Love of red lines

Part-10

"နောက်တစ်ခါလာထိရင်အသေပဲ"

"Soekjin၊ ကိုယ်မင်းကိုချစ်တယ်"

"ငါတော့မင်းကိုမုန်းတယ်"

Namjoonကိုမုန်မုန်လိမ်ပြီးအခန်းထဲက မြန်မြန်ထွက်လာခဲ့သည်။

'ဘယ်လိုလုပ်မလည်းNamjoon၊ ငါ့ပါးစပ်ကမင်းကိုချစ်တယ်လို့လုံးဝပြောမထွက်ဘူး။ '

Soekjinအခန်းရဲ့ချောင်ထဲမှာထိုင်ငိုနေမိသည်။ သူခံစားနေရတာဘယ်သူများနားလည်ပါ့မလည်း။ မရေရာမသေချာတဲ့ခံစားချက်။ သူဟာပျော့ညံ့တဲ့လူတစ်ယောက်ဆိုတာဘယ်သူ့ကိုမှမချပြချင်ဘူး။

"Hello၊ Yoongi !"

".........."

"ငါနဲ့ခဏတွေ့ရအောင်"

သေချာသင့်တယ်။ ရေရာသင့်တယ်။ ခံစားချက်တွေကိုရှင်းလင်းအောင်လုပ်သင့်တယ်။ သေချယပေါက်အကူအညီလိုတယ်။

Soekjin ရေမိုးချိုးအဝတ်အစားလဲပြီး Yoongi နဲ့ချိန်းထားတဲ့ Coffeeဆိုင်ကိုထွက်လာခဲ့သည်။

"ပြောဘာလည်း၊ မင်းဟာကလည်း၊လင်ရှိတာလင်နားမနေပဲ၊ ငါ့လှမ်းခေါ်တာ၊မင်းလင်ထင်နေလား"

"Yoongi!😟"

Yoongi Soekjinနဲ့အထက်တန်းရောက်မှတွေ့တာမှန်သော်လည်း။ ကိုယ့်သူငယ်ချင်းပါးစပ်ဟလိုက်တာနဲ့ အူဘယ်နှခွေရှိတာသိယုံတင်မက၊ ဘယ်နှခွေရဲ့ဘယ်နေရာမှာ ဘာရှိတယ်ဆိုတာပါသိသည်။

"ဘာလည်း Namjoonနဲ့အဆင်မပြေဘူးလား"

"သူကငါ့ကိုချစ်တယ်တဲ့"

"အဲ့တော့မင်းကဘယ်လိုပြန်ပြောလိုက်လည်း"

"မုန်းတယ်လို့ကြန်ဖြေလိုက်တယ်"

"ဟဟ၊ Kim Soekjin စကားလုံးတွေရဲ့အဓိပ္ပာယ်ကို မေ့သွားတာလား"

"ဘာကိုလည်း"

"မင်းကိုမင်းသေချာပြန်စဉ်းစားပါဦး၊ မင်းစိတ်ထဲကိုမင်းဝင်ကြည့်ပါဦး၊ ဒါမှမဟုတ်၊ မင်းကိုမင်းရိုးသားပါဦး"

"😧၊ မသိတော့ဘူး၊ သူ့ကြောင့်စိတ်တွေရှုပ်ထွေးနေပြီ"

"အဲ့တာအဖြေပဲလေ၊ မင်းဘယ်တုန်းကများကိုယ်မုန်းတဲ့လူတစ်ယောက်အပေါ်စိတ်ရှုပ်ဖူးလို့လည်း"