Pergjithmone bashke ✔

Pjesa 17

E mes asaj perhumbje, ndiej frymen e tij mbi faqen time.
-Klajdi: Kishe nje qerpik mbi faqe!
-Eiden(Largohem prej tij): Mire!
-Klajdi: O Eiden, sinqerisht e kisha me shaka. Nuk e mendova se do merziteshe!
-Eiden(Qesh): Dhe une shaka bera! 😀
-Klajdi: Pra nuk u merzite?
-Eiden: Ia bere me sy Emilios dhe e kuptova qe e kishe me shaka!
-Klajdi: Ueee sa e poshter qe!
-Klea: Po ti nuk e njeh mire, pa ajo eshte shtrig fare.
-Eiden: Ja dhe shoqja e ngusht si te mbron!
-Klajdi: Shiko, shiko, do edhe te te mbrojn! (Nderkohe bie zilja dhe duhej te iknim. Teksa po hynim ne klas degjoj Suelen qe me flet)
-Suela: Eideni! (Kthehem dhe ajo afrohet te une) Mund te te kerkoj nje nder?
-Eideni: Po thuaje njehere po te ndihmova dot mire!
-Suela: Ti ke muhabet me Klajdin dhe mua me pelqen shume ai! Nese te jap numrin tim te telefonit mund tia japesh atij te lutem?
-Eiden: Jo! Nuk merem me mbleseri une moj moter. (Fola qetesisht edhe pse nga brenda po pelcisja. Pra nuk qenkam e vetmja, edhe Suela e pelqente Klajdin. Uffff!)
------
Isha duke ikur me Klean dhe nuk hezitoj ti tregoj asaj.
-Eiden: Kle! Suela...
-Klea(Qesh): U bere xheloze apo jo? Oo, zemra ime, mos e vri mendjen se ajo ate pune ka! Thote ashtu per tu dukur, pastaj ti mendon se Klajdi I hedh syte asaj?
-Eiden: Jo, ajo e pelqen Klajdin. Me tha qe une ti jepja numrin e saj atij.
-Klea: Cfare?!
-Eiden: Pastaj qe thua ti, ne fund te fundit Klajdi mashkull eshte dhe ti e di mire si jane meshkujt!
-Klea: Off, Eideni mos ia fut kot. Dhe ti e di shume mire qe jo te gjithe meshkujt jane njesoj! (Fliste Klea si per te me hequr mendjen nga ky fakt. E ndersa ecnim ngadale degjojme zerin e Klajdit qe na flet dhe kthehemi me fytyre nga ai)
-Klajdi: Epo shyqyr se kam nje ore qe po ju flas. (Fliste duke ardhur drejt nesh)
-Klea(Me ze te ulet): Moj ky shume ka filluar te te flas.
-Eiden: Mos fol budallalleqe! Cfare ndodhi Klajdi?
-Klajdi: Po meqe kemi te njejten rruge ikim bashke. (Dhe Klea qe buzqesh pa u vene re nga ai) Sigurisht nese nuk e ke problem!
-Klea: E cfare problemi mund te kete? Ejani.
-Eiden: Nuk e paske Emilion!
-Klajdi: Iku me para ai se kishte pune! (Tani duhet te ndaheshim nga Klea)
-Klea: Ika une! Shihemi neser dhe Eideni mos harro te me maresh ne telefon mbasdite. Heh! Dhe ti Klajdi se mos me merzises shoqen!
-Klajdi(Qesh): Jo mos ki merak! Mirupafshim! (Klea iken dhe ne vazhdojme rrugen tone ne heshtje derisa Klajdi e thyen ate)
-Klajdi: Moj po une te fola ty qe te mos e beja rrugen vetem, por me kete heshtje zere se nuk je fare ketu!
-Eiden: Hahaha, po cfare te them?
-Klajdi: Cfare te duash! Hey, Eiden, e di qe ke sy shume te bukur!
-Eiden(E sikletosur): Faleminderit! Ndersa ti je shume I cuditshem. Tani sillesh shume me ndryshe se nga java e kaluar, madje mund te them se me duket sikur ka ardhur nje tjeter Klajdi tani.
-Klajdi: Me vjen keq qe te kam bezdisur, jam treguar vertete kafshe!
-Eiden: Heh, nuk e mohoj kete! (Qesh) Jam kurioze te di se cfare ndodhi qe ndryshove!
-Klajdi: Epo gjerat ndryshojne! Ndoshta kur I njeh pak me mire njerzit atehere e kupton me mire se si duhet te sillesh me ata ose ndoshta gjithcka qe ka ndodhur e ka pasur nje arsye! (Me beri lemsh! Cdonte te thoshte me keto fjale)
------
Sapo shkoj ne shtepi, perpara portes shoh nje makine. Kishte ardhur dikush!
-Eiden: Mos! Edhe njerezit me mungojn tani. Te pakten eshte mami ne shtepi, gjysma e se keqes! (Gjithsesi hyj brenda dhe sapo shkoj ne sallon shoh dike ulur ne divan)
-Ai: Eideni!
-Eiden: Ardi! (Shkoj me vrap drejt tij dhe e perqafoj. E doja shume ate njeri, ishte kushuriri me I mire ne bote)