ANLATAMADIKLARIM ( TAMAMLANDI )

~ ŞİİR XLIV ~

İÇİMDE BİR SIKINTI

Ben bu gece hiç iyi değilim biliyor musun?
İçimde tuhaf bir sıkıntı...
Çok yoruldum.
Sakın yanlış anlama, seni sevmekten değil,
Seni beklemekten değil,
Tuhaf bir sıkıntı var işte içimde;
Hani durduk yere insanın içine bir ateş düşer de,
Bir anda alev alıverir ya ortalık...
Öyle işte.
Bedenimde bir uyuşukluk,
Ruhumda bir ezilme,
Sahi...
Ezilmiş gibiyim sanki,
Daralmış gibi duvarlar,
Ve izin yok buradan gitmeme.

İzin ver...
İzin ver gideyim.
Buradayım işte,
Hiç gitmedim; ne bir adım ileri ne bir adım geri...
Hadi izin ver,
Ölmek istemiyorum beklerken neşeyi.
Al beni, sarıl ve götür buradan,
İnan, daralıyor içim ve tükeniyor zaman.

Çöküyor karanlık,
Bilmediğim seslerin uğultusunda boğulmak istemiyorum artık.
Bir kez olsun görün, sarıl bana,
Söz, kimseye bahsetmeyeceğim senden.
Ki adını bile söyleyemiyorum satırlara,
Kim anlar seni, benim düşüncelerimden başka.

İçimde bir sıkıntı var,
Of! Bu gece bir kötüyüm ben.
Bilmiyorum neden,
Ama içimde kötü bir his var.
Koparmaya çalışıyor da,
Bir lahza bile uzaklaştıramıyor beni senden.

Gel, ne olursun gel!
Beni duyma ama bu satırlarıma kulak as.
Çehreni karartma,
Haberin olsun kanatlarından.
Beni kanatma,
Daha fazla
Azaltma...
Tükenmek istemiyorum,
İçimde böylesine kötü bir his varken,
Bitmek istemiyorum, anla.