Ang pag ka tiwalaan ang isang taong lagi kang nasasaktan ay napaka hirap gawin. Para kang sasabak sa gyera na sa huli ay alam mo ring mamamatay ka.
But because of his words, I found a reason to trust him, actually, he proved himself to me this time.
"What?" Malungkot akong ngumiti at hindi ako makatingin ng diretso sa lalaking nasa harap ko.
"I-I'm sorry Drake....kung napa asa man kita," pinuntahan niya ako sa bahay kinabukasan, matagal kong pinag isipan ang gagawin kong ito, at hindi ko rin gusto na masaktan siya ulit lalo na't umuwi siya ng pilipinas para ayusin ang dating meron kami.
Pero ganoon talaga, sa pag daan ng panahon may mga tao tayong makikilala at masasayang alaala na bubuuin.
And the past? Will remain on the past, we shouldn't forget about that, we should treasure every memory we build on the person who's important to us.
"I was young that time,maybe I didn't know what love is, I was blinded by the feelings that it gave, yung kilig....saya at yung pakiramdam na may taong sasamahan ka kahit saan," sabay namin pinag masdan ang pag sayaw ng mga dahon mula dito sa terrace.
"At maswerte ako dahil sa ganoong edad, I didn't expect that someone will treat me like her princess,and I'm very thankful for that,"
"Masaya ako na makita kita ulit, at mas sasaya ako kung makikita kita na masaya na wala ako," humarap ako sa kaniya, nakita ko ang kislap ng luha doon.
I bit my lower lips for a while before I speak again, nanatili naman siyang tahimik.
"Siguro magagawa ko iyun, pero hindi pa ngayon Faith, I know I'm too late...."
Ginawa ko ito hindi dahil kay Aedrix, para magkaroon kami ng pag kakataon na magsama, no. I did this because I didn't want to hurt Drake anymore, and the three of us would still be in pain.
"Pero umasa ako, lalo na yung pinapakita mo sakin nitong mga nakaraan-"
"I know I'm sorry.... believe me Drake, sinubukan ko na ibalik, sinubukan ko siyang k-kalimutan, but I failed,"
"Kinamuhian ko siya, kinalimutan ko siya, ginawa ko ang lahat para mawala ang nararamdaman ko sa kaniya.... pero binura ng pag mamahal ko sa kaniya ang lahat ng iyun,"
Alam ko na nasasaktan siya sa lahat ng mga sinasabi ko, lalo na kung tungkol ito sa nararamdaman ko para kay Aedrix.
Huminga siya ng malalim at tumingin sa akin, namumula ang kaniyang mata. Napa tungo ako.
"I know, I see it in your eyes....nag bulag bulagan lang ako, akala ko para sa akin ang kinang ng mata mo, yun pala....sa lalaki sa likod ko,"
Did he know that I see Aedrix every time we are together?
Damn it, it's painful man!"Thankyou for being honest to me, you're still the girl I used to love before, sa huling pagkakataon, pwede ba kitang mayakap?" Hindi ako sumagot, ako na mismo ang yumakap sa kaniya.
Nahulog ang luha sa mata ko nang marinig ko siyang humikbi, parang pinipiga ang puso ko.
Hindi ko inaakala na aabot kami sa ganito, he's nice to me ever since, all he did is to love me and makes me happy.
BINABASA MO ANG
RUINED HEART(Company series#3)
RomansaThis is the last book of this series. Enduring pain is normal, but living with pain in your whole life? that's not good, sometimes you need to forgive them for causing you that things, to finally move on and continue to live your life with happiness...