Love of red lines

Part-7

*ဒေါက်_ ဒေါက်*

အခန်းတံခါးခေါက်ပြီးသိပ်မကြာခင် Soekjinနဲ့အတူ ဆရာဝန်ပါဝင်လာသည်။

"Namjoon!"

မျှော်လင့်ချင်းအပြည့်နဲ့သူမျက်ဝန်းတို့မှာအားနာခြင်သင်္ကေတကိုပုံဖော်မိသည်။ Namjoon Soekjin ကိုစိတိမဆိုးသော်လည်း။ စိတ်ပူနေသောမျက်နှာလေးကိုအသည်းယား၍ စရန်ပြင်လိုက်သည်။

"Soekjin၊ ဆရာ့အတွက်တစ်ခုခုလုပ်ပေးလိုက်ပါလား"

"အော်၊ အင်း"

အရင်တည်းကမှစိတ်ဆိုးနေသော Namjoonက မိမိအားစကားစပြောသည်ဖြစ်၍၊ ဝမ်းသာလုံးဆို့ကာ ဆရာ့အတွက်ကော်ဖီဖျော်ပေးလိုက်သည်။
ဆရာဝန်ကတော့တိုက်ရမယ့်ဆေးတွေရယ်၊ဘယ်အချိန်တိုက်ရမယ်ဆိုတာသေချာမှာပြီးပြန်သွားတော့၊ Kim Soekjinတို့ လက်လွန်ထားသောကိစ္စကိုမားဆီအတိုင်မခံရခင်မျက်နှာချိုသွေးရန် Namjoon အခန်းထဲ စပ်ဖြီးဖြီးမျက်နှာလေးနှင့်ဝင်သွားလေသည်။

"Namjoonအဆင် ပြေရဲ့လား"

"အင်း၊ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး၊ မင်းလုပ်စရာရှိတာသွားလုပ် လေ"

Soekjinလက်စမိ၍ ခေါင်းပါက်ယုံတင်မက အဖျားပါဝင်သွားတာကြောင့် Soekjinအားနာလှပါသည်။

"ဒါပေမယ့် မင်းတစ်ယာက်တည်းဖြစ်ပါ့မလား"

"ဖြစ်တယ် သွားသာသွားစမ်းပါ"

"အင်းပြီးတာပဲ"

"Soekjin အခန်းထဲကထွက်လာကာ Car သော့လေး ကောက်ကိုင်ပြီး အိမ်ထဲကထွက်လာခဲ့သည်။
တကယ်ပါ၊ Kim Soekjinဆိုသည်မှာ သူကြင်နာပေးတာကိုဘုကလန့်ပြောရင်  ဘုနဲ့ဘောက်ပြန်ပြောရလုပ်ရမှကျေနပ်ပါသည်။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
"မောင်!"

"အင်းပြော‌‌လေ"

"ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး မောင်လက်ထပ်သွားတာတို့ကိုတောင်မ ပြောဘူး"

"အော် ဒီလိုပါပဲ အကျဉ်းချုံးပြီးစီစဉ်တာဆိုတော့၊ မဖိတ်ဖြစ်တာပါ"

"အော် မောင့်ရဲ့ ခင်ပွန်းရော ပါမလာဘူလား"

"အော် သူလား အင်း မအားလို့တဲ့လိုက်မလာဘူးလေ"