EMİN OLAMIYORUM
Özlüyor gibiyim seni,
Emin olamıyorum.
Gece oluyor işte,
Eşzamanlı yüreğimde bir ağırlık...
Ağırlık hep var da sanki,
Bu hisler hep tanıdık.
Özlüyor gibiyim seni,
Emin olamıyorum.
Bir yıldız görüyorum işte,
Her bir parçası kopuk.
Parçalar birleşemiyor sanki,
Gökyüzüne akıyor oluk oluk.
Özlüyor gibiyim seni,
Emin olamıyorum.
Bir dilek tutuyorum işte,
Her dileğimin boynu bükük, kalbi kırık...
Gerçekleşmek istemiyor sanki,
Ya da kaderinde var imkânsızlık.
Özlüyor gibiyim seni,
Emin olamıyorum.
Karşımdaki ayna anlatıyor işte,
Bu ayna neden böyle;
Gözleri solgun, bakışları donuk?
Hasretinden hâlsizlik çokmüş sanki,
Viran olmuş yüreğindeki topluluk.
Özlüyor gibiyim seni,
Emin olamıyorum.
Sürekli aklımdasın işte,
Akıl odalarım hep karanlık.
Aydınlatmak için tutuyorum seni sanki,
Fakat düşüyorum sürekli
Parmak uçlarına takılıp.
Özlüyor gibiyim seni,
Emin olamıyorum.
Gece oluyor işte,
Eşzamanlı yüreğimde bir ağırlık.
Sen hep oradasın sanki,
Yüzün çok tanıdık.
Yüzün avuçlarımın arasında gibi,
Sanki biz hep vardık.
Hiç bitmedik de
Bir şiirde yaşadık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ANLATAMADIKLARIM ( TAMAMLANDI )
Şiir• Şiir kitabıdır. Arada düşüncelerimden kopup da satırlara akmak isteyen kelimeleri bir kitapta toplamak istedim. Eğer şu an burayı ziyaret ediyorsanız düşüncelerime bir "kelime" daha eklemiş olacaksınız. Kitabıma bir kelime daha olarak siz eklenmiş...
