-Ai: Cfare do? Te flet dhe nuk thua asgje? (Po e shikoja me vemendje, pse me dukej sikur e kisha pare edhe me perpara)
-Ai: Aloo! Mos je gje memece?
-Eiden: Me fal, por cfare dreqin do? (Nderkohe Klajdi vjen aty)
-Klajdi: Me thirre?
-Eiden(Mar Klajdin, Klean dhe largohem duke e lene ate tipin ne mes te shkolles): Lere fare o Klajdi, se do shkoj vete. Erdhe kot.
-Klajdi: Ska problem! (Nderkohe me Klean shkojme ne klase)
-Eiden: O Zot, me ngriti nervat ai idioti.
-Klea: Aman, o Eideni, cmeresh me ta. Varja!
-Eiden: Me fal, po kush eshte ai qe numeron kur kaloj une, qe me del perpara e me thote pse fole?
-Klea: Besoj se dhe ai quhet Klajdi, perderisa erdhi aty.
-Eiden: As qe duhet ta di fare. Nejse, kjo shkolla qenka shume kot. Nuk me shtyhet fare. Imagjino kemi dhe 3 ore te tjera.
-Klea: Eideni, me ka marre shume malli per Andin. (O Zot, ajo akoma mendonte per te. Andi ishte djali qe ajo donte, por ai jo. Ai kishte jeten e tij ne Greqi, ndersa kjo qante per te ketu. Kjo me cmendte)
-Eiden: Moj ti e kupton qe ai as qe do tia di per ty? Cfare mendon akoma per te? E mori vesh qe e doje dhe cfare te tha? Ta jap une ate qe do, mund te kalojme nje nate bashke! Pervec kesaj, fakti qe ai eshte vellai I Florit...Eee Zot I Madh.
-Klea: Po e dua moj, nuk e kupton?
-Eiden: Ke te drejte nuk te kuptoj dot sepse nuk jam dashuruar ndonjehere. (Po, nuk isha dashuruar ndonjehere. Nuk e dija se cfare ishte dashuria)
----------
Pasi mbarova mesimin shkoj ne shtepi. Nderkohe qe dy vellezerit e mi me te vegjel diskutonin sa mire ia kishin kaluar diten e pare te shkolles, une mendoja si dreqin do kaloja plot 9 muaj ne ate gjimnaz. Teksa kujtoja ate idiotin e shkolles me vjen ndermend nje fragment nga viti I kaluar. Kisha te drejte, e njihja prej diku ate, e dija qe e kisha pare dhe here tjeter. Por ai duhet te kishte ikur, cpune mund te kishte akoma ne shkolle nderkohe qe vitin e kaluar festonte zilen e fundit? Mos valle gabohesha? Por jo! E kisha para syve ate moment. Momentin kur me kaloi prane vitin e kaluar dhe me terhoqi vemendjem, momentin kur menjhere pyeta njeren prej shoqeve qe kishte motren maturante se kush ishte ai. Po, jam e sigurt! Eshte ai, vetem se ka ndryshuar pak, kishte nje tjeter model flokesh dhe pak me shume mjeker.
-Eiden: O idiote, cdreqin po mendon? (Them me vete) Ai qe sillet si kafshe dhe ti thua te terhoqi vemendjen para nje viti. Leri keto, por mer dhe ha dreken! (Me nervat ne maksimum, ngrihem dhe shkoj ne kuzhine)
YOU ARE READING
Pergjithmone bashke ✔
RomanceNe gjimnazin ku Eiden shkon me pishmanllek, do te njoh njeriun qe do ti ndryshoje jeten, Klajdin. Nje njohje e nisur jo mire, do tu sjelle atyre gjene me te bukur te jetes, dashurine. (Kjo eshte nje histori qe kam shkruar para disa viteve, meqe e g...