Pergjithmone bashke ✔

Pjesa 10

-Eiden: Ti? Ci ke keto pyetje o Klajdi aman? (Nderkohe qe ai vazhdonte te me mbante kapur nga qafa, por pa me ulur koken si me pare)
-Klajdi: Uaa, nuk me the jo? (Me shterngon qafen)
-Eiden(E gjuaj lehte me berryl): Aaa, o kafshe me lesho se me vrave.
-Klajdi(Me leshon): Sa delikate qe qenke.
-Eiden: Qenkam delikate? Me fal, po cfare do beje ti neqoftese dikush me doren sa putra e ariut do te te shterngonte qafen?
-Emilio(Qesh): Hahaha, ca krahasimi. Je e madhe Deni!
-Klajdi: Mili!!! (Kete here ishte radha ime per te qeshur. Duke u mar me muhabet nuk e vura re sa shpejt kaloi rruga. Tani me duhet te kthehesha per nga lagja ime. Pasi u them dreken e mire cunave largohem)
------
Dhoma ime ishte vendi me I rehatshem per mua, mund te rrija aty gjithe diten dhe nuk merzitesha. Po qeshja me vete, nderkohe qe vjen mami nga puna dhe sapo hyn ne shtepi vjen drejt e ne dhomen time.
-Mami: Eide...(Shikon doren) Cfare I ka ndodhur dores tende? (Vjen dhe ma kontrollon)
-Eiden: Ne rregull, mos e bej kaq tragjike se nuk ka ndonje gje te madhe. Thjesht e vrava pak ne shkolle.
-Mami: Si e vrave?
-Eiden: Nuk ka rendesi tani.
-Mami: Eideni, po te pyes si u vrave?
-Eiden: Off, mire e mora vesh. Isha mbas deres se klases dhe nje nxenes tjeter shtyu deren dhe dera u perplas mbi doren time.
-Mami: Nxenes? Pse keshtu I keni nxenesit ju atje, kafshe?
-Eiden(Qesh): Hahaha, disa prej tyre. (Mami largohet dhe une mar librat per te bere detyrat. Ulem ne tavolin, hap librin, por ne ate moment bie dera. Shkoj e hap ishte Klea)
-Klea: Hey! Erdha une.
-Eiden: Mire se erdhe, por cne erdhe?
-Klea: Gezohu zemer, do rri nga ty sonte. Me fal qe erdha palajmeruar, por...
-Eiden: Ska problem, eja brenda. (Hyjm brenda dhe pasi Klea pershendetet me ata te mite shkojme ne dhomen time)
-Klea: Paske filluar detyrat. Kaq shpejt?
-Eiden: Zemer, kemi nje koloni me detyra sot neqoftese e ke iden.
-Klea: E moj e... (Ne fakt Klea ishte nga ato vajzat qe nuk ia ndjente shume per te mesuar, ajo e jetonte jeten sikur nuk do kishte te neserme. Neqoftese I fiksohej dicka e bente dhe nuk pyeste per pasojat)
------
Pasi mbarova detyrat dhe binda Klean qe ti bente dhe ajo filluam te bisedonim me njera-tjetren.
-Eiden: Ai Flori nuk erdhi sot.
-Klea: Po, nuk erdhi. Eideni, e di sa me ka marre malli per Andin.
-Eiden: Kle, ta kam thene disa here, une nuk arrij te te kuptoj, fundja nuk jam dashuruar asnjehere, por duke bere keshtu ti lendon veten tende. Atij nuk I behet vone fare per ty.
-Klea: Nejse, se e di cfare do vazhdosh te me thuash. Tani kam une disa gjera per te te then.
-Eiden: Po, po te degjoj.
-Klea: Eideni, cfare po ndodh me ty?
-Eiden(E shikoj): Ceshte kjo pyetje?
-Klea: Pra nuk do te ma thuash?
-Eiden: Klea, sinqerisht nuk po ta kuptoj se cfare do te thuash.
-Klea: Ti ke ndryshuar, dicka po te ndodh,por te shohim. Mua thjesht me duhet te sigurohem, pastaj mohoje sa te duash ti. (Mer telefonin dhe hyn ne instagram) Eiden, Suela paska hapur instagram. (Suela ishte nje prej shoqeve tona te klases, por qe une nuk e kisha aspak qejf sepse vetem mburrej dhe bente interesanten sidomos para cunave)
-Eiden: Mire!
-Klea: Beji follow.
-Eiden: Kle, mos fol sikur nuk e di qe une nuk bej kurre follow. (Nuk I beja askujt follow e para, por gjithmone beja nje follow back)
-Klea: Aa, po. Njeri I cuditshem.
-Eiden: Meqe jemi eja te bejm nje foto se kam kohe pa cuar story. (Dhe sapo mar telefonin Klea fillon me pozat e saj, ndersa une thjesht buzqeshja ne cdo foto qe dilja. Te them te drejten me pelqente buzqeshja ime)
------
Ishte mbremje dhe ishim shtrir per te fjetur.
-Klea: Eideni mund te te pyes dicka?
-Eiden: Sigurisht.
-Klea: Cfare mendimi ke per Emilion?
-Eiden: Si cfare mendimi kam? Mendoj se eshte nje njeri shume I mire dhe ndryshe nga bashkemoshataret e tij, shume ndyshe nga Klajdi per shembull.
-Klea: Po per Klajdin cmendon?
-Eiden: Ai eshte I cuditshem Kle. Nuk mundem ta kuptoj, njehere sillet mire e njehere sillet keq...