şarkılarda kaybolacaksın,
Başını koyduğun yastıkta dönüp de semâya bakacaksın.
Sağ omzunun yanında belki,
Beni arayacaksın.
Ama hiç bulamayacaksın,
Hiç anlamayacaksın.

Her gün adım attığın yolda iz bırakacaksın,
İzlerin derinleştikçe sen parçalanacaksın.
Bir parmak izinin yanında belki,
Beni arayacaksın.
Ama hiç bulamayacaksın,
Hiç anlamayacaksın.

Ağaçlardan onca meyve topladın,
Bahçelerden binlerce umut aldın.
Yağmur damlalarında ıslandın,
Buğularına isim bıraktın.
Kitaplarda hayal yaşattın,
Gözyaşların en kadim arkadaşın.
Şarkılarda takılı kaldın,
Belki de günlerce semâya baktın.
Her adım izinde aradın,
Her bulamadığın izde parçalandın.
Peki nereye sakladın?
Beni nereye sakladın?

Kalbine bak kadın, oradayım.
Hâlâ bekliyorum seni, hâlâ ayaktayım.
Oturmadım, olur da bir gün koşarak gelirsen,
Kollarımı açarım, kocaman sarılırsın.
Sonrasında belki diz çöker, sana anlatırım:
"Ağaçlardan meyve toplayacaksın,
Bahçelerden çiçek alacaksın,
Bir çiçeğin kokusunda belki,
Beni arayacaksın.
Ama hiç bulamayacaksın,
Hiç anlamayacaksın..."

ANLATAMADIKLARIM ( TAMAMLANDI )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin