Fallen Angel (SBB Season 1)

Chapter 19

It's the thump that we both trust and ignore.
_____________________________________________

Mikaiela's POV:

"I...I have no words. Bakit ka nandito?" sabi ni Theo.

I was just staring at him, kalmadong kalmado ako habang siya nakanganga na sa nangyayari. Should I explain or what? nandito na rin naman ako bakit pa ako mag-e-explain?

"I mean andito nalang din naman ako bakit ko pa sasabihin na nandito ako?"

He threw his hands in the air as if he never expected it. Ayaw talaga niyang maniwala na nasa harapan niya ako. Sinampal ko sya at ngumiti sya bigla, niyakap nya ako ng mahigpit.

"What's your decision? are we gonna start dating or are you gonna reject me? I mean we can stay beneficial if you like I am not gonna sto-" hindi ko na sya pinatapos mag-salita kasi ang dami niyang dada. Hinalikan ko nalang sya agad 

He kissed me back while holding my hands. I smiled as we kiss, aba ang lakas ng apog nitong lalaking to wala pa nga akong sagot sa tanong niya may laplap na agad siya. Well, deserve naman niya.

"Of course I'd agree on dating you Theo, gago ka ba? Hindi ka ba nag-iisip?"

"Consent and approval matters" he smiled. I bit my lip cause damn, that's hot.

"That's hot" I said.

"Bare minimum turns you on? damn. Hello parental issues" tumawa kami pareho.

He held my hand as we gazed at the moon. He was smiling and it made my cheeks burn. So ganito pala kapag kinikilig? Even though I never expected myself to fall in love, I guess I'm ready?

"I don't wanna do nasty tonight, hatid ulit kita kela Hestia and we're going out tomorrow" he said.

Ngumiti ako at hinawakan ang pisngi niya. I would never imagine myself trying to have a relationship again, pero what the f*ck diba?

"Sure, whatever you want" I giggled.

**

"So anong balak mong damitin?" tanong agad ni Hestia sa akin.

"Taray concern" sabi ni Ayeka sakaniya. Pinakyuhan lang siya ni Hestia.

Tinignan ko ng maayos yung sarili ko habang inaayusan ako ni Hestia. Ayaw ako tigilan, gusto talaga magandang maganda ako mamaya.

"Baka naman lahian na ako sa ganda ko mamaya" sabi ko sakaniya.

"At least may mauuna sa'ming dalawa ni Empress. Pustahan pa kayo ha, malahian ka sana" natatawang asar ni Hestia.

Kinurot ko siya sa tagiliran at tumawa naman siya. Minsan ang sarap pagsasampigain ng mga babaitang 'to, kung hindi ko lang sila mahal. Pinasadahan ko ng tingin yung sarili ko bago ako umalis. Pagkatapak ko palang sa lupa, dun sa labas ng bahay ni Hestia; nakita ko na si Theo na naka-abang.

"Ang ganda mo ngayon ha?" sabi niya.

"So hindi ako maganda dati? talagang ngayon lang?" pagtataray ko.

"Silly, lika na dito may pupuntahan tayo" sumakay naman ako agad sa sasakyan niya.

Tahimik lang kami habang nasa sasakyan. Kapag nasa stop sign kami at naka pula, hinahalikan niya yung kamay ko. Pero kapag green na, pinapaandar namin ng maayos. Nakakahiya naman kasi sa iba pang kasama namin sa kalsada kung maglalandian kami na nakaka cause ng traffic. Tsaka na niya halikan kamay ko kapag nakakapag drive na sya ng maayos o kapag nasa destinasyon na kami, hindi naman mahirap yun diba?

We arrived at a secluded place sa tabi ng isang pond. There are trees everywhere and ang daming dahlias, hindi ko siya favorite flower pero kulay yellow kasi siya. I was smiling like a baby when I felt Theo's arms around my waist, taray buma back hug ang kuya niyo.

"Did you like it?" bulong niya sa tenga ko.

"I love it." I said with full assurance.

"Buti naman nagustuhan mo, magiging sad boy kasi ako kapag di mo nagustuhan" sabi ni Theo.

"There's nothing that will ever make me happy, sa sobrang dami mong ginawa just to see me smile." Ngumiti naman si Theo at hinalikan niya ako sa noo.

"Pahinga ka lang, deserve mo yun. You did your best sa kung anong mayroon tayo, and I appreciate it a lot." 

We were just staring at each other deeply, feeling the eccentric tension between us nang biglang may tumawag sa bwakanang cellphone ko. Medyo di naman panira diba? Siguro naman kaya nila maghintay na maglaplapan manlang muna kami bago tumawag diba?

"Hello?" nakakunot noo kong sabi. Si Theo naman tawa lang ng tawa.

[Hi sis] bigla akong kinabahan sa narinig ko. San niya ako na trace?

"Where did you get my number? you are such a creep" sabi ko sa kapatid ko. Bigla namang naging seryoso yung reaksyon ni Theo.

[Connections. You should know that I'm always one step ahead of you, dirty little skank] napataas ako kilay at napatayo ako sa pwesto ko. Sinenyasan ko si Theo na I will take this call privately kasi ayaw ko namang ma-spoil ng galit ko sa kapatid ko yung araw naming dalawa.

"I don't have time to play games with you Sei, kaya pwede ba? just stop!" sinabi ko sakaniya using all the breath that I have, sana naman maintindihan niya yun diba?

[Oh, I'm not gonna invest my time on you. Never naman ako nag-invest ng time sa kagaya mong failure] she said.

"Di daw nag-iinvest sa failure pero jinowa si Joshua Llanto" I laughed while saying that line. Alam kong nag-iinit na yung tenga nya sa sinabi ko.

[You annoy the hell out of me you stupid b*tch! Hiniling ng buong pamilya na sana hindi ka nila kadugo kasi nakakahiya kang ipakilala bilang kamag anak namin! Oh and by the way, your superhero lolo is getting exhumed! Kriminal kasi siya, pinalaki ka ng isang kriminal Mikaiela. Nakakahiya kang nilalang] and then she hung out.

Exhume?

Exhume as in huhukayin nila?

Bakit? anong huhukayin nila?

I hurriedly went back to where Theo is and I started packing my bags. Kitang kita ko yung confusion sa mga mata niya and I agree - I too am confused about what am I doing. Last time I checked I was having the best moment of my life so far until it went downhill.

"Where are you going" tanong ni Theo.

"Help me pack my shit Theo, I have an emergency" sabi ko sakaniya habang nagpipigil ng luha.

I drove the car since I am a better drag driver than Theo. Mas magaling akong sumingit sa lanes kaysa sakaniya and since I'm hurrying and losing my shit nagpresinta na ako.

"I- I still don't understand what's going on" sabi ni Theo.

"You don't have to, but please stay with me cause I badly needed a foundation right now" I said while biting my lips. Hindi ako pwedeng umiyak habang nasa manibela yung kamay ko. Kailangan ko maging focused para makita ko na agad kung anong ginagawa nila sa lolo ko.

______________________________________
Sa wakas natapos na din ang writer's block moments ko. Have a wonderful day guys!

Lovelots,
Author