RUINED HEART(Company series#3)

C H A P T E R 41

Next thing in the morning, Ate Staire came to me. She was crying too, I just stared at her, comforting her and giving her advices.

"No Faith! Ikaw dapat ang mag palakas," tinapik ko ang balikat niya at humarap sa unahan, where the coffin is. Wala akong tulog at pahinga, kagabi pag tapos kong umiyak, inayos ko lang ang sarili ko at sumunod na sa hospital.

Tumulong na rin ako sa pag aasikaso ng burol. I'm still mourning but I have to be strong...

"I'm okay Ate,"  I assured her. Maraming nag sidatingan at lahat ay nagulat sa nalaman.

My Mother is so gorgeous, I chose that photo of her because I know, that's what she wants too. In this funeral home, our relatives arrived too, nag iiyakan sila at hindi rin matanggap ang nangyare, habang ako nasa gilid, naka tingin lang sa kanila.

Hindi pumunta dito si Daddy, nasa bahay lang siya, naka kulong sa kwarto. Bago ako umalis kanina, nakita ko ang mga bote ng alak na nag kalat sa sahig ng kwarto nila.

Napa iling ako at ibinilin nalang sa mga katulong na bantayan siya. Ito rin ang dahilan kung bakit kailangan kong patatagin ang sarili ko. Kailangan din ako ni Daddy, kailangan ako ng kompanya namin.

Inasikaso ko ang mga bisita, tumulong narin si Ate Staire kahit may mga katulong din naman dito.

Lahat ay napa tigil nang biglang pumasok ang pamilyang Sarmiento, I tried my best to look so cold, and not to look fragile.

Malamig ko silang tinignan, lalo na ang Don. Umiwas siya ng tingin at lumapit sa akin, niyakap ako ni tita Angela, hindi ako kumibo. Kahit galit ako, hinanap parin ng mata ko si Aedrix, pero hindi ko siya nakita. Tama nga si Adrienne, baka nga mag kasama sila.

"Nakikiramay kami Faith..." Tumango ako at hinayaan silang lapitan si Mommy, Tita Angela stayed beside me.

"Alam kong masakit sayo ang nangyare, mag pakatatag ka lang anak..." Muli niya akong niyakap.

"Pwede mo akong maging ina, hindi ko man magagawa sayo ang lahat ng pinaranas sayo ng Mommy mo but still... I'm always here for you," hindi ako sumagot, bahagya akong ngumiti. Hindi niya pa nga pala alam ang nangyayare samin ni Aedrix. Or I'm not sure.

"Wala pa ba si Aedrix? Imposibleng hindi niya pa ito alam, kalat na kalat na ang biglaang pagka wala ng Mommy mo, at ang lahat ay gustong makiramay,"

"Hindi ko po alam..." Tanging saad ko.

I excuse myself and go to my Mom's casket, ang tanging Sarmientong naroon ay ang Don, ang magulang ni Aedrix at si Kirshie.

They gave us flowers, they all in black. Lumayo ako kung nasaan sila dahil ayokong magkaroon ng eskandalo dito, dahil alam ko sa sarili ko na ano mang oras, sasabog ako. But I really tried hard not to, I respect my Mom's burial.

Tulala ako mag hapon, at sa mag hapon ding iyun...hindi dumating ang kambal, ni anino nila hindi ko nakita. Imposibleng hindi nila ito alam, pati si Khalid at Cael ay wala rin dito.

Dumagdag sa lungkot ko iyun. Lumapit sa akin si Ate Staire at malungkot akong tinignan.

"Mag pahinga kana, alam kong pagod ka." I don't want to, hindi ko gustong mag pahinga. Gusto kong bantayan lang si Mommy.

"I'm fine don't worry,"

"Faith I'm worried about you... You become cold hearted, alam ko masakit sayo ito pero mag pahinga ka naman..." Hindi ako umimik, naka tingin lang ako sa katawan ni Mommy, hindi parin maka paniwala na patay na siya.