~ ŞİİR XXII ~

96 28 63
                                    

HEP AYNI

Odalar hep aynı;
Fazlasıyla dar,
Fazlasıyla boş,
Ve fazlasıyla yalnız.
Merak ediyorum;
Odalar mı yalnız olan?

Saatler hep aynı; geçmiyor.
Zaman durgun,
Saniye yorgun,
Dakikalar bir uyuşuk.
Merak ediyorum;
Saatler mi hep aynı olan?

Çevrem hep aynı; değişmiyor.
Aynalar buğulu,
Bardaklar kirli,
Koltuklar yıpranmış,
Ve perdenin ucu yırtılmış.
Merak ediyorum;
Çevrem mi hep aynı olan?

Herkes hep aynı;
Herkeste bir umursuzluk,
Hareketlerde bir isteksizlik,
Anlayışlarda bir duygusuzluk...
Merak ediyorum;
Herkes mi hep aynı olan?

Ben hep aynı;
Aklımda biri,
Kalbimde bir yük.
Üzerimdeki ne?
Neden dolu bu küllük?
Neredeyim ben?
Ve neden hissediyorum yakın ölüm?
Uzanmışım, belim bükük.
Kim için bu avucumda solan gül?
Kaç zamandır buradayım?
Ve nerede çözüm?

Merak ediyorum hep;
Hep aynı mıydı bu yüz?

ANLATAMADIKLARIM ( TAMAMLANDI )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin