Fallen Angel (SBB Season 1)

Chapter 10

People are always never sure, the only difference we make is how we perceive it.
__________________________________________

Mikaiela's POV:

I am irritated by the fact na alas kwatro palang ng madaling araw nanggugulo na agad si Theo sa akin. Bukod sa unplanned paid leave na binigay niya, hindi ko rin maintindihan bakit kailangan naming umalis.

"Theo para saan ba kasi tong trip na to? At bakit 2 weeks?" naiirita kong tanong sakaniya. Kinuha naman niya yung maleta ko at mga gamit ko.

"I need to take you somewhere" sabi niya habang nakangiti.

I looked at him with full of curiosity and he just smiled at me. I smiled back at him and he kissed me on my forehead. Nakita ko namang may dala syang pagkain sa bag nya at handang handa sya sa mga gamit nya.

"Taray prepared" ngumiti lang siya sakin.

"Asan na passport mo?" buong loob ko namang inabot ang passport ko since need daw ng verification yung pupuntahan namin.

"Drink this, para hindi ka mapagod agad" kinuha ko naman ng mabilis yung gamot na binigay nya sa akin. Hindi na ako nag - hesitate na inumin yun since di naman ako pababayaan ni Theo.

Halika na, umalis na tayo. Hinawakan nya ako sa waist ko at dumeretso na kami sa sasakyan niya. As usual, he's the one na maglalagay ng seatbelt ko. But this time, I did something different.

I cupped his face and looked him in his eyes. I closed my eyes and kissed his lips gently, he automatically answered back. I gave him a peck, and smiled.

"Bakit naman biglang nanghahalik?" pang-iinis ni Theo.

"Wala lang, gusto lang kita halikan. Bakit? bawal ka na ba halikan? di na ako pwede manghalik? edi okay." pagtatampo ko.

Tumawa naman sya at ginulo niya ang buhok ko. Wala pang ilang minuto, nakaramdam ako bigla ng pagbigat ng mata ko, at unti unti na akong inantok.

"Fly high, with Caravana private airlines"

Nagising ako bigla sa narinig ko. Halos mapasigaw ako sa gulat nang na-realize kong nasa loob ako ng eroplano. My eyes were full of fascination dahil para akong nasa elite movie. Yung para bang napakayaman mo to the point na may sariling kwarto yung eroplano?

"Are you shocked? this is my private plane" paliwanag ni Theo.

"Hala, teka... pano ako nakarating dito?" pagtaganong ko, si Theo naman patawa tawa lang. Timang ka Theo? timang ka?

"I actually gave you melatonin tabs, ang himbing nga ng tulog mo" Aba, naisahan niya ako dun ah. Kung melatonin gummies binigay nya nabisto ko na sya. Kadalasan kong pineprescribe yun sa mga pasyente kong maagang nagkakaroon ng insomnia.

"I'm pretty sure kasi na mahuhuli mo ako kung melatonin gummies yung binigay ko sayo" sabi niya sakin habang inaayos ang buhok ko.

"Buti naman alam mo! Anyway, saan ba kasi tayo pupunta? kaya pala kinuha mo passport ko ha. May pasabi sabi ka pa na tagaytay lang" he kissed me on my forehead while I rant the living hell out of me.

"Kapag ba sinabi ko sayo kung saan talaga tayo pupunta in the first place, sasama ka ba?" umirap nalang ako sa sinabi niya dahil clearly pinamumukha niya sa akin na matigas ulo ko.