Pergjithmone bashke ✔

Pjesa 20

-Eiden: Ne rregull e kuptova qe nuk ke per te hequr dore! Mire jam, ti si je?
-Paul(Ulet prane meje): Mire edhe une! (Ani, Emilio dhe Klajdi vijn aty)
-Ada(Me flet ne vesh): Lum si une per kete kunat qe do kem!
-Eiden: Hahaha, je shume shakaxhie! (I bej me shenje te mbyll gojen)
-Emilio: Deni kjo eshte Ada apo jo?
-Ada: Po, Emilio une jam!
-Klajdi: Kush eshte Ada ore? Nga e njeh ti?
-Emilio: Ada eshte shoqja e Denit. Nje dite Deni po fliste me Aden dhe une isha me te!
-Ada(I drejtohet Klajdit): Nuk e mban mend qe ma ke bere njehere me dore nga telefoni?
-Klajdi: Ah,po! Tani u kujtova!
-Paul: E dini cuna? Me ne fund bukuroshja me ktheu pergjigje per se mbari! (Buzqesh)
-Emilio: Sa mire per ty!
-Eiden: Une di shume mire te flas per se mbari! Une jam tip qe jetoj te sotmen dhe nuk dua te kem merzitje me njeri, prandaj nuk e zgjata! Shpresoj te mos me besh te pendohem dhe pse jo te jemi miq, Paul!
-Paul: Okay bukuroshe! (Nderkohe me bie telefoni. Ishte Ardi)
-Eiden: Ardi?
-Ardi: Si eshte kushurira ime bukur? Si e ka kemben?
-Eiden: O Zot sa te mire qe te kam! Jam me mire, mos u shqeteso! Mire se jam ne shkolle tani, shihemi mbasdite. Te puth! (Mbyll telefonin)
-Klajdi(Duke me pare): Une do shkoj ne klase, dua te rri pak vetem. (Largohet)
-Emilio: Ky nuk eshte mire keto ditet e fundit. Por do e zbulojme! Nejse, ti Ada pse nuk erdhe ne kete shkolle?
-Ada: Do vij! Kam ardhur per te mar fletepranimin sot!
E ndersa te gjithe bisedonin, mendja ime ishte te Klajdi.
-Eiden: Me prsini se vij per 5 minuta.
-Klea: Per ku?
-Eiden: Me prit! (Largohem dhe shkoj ne klasen e Klajdit. E gjej ate ulur ne banke, me kembet e zgjatura mbi ulese dhe me telefon ne dore)
-Klajdi: Eiden! (Behet gati te ngrihet)
-Eiden: Mos leviz, ska problem. (Ulem ne banken para tij) Klajdi, cfare ke ti?
-Klajdi: Asgje! Cmund te kem?
-Eiden: Nuk e di! Po sillesh cuditshem keto ditet e fundit. Shmangesh nga bisedat, nuk ben me muhabet. Tani ne qofte se ke ndonje problem personal okay, por duket sikur e ke problemin me ne. Sillesh ftohte. Mire ne se nuk kemi shume kohe qe njihemi, po me Emilion?
-Klajdi: Eiden nuk kam asgje seriozisht! Thjesht jam pak semur, me dhemb koka.
-Eiden: Okay! Ashtu qofte! (Largohem e merzitur.)
-Klajdi: Eiden prit! (Kthej koken nga ai) Eja ulu.
-Eiden: Cfare do?
-Klajdi: Eja! (Shkoj ulem serish aty ku isha) Pse nuk me beson? Nuk kam asgje po te them. Pastaj, edhe nese kam dicka, ti pse shqetesohesh?
-Eiden: Une...une thjesht nuk dua qe miqte e mi te jene te merzitur.
-Klajdi: Pra me konsideron mik? (E shikoj si per ti thene po) Faleminderit! (Buzqesh) Je nje mike shume e mire.
-Eiden: Perpiqem gjithmone te jem e mire me te tjeret. Sillem me ata ashtu si dua qe ata te sillen me mua, pastaj sjellja ime varet nga sjellja jote! (Nderkohe hapet dera e klases dhe brenda hyn Suela. Cdonte ajo ne ate klase?)
-Suela: Eideni, po te kerkoja! Mund te vish pak?
-Eiden: Kam pune tani. Flasim me vone! Mbylle deren kur te dalesh! (Suela largohet)
-Klajdi(Qesh): Hahaha, ia the sikur e perzure! Kjo quhet Suela apo jo?
-Eiden: Po! Pse?
-Klajdi: Me beri follow ne instagram, une ia pranova. Tani me shkruan vazhdimisht!
-Eiden: Te shkruan sepse ajo te pelqen ty!
-Klajdi: Hahaha! Ca thua? Nuk e dija qe kisha fansa edhe ne shkolle.
-Eiden: Pse ke edhe jashte shkolles?
-Klajdi: Pyetje eshte kjo? (Qesh) Bej shaka! Thjesht nuk ma merte mendja qe dikush mund te donte ose pelqente!
-Eiden: Pse?
-Klajdi: Nuk e di as vet! (Buzqesh)
Po bisedonim! Ai buzqeshte dhe kaq me mjaftonte per tu gezuar. Isha e lumtur prane tij dhe pse si mikja e tij. Do doja qe ai ta dinte qe e doja por kisha frik. Po sikur te humbisja edhe miqesine e tij!??