A Deal with the Devil {GW15 Winner}

Κεφάλαιο 7

He knew the law of such things: People in brightly lit places cannot see into the dark.

Marie Rutkoski, The Winner's Curse (The Winner's Trilogy #1)

Κιρκ Φόρμαν:

Ψυχιατρική Κλινική Χόφμαν, 20 Φεβρουαρίου 2013:

   Η Άλις βρισκόταν ακόμα στο πάτωμα. Το κεφάλι της γυρισμένο προς τα πλακάκια και το σώμα της τελείως ακίνητο. Είχε σωριαστεί μέσα σε μια έκρηξη σιωπής και ξαφνιάσματος αφότου τελείωσε τη δική της μικρή παράσταση με μόνο θεατή τον Κιρκ. Ήταν σαν την υπόκλιση μετά από το κλείσιμο της αυλαίας. Η πρώτη του σκέψη ήταν να τρέξει προς το μέρος της και να βεβαιωθεί πως ήταν καλά, πως δεν είχε χτυπήσει με την πτώση και πως είχε ακόμα τις αισθήσεις της. Αυτό το περιστατικό δεν ήταν τυχαίο και ότι και αν είχε συμβεί ήταν πολύ περισσότερο, πάρα πολύ περισσότερο από όσο θα μπορούσε να φανταστεί. Μπορούσε να το καταλάβει από το πρόσωπο της δόκτορα Χιλ, αποκρυπτογραφώντας τον χάρτη των σκληρών χαρακτηριστικών της σμιλεμένα πάνω σε ψέματα και μυστικά και για πρώτη φορά από τη στιγμή που πάτησε το πόδι του σε αυτή την κλινική είχε μια στιγμή διαύγειας.

  Για λίγες στιγμές είχε νοιώσει, μπερδεμένος, ξαφνιασμένος, σαν θεατής μιας αλλοπρόσαλλης μαγικής παράστασης. Τα πάντα έμοιαζαν αληθινά. Πώς η Άλις θα μπορούσε να γνωρίζει για τους φόνους; Πώς θα μπορούσε να έχει την παραμικρή ιδέα για όλους αυτούς τους ανθρώπους που έβρισκαν το τραγικό τέλος τους σε σκοτεινά σοκάκια στην καρδιά του Ρέσεν; Πώς θα μπορούσε να γνωρίζει για έναν φόνο που δεν είχε αποκαλυφθεί ακόμα; Να γνωρίζει ένα γεγονός που ίσως να ξέφευγε και από την αστυνομία; Όλα τα "Πώς" και τα "Γιατί" δεν φαίνονταν να έχουν λύση παρά μόνο αν αποδεχόταν τα λόγια της. Αν αποδεχόταν το γεγονός πως μπορούσε να δει το μέλλον στον ύπνο της. Και για μια στιγμή, κάπου βαθιά μέσα του, εκεί που δεν υπήρχε λογική, πίστεψε. Ίσως να έφταιγε το ξάφνιασμα που τον έκανε παρορμητικό και δεν του επέτρεπε να σκεφτεί με σύνεση.

Θα έπρεπε να είναι αλήθεια.

   Αλλά, ο Κιρκ, ως προσεκτικός θεατής και λογικός ψυχολόγος δεν θα μπορούσε παρά να ξεχάσει την αίσθηση που του άφησαν τα λόγια της, να τη διώξει μακριά και να πιαστεί από τα γεγονότα. Ήταν τρελή, πιστοποιημένα και με τη βούλα. Δεν μπορούσε να πάρει στα σοβαρά το λόγια της όσο και αν η συνείδηση του του επεσήμανε πως ίσως να υπήρχε και μια δόση αλήθειας κάπου εκεί μέσα. Η Άλις βρισκόταν σε αυτό το ίδρυμα για κάποιο λόγο.