part-1

463 36 4
                                    

"မေမေ "

"အော်သား Namjoonကြည့်ပါဦး မေမေဖြင့်မှတ်တောင်မမှတ်မိဘူး မေမေ့သားကြီး ချောလာလိုက်တာ "

"ဟာမေမေကလည်း"

Namjoonမူပိုင်ပါးချိုင့်ကြီးကို ချိုင့်ဝင်ပြီး ညို့ငင်တတ်သော မျက်လုံးများပိတ်သွား‌ပေါ် လုနီနီးထိ ပြုံးပြလိုက်သည်။

"လာပါဦး မေမေ့မင်းသားလေး"

"ဟာ မေမေကလည်းသားအမိချင်းချင်းကိုမြှောက်နေပြန်ပြီ"

"လာသား၊မေမေတို့ပြန်ရအောင် မေမေသားအတွက် သားအကြိုက်တွေချက်ထားပေးတယ်"

"ဟုတ်မေမေ သားမေမေ့လက်ရာကိုလွမ်းနေတာ"

Namjoon 10နှစ်လုံးလုံး မိမိမွေးရပ်ကိုပြစ်ပြီး နိုင်ငံခြားမှာပညာသွာသင်နေရသော Namjoonအတွက်မေမေ့လက်ရာက
ကမ္ဘာ့အလွမ်းဆုံးအရာဖြစ်နေသည်။

"မေမေညကြရင် Hobiနဲ့Barသွားမယ်နော် ရတယ်မှတ်လား"

Namjoonနေ့လယ်စာစားနေရင်း မေမေဆိုကBarသွားဖို့ခွင့်တောင်းမိသည်။

"Hobi! ဟိုတစ်ယောက်လား သားနဲ့သူက အဆက်အသွယ်ရှိသေးတယ်ပေါ့"

"ဟုတ်မေမေ၊ သားသူနဲ့မကြာမကြာစကားပြောဖြစ်တယ်"

"အင်း၊သွားပေ့ါမိုးအရမ်းမချုပ်စေနဲ့နော်၊"

"ဟုတ်မေမေ"
Namjoonနေ့လယ်စာစားပြီးသည်နှင့် အခန်းထဲဝင်နေလိုက်သည်။

အခန်းအပြင်ကလာသောအသံအချို့ကိုNamjoonတိုးတိုးလေးကြားနေရသည်။ မိမိမှာတိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ်နှင့်စာဖတ်နေလေ့ရှိတာမို့ အခန်းရှေ့ကကောင်မလေးနှစ်ယောက်စကားပြောသံကိုကြားနေရသည်။

"သခင်လေး Namjoonကအရမ်းချောတာပဲနော်"

"မာနကြီးမယ့်ပုံပဲ၊ "

"အေးလေ ပိုက်ဆံချမ်းသာပါတယ်ဆိုမှမာနကြီးတာမဆန်းပါဘူး"

"သခင်လေးရဲ့ချစ်သူကတော့ကံကောင်းတာပဲ၊ ကောင်းလေးလားကောင်မလေးလားတော့မသိဘူး"

"အေးဟုတ်ပါ့ အခုခေတ်မှာက ယောင်္ကျားလေးအချင်းချင်းတောင်ပြန်ယူနေကြတာကို"

"မသိဘူးဟယ် သူများအကြောင်းပြောမနေနဲ့ ကိုယ့်အလုပ်ကိုယ်လုပ်"

Namjoonလည်းအသံတိတ်သွားတော့နားထောင်နေတာကိုရပ်လိုက်ပြီးHoseokဆီစာလှမ်းပို့လိုက်သည်။

*Hoseok ငါတို့ညကြ#&#&/*#မှာတွေ့ရအောင်*

။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။

"မား!၊ "

"ပြောလေသားရဲ့"

"သားညကြအပြင်သွားမယ်"

"သွားပေါ့သားရဲ့ သားလည်းအရွယ်ရောက်နေပြီပဲ ရန်မဖြစ်နဲ့၊ မူယစ်ဆေးမသုံးနဲ့၊ မိန်းမမရှုပ်နဲ့၊ ဒါပဲမှာချင်တယ်"

"ဟီး မလုပ်ဘူး၊ စိတ်ချ၊"

"ငါ့သားအလိမ္မာတုံးလေး၊ ဒါကြောင့်မာမားကချစ်နေရတာ"

"မား၊ Yoongiကိုလှမ်းခေါ်ပြောလိုက်ဦးမယ်နော်"

Soekjinအခန်းပြင်ရောက်သည်နှင့်Yoongiကိုဖုန်းဆက်ခေါ်သည်။

"Yoongi!"

"ဖြေးဖြေး‌ပြောပါဟ ငါ့နားမလေးသေးပါဘူး  ဘာတုန်း"

"ငါတို့ညကြရင်Barသွားရအောင်၊ငါတိုနှစ်ယောက်တည်းသွားမယ်၊ လိုက်မှာလား"

"အေးမင်းတိုက်မယ်ဆိုလိုက်မှာပေါ့"

"အေးညနေကြ#&#&/*#မှာတွေ့မယ်"

"အင်း၊ငါလာခေါ်မယ်လေ"

"အင်း"
ကျွန်တော့်ကိုလူတော်တော်များများက ရှိန်ကြသည်။ ဥစ္စာကလည်းပေါသလောက်ရုပ်ကလည်းမွေးတည်းက နတ်သားတွေထိုင်ငိုရလောက်အောင်ချောတယ်မှတ်လား။

ကျွန်တော်လား မာနမကြီးပါဘူး။ နည်းနည်းတော့ချေတတ်တယ်။ဒါကလည်းကျွန်တော့်အနေနဲ့ချေသင့်တယ်ထင်မှပါ။ကျွန်တော်Soekjinတွေ့သမျှလူကိုတော့မချေပါ။အမြင်ကတ်မှ။

။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။

အဟမ်း ပထမဆုံးအပိုင်းကိုနည်းနည်းပဲရေးမယ် နောက်Partကိုရှည်မယ်။
ဖတ်မယ်မှတ်လား

Love of red linesDove le storie prendono vita. Scoprilo ora