A Deal with the Devil {GW15 Winner}

Κεφάλαιο 1

"Show me that you're real, and not just my own madness"- Alexandra Monir.

Κιρκ Φόρμαν:

Ψυχιατρική Κλινική Χόφμαν, 15 Φεβρουαρίου 2013:

   Ο Έντουαρτ Μος τον είχε πάρει έξι φορές τηλέφωνο από τη στιγμή που ξύπνησε πριν από είκοσι λεπτά και ο Κιρκ είχε βαρεθεί να βλέπει το όνομα του να αναγράφεται με φωτεινά γράμματα στην μικρή οθόνη του κινητού του κάθε φορά που άκουγε τον ήχο κλίσης του. Τελικά, αφού ξυρίστηκε και φόρεσε τα ρούχα του κατάφερε να βρει το κουράγιο να τον πάρει τηλέφωνο πίσω και να τον ρωτήσει αν όλα ήταν καλά. Άδικος κόπος, δεν του απάντησε. Όχι πως περίμενε κάποια απάντηση. Με τον Έντουαρτ ήταν πάντα ή ακολουθείς του κανόνες ή δεν παίζεις το παιχνίδι. Δεν υπήρχε περίπτωση να είναι ο Κιρκ αυτός που θα πάρει πρώτος τηλέφωνο ή θα στείλει πρώτος μήνυμα. Πάντα ο Μος.

   Τον είχε γνωρίσει πριν από δέκα χρόνια σε ένα συνέδριο κάπου στο Νόρθλαντ αν και ο ίδιος ο Κιρκ ήταν από το Ρέσεν και κατά κάποιο τρόπο είχε βρεθεί ένα σύνδεσμος μεταξύ τους, μια παράξενη σύνδεση φιλίας. Βέβαια, με τον Κρικ να δουλεύει στην ψυχιατρική κλινική Χόφμαν στο Γουίνστεντ, οι επαφές τους ήταν ελάχιστες και περιορίζονταν στο περιστασιακό τηλεφώνημα και στο ακόμα πιο περιστασιακό μήνυμα. Οι φίλοι του Κιρκ, βέβαια, θα μπορούσαν να μετρηθούν στα δάχτυλα και αποτελούνταν από ονόματα όπως Μπρους Μπάρετ, Νίκολας Έις και φυσικά Έντουαρτ Μος και κάπου εκεί τελείωναν οι άνθρωποι με τους οποίους δεν είχε επαγγελματικές σχέσεις.

   Ο Κιρκ έβγαλε το πρόγραμμα που του είχε δώσει την προηγούμενη μέρα ο δόκτορ Χάσερ και ανακάλυψε πως είχε μια συνάντηση με την δόκτορα Χιλ εκείνο το πρωί. Δεν υπήρχε χρόνος για καφέ, λοιπόν. Η ιδέα του να περάσει μια μέρα χωρίς καφέ του ήταν αβάσταχτη αλλά, δυστυχώς, έπρεπε να κάνει πολλές θυσίες για τη δουλειά του πέρα από την κατεστραμμένη κοινωνική και ερωτική του ζωή.

   Η δόκτορας Ζελίν Χιλ ήταν μια γυναίκα γύρω στα πενήντα με επαγγελματικό ύφος και μια αγάπη για την τάξη και το σωστό συντονισμό και ο Κιρκ ακόμα και αν την ήξερε ελάχιστα, είχε μάθει πως ήταν ένα από τα άτομα που απαιτούσαν το σεβασμό σου με τις πράξεις τους. Μπορεί να ήταν μέτρια ψυχίατρος αλλά ήταν εκπληκτική ηγέτης και ακόμα καλύτερη στον προγραμματισμό και στον έλεγχο δύσκολων καταστάσεων. Το γραφείο της, όπως ήταν φυσικό, αντανακλούσε αυτά τα στοιχεία της προσωπικότητας της με την προσεγμένη ομοιομορφία του και τα γυαλιστερά έπιπλα του. Ένα μεγάλο ξύλινο έπιπλο γραφείου σε σκούρο χρώμα και δυο μεγάλες, προσεγμένες βιβλιοθήκες, μια γλάστρα με κάποιο παράξενο υγιές φυτό και δυο παράθυρα για να φωτίζουν κατάλληλα το χώρο, όλα ήταν καθαρά και σε τάξη.