SWEET LOVE ๑TAEJİN๑

🖤3. BÖLÜM🤍

(◍•ᴗ•◍)İYİ OKUMALAR(◍•ᴗ•◍)

JİN'DEN
Gece saat 00.00'dı. Peki bu tıkırtılar nereden geliyor? O havlayan Jjangu mu? Evimde biri mi var? Neler oluyor?

Korkuyla aşağı indim. Savunmasızdım. Aşağı inip ışıkları açtığım anda kapı sesi geldi. Evime giren kişi kaçmış olmalıydı.

"Jjangu neredesin?"

Jjangu'ya seslendim ama ses vermedi. Korkmaya başlamıştım. Tüm odalara hatta banyoya bile baktım ama Jjangu yoktu.

"Jjangu beni bırakıp gittin mi?"

Yoksa eve gizlice giren kişi Jjangu'yu kaçırmış mıydı? Dışarı çıkıp bahçeye de baktım. Ama orada da yoktu.

Dayanamayıp dizlerimin üstüne çöküp ağlamaya başladım. Sonra ise en yakın arkadaşlarımdan Namjoon'u aradım.

Namjoon: Alo Jin

Jin: Nam-jo-on Jjangu

Namjoon: Jjangu'ya ne oldu?

Jin: Ge-ce biri e-evime girip Jjangu'yu almış Namjoon.

Namjoon: Geliyorum dostum sakın yanlış birşey yapma!

Jin: Tamam çabuk ol.

Ağlamaktan Namjoonla doğru düzgün konuşamamıştım bile. Yaklaşık 20 dakika sonra Namjoon geldi.

"Dostum iyi misin?"

"Değilim Namjoon. Hiç iyi değilim. Can yoldaşım kayıp nasıl iyi olabilirim? Bir çare bul Namjoon! Onu kaybetmek istemiyorum."

"O kişinin nasıl biri olduğunu gördün mü?"

"Hayır görmedim Namjoon."

"Tamam o zaman görmek için güvenlik kameralarına bakalım."

"Tamam bakalım."

Namjoon ile güvenlik kameralarına baktık. Adamın yüzünü göremesekte adamın vücut tipi belliydi. Adam uzun boylu zayıf biriydi. Ben ışığı açtığımda Jjangu'yu kucağına alıp kaçmış pislik. Elimizde bir kanıt olduğundan onu bulabilmek zor olmayacak. Onu bulduğumda bayılana kadar döveceğim.

"Jin artık polisi aramalıyız. Ama istersen şimdi uyu sabah ararız."

"Saçmalama Joon. Ben Jjangu olmadan uyuyamam. Polisi ara."

Namjoon ısrar etmeden polisi aradı. Polise olanları anlattık. Bir iz bulduklarında haber vereceklerini söylediler.

"Jin artık ben gideyim. Sen de yat uyu. Sonuçta elimizden gelebilecek tek şey beklemek."

"Tamam Namjoon. Görüşürüz."

Namjoon gitmişti. Yatağıma yattım ve Namjoon'dan sakladığım gözyaşlarımı serbest bıraktım.

.......................................

Sabah olmuş ve ben öylece uyumuşum. Polisten de haber gelmedi. Tanrım! Ben ne yapacağım?

Kalkıp elimi yüzümü yıkadım. Üstümü giydikten sonra her sabah Jjangu ile gittiğimiz parka gittim. Farklı olan tek birşey vardı. Bu sefer tektim. Yanımda Jjangu yoktu. Bunları düşünürken gözlerim dolmuştu. Bir banka oturup gelip geçenleri izlemeye başladım.

Yine mi onlar? Tannie ve sahibi...

"Bulaşma lütfen" diyebildim sadece.

"Köpeğin nerede?"

"Sanane"

"Cidden neden teksin? Ve neden ağlıyorsun?"

"Ağlamıyorum. Zaten köpeğimden nefret ediyordun. Kurtuldun işte. Ayrıca benim hayatım seni ilgilendirmez."

"Ben köpeğinden değil senden nefret ediyordum. Sen hiç tek gelmezdin. Köpeğe ne oldu?"

"Çalındı tamam mı çalındı!"

"Ne?"

"Mutlu oldun mu şimdi?"

"Hayır"

Ağlamaya başlamıştım. Gelip bana sarıldı. Ben hiçbir şey yapmadan öylece gitmesini bekledim.

"Tam olarak tanışamadık. Ben Taehyung. Memnun oldum."

"Ben de Jin. Pek memnun olmadım."

"Olsun. Köpeğini umarım bulursun"

"Teşekkürler. Onu sevebilir miyim?"

"Kimi? Yeontan'ı mı?"

" Yeontan? Ha evet o. Sevebilir miyim?"

"Tabiki"

Kucağıma alıp sevmeye başladım. O ise bize öylece bakıyordu. Cidden Yeontan çok tatlı bir köpek. Sahibine gıcık olsam da köpeği gerçekten çok şirin. Tüylerini okşayıp sevdim. Tam o arada telefon çaldı.

"Kim arıyor?"

"Polis"

Yeontan'ı sahibine verip telefonu açtım.

"Alo! Memur bey köpeğimden haber mi var?"

"Evet Bay Kim. Köpeğinizi bulduk. Onu kaçıran kişiyi de tutukladık. Köpeğinizi gelip teslim alabilirsiniz."

"Oh çok teşekkür ederim. Hemen gelip alacağım."

"Bulunmuş mu?"

"Evet bulunmuş. Sana da teşekkür ederim. Beni teselli ettiğin için"

"Rica ederim. Bulunmasına çok sevindim."

"Tamam ben gidip onu alayım. Görüşürüz."

Hızlıca yola koyuldum. Yolda Namjoon'u da aradım.

"Alo dostum bir haber mi var?"

"Evet Namjoon Jjangu bulunmuş. Onu kaçıran kişi de tutuklanmış. Ben şimdi emniyet müdürlüğüne gidiyorum."

"Tamam Jin. Bende geliyorum."

Sonunda varmıştım. Namjoon'da gelmişti. Jjangu ise beni görür görmez üstüme atladı. Korkmuş olmalıydı. Ona sarıldım. Namjoon'da sarıldı. İkimizde çok mutluyduk.

Sonra Jjangu'ya sarılıp konuşmaya başladım.

"Jjangu seni çok özledim. Bir daha beni bırakma olur mu? Çünkü sen yokken birşey farkettim. "Sen yokken ben bir hiçim..."

💞BÖLÜM SONU💞