SWEET LOVE ๑TAEJİN๑

🤍8. BÖLÜM🖤

(◍•ᴗ•◍)İYİ OKUMALAR(◍•ᴗ•◍)

JİN'DEN
Telefonum çalıyordu. Arayan Tae'idi.

"Alo Tae"

"Jin a-acil benim okulun a-arkasına gel."

Tae konuşurken kekeliyordu. Ayrıca nefes nefese kalmıştı ve sesi de çok yorgun çıkıyordu. Korkmaya başlamıştım.

"Tae neyin var?"

"Jin g-gelince anlatırım."

Tamam diyip telefonu kapattım. Namjoon ve Hoseok'tan müsade isteyip Tae'nin yanına gitmek için yola koyuldum.

.......................................

Yaklaşık yarım saat sonra okula gelmiştim. Onu gördüğümde içim parçalanmıştı. Dizlerini kendine çekmiş bir şekilde yerde oturuyordu. Her yeri kan içindeydi ve önünde duran 3 genç onunla dalga geçiyorlardı. Yanlarına gittim.

"Ne yaptınız ona aptallar! Lanet olsun! Sizi yaşatmayacağım! Sizi sürüm sürüm süründüreceğim! Kaçın kaçabildiğiniz yere kadar."

Dediklerimle oradan kaçmaları bir olmuştu. Sonra Tae'nin yanına oturdum. Onunla ilgilenmeye başladım.

"Tae sana bunu o çocuklar mı yaptı?"

"Evet amam boşver. Olup bitmiş birşey."

"Peki iyi misin? Pek iyi görünmüyorsun."

Bunu söylerken dudaklarındaki kana ve yanaklarından akan yaşlara dikkatlice baktım. Onu kendime çekip sardım. Sonra saçlarına minik öpücükler kondurmaya başladım. Bunu neden yaptığımı hiç bilmiyorum ama bu hali çok acınası.

"Hadi benim evime gidelim Tae. Sana evde pansuman yapalım ve biraz dinlen. Annen seni böyle görmesin."

"Peki Jin. Ayrıca teşekkür ederim."

Arabayla eve geldik. Tae'yi yatağıma taşıdım. Acı çekiyor olmalıydı ki dudağını tutuyordu. Ama bu bana nedenini bilmediğim bir şekilde farklı geliyordu. Sanki böyle biraz daha sexsi duruyordu. Acaba kanı hiç silmesemiydim?

Güzelce pansuman yaptıktan sonra onu yatağıma yatırdım. Hem sexsi hem tatlıydı. Dayanamadım ve yanağına bir öpücük kondurdum. Şaşırmış bir şekilde bana bakıyordu.

"Üzgünüm Tae. Kendimi tutamadım."

"Sorun değil Jin. Ayrıca tekrar teşekkür ederim."

"Ne demek her zaman. Şimdi yat ve biraz dinlen."

O yatağımda uyuyordu. Ben de yiyecek birşeyler hazırlamak için mutfağa gittim. Yemek hazırlayıp odama geri döndüğümde Tae sanırım sessizce şarkı söylüyordu. Sesi çok güzel yaa.

"O, benim o
Kimseye vermem, benim o, benim o
Söylemem ismini, bilir o kendini
Kalbimin tek sahibi o"

(Tuğba Yurt/Benim O)
(Bence şu anki duruma en iyi şarkı):/

"Hey Tae! Kalbinin sahibi kim?"

"Kimse değil. Öylesine söylüyordum."

"İnanmadım ama neyse. Bak yiyecek birşeyler hazırladım."

"Yemek istemiyorum Jin. Aç değilim."

"Yiyeceksin. Mecbursun."

Zorla bir iki lokma yedirdim. Sonra ona bugün olanları anlatmaya başladım.

"Tae biliyormusun bugün Jungkook ile görüştüm."

"Eee ne dedi? Sana dokundu mu? Seni seviyor muymuş?"

"Az bir dur da anlatayım! Ayrıca sanane dokunup dokunmamasından! Seni ilgilendirmez!"

"Şunu söyleyip durma! Sinirlerim bozuluyor!"

"İyi lan anlatmıyorum!"

"Tamam yaa özür dilerim anlat hadi."

"Aferin adam ol. Bugün Jungkook ile buluştuk. Fotoğraftakinden daha yakışıklıydı. Kafeye asistanı ve aynı zamanda sevgilisi olan Park Jimin ile gelmişti. Biraz üzüldüm ama sonra geçti. İşte konuştuk sonra benden ailem adına özür diledi falan. Sonra Park Jimin'in isteğiyle şirkete gittiler. Onlar kalkınca da Hoseok ve Namjoon yanıma geldi. Onları da zar zor affettim. Her şey çok iyi gidiyor benim için. Sende durumlar nasıl?"

"Annem yarın ameliyat olacak. Onu kaybetmekten korkuyorum."

"Korkma Tae. Annene birşey olmayacak. Ayrıca şunu unutma ki her zaman her şartta yanında olacağım."

"Teşekkür ederim. Ayrıca ben sanırım birinden hoşlanıyorum."

"O şanslı kişi kim acaba?"

"Sanane"

"Ben tanıyor muyum bari?"

"Çok iyi tanıyorsun. Hatta en iyi sen tanıyorsun."

"Bunu düşüneceğim."

"Neyse ben artık gideyim. Annem merak eder."

"Kaçmaya çalışıyor gibisin Tae. Benden mi kaçıyorsun?"

"Hayır Jin. Birde Jjangu nerede?"

"Jjaaaannnnguuuuuuuu!"

Dediğim anda yanıma geldi.

"İşte burada."

"Oyşş minnak çok tatlısın."

Kucağına alıp sevdi. Sonra kalkıp bana sarıldı. Neden bu kadar güzel kokuyordu ki? Çilek kokusu... Bu koku beni kendine bağlıyordu. O bana sarılınca içimde kelebekler uçuşuyordu.

"Her şey için teşekkür ederim Jin."

Sonra gitti. Hemde ben birşey bile diyemeden...

O gittikten sonra düşünmeye başladım.

Neden benden kaçıyor?
Neden beni sevmediğini düşünüyorum?
Kimden hoşlanıyor? Üstelik bu en iyi benim tanıdığım bir kişi.
Yoksa bu ben miyim? Hayır değilim. Ama kim?

💞BÖLÜM SONU💞