KAINEN:YOLCULUK

SİYAH DÜŞÜNCELER (IV)

Şifahaneden kimsenin haberi olmadan çıkmayı başarmıştım. Aradan geçen üç günün ardından iyice dinlendim ve iyileştim. Ancak şifacı dikkatli olmamı istedi. Çünkü vücudumun duygusal çöküntülere elverişli olmadığını ve hassas bir yapımın olduğunu söyledi. Dediklerini dikkate alarak ve bir daha kötü bir olay yaşamamak umuduyla hayatıma tekrar döndüm. Agatha beni odasında bekliyordu. Zırhımı giydim ve odasına doğru yola koyuldum. Açıkçası heyecanlıydım. Çünkü benden yaşananlar hakkında bir açıklama bekliyordu.

"Agatha Stefhany'e sarılır ve ardından oturmasını ister."

-Hoş geldin kızım. Seni yeniden görebilmek harika. Nasılsın?

-Teşekkür ederim. Desteğiniz sayesinde çok daha iyiyim kraliçem. Size minnettarım.

-Rica ederim... Bana neler yaşadığını anlatmak ister misin? Kendini hazır hissediyor musun?

-Evet kraliçem... Düşündüğünüz kadar korkunç bir şey yaşamadım aslında. Size eksiksiz bir şekilde anlatacağım.

"Stefhany Agatha'ya yaşadıklarını detaylı bir şekilde anlatır."

-Yaşadıkların için gerçekten üzgünüm Stefhany... Annene tavrı yüzünden gerçekten kızgınım. Belli ki sarhoşken ne dediğini bilememiş. Endişelenme, o senin annen. Senden vazgeçmez. Sadece seni korkutmak istemiş olabilir. Dilersen eğitime başlamadan önce bugün tekrar yanına uğra. Eminim ki seni merak ediyordur.

-Teşekkür ederim kraliçem. Bana çok yardımcı oluyorsunuz. Kendimi bazen size karşı çok mahcup hissediyorum.

"Agatha gülümser."

-Lütfen böyle düşünme... Ben sadece görevimi yapıyorum. Şimdi git ve annene sıkıca sarıl ve barışın.

İçimde hiç olmadığı kadar bir pozitif enerji barındırıyordum nedense. Hatta anneme olan kızgınlığım bile geçmişti. Sadece ona sarılmak ve barışmak istiyordum. Büyük heyecanım ile birlikte şirkete gittim. Güvenlik görevlisi adımı ve ne için geldiğimi sordu. Kızı olduğumu ve onu ziyarete geldiğimi söyledim. Güvenlik görevlisi farklı biriydi. Bu yüzden de doğal olarak beni tanımıyordu.

-Üzgünüm hanımefendi. Ancak şirkete girişiniz tamamen yasaklanmış. Sizi içeri alamam.

"Stefhany şaşırır."

-Nasıl yani? Ama ben onun kızıyım!

-Anlıyorum ancak benim yapabilecek bir şeyim yok. Üzgünüm.

"Stefhany güvenliği aşar ve koşarak annesinin odasına gider."

-Hey, buraya gel!

"Stefhany odaya birden dalar ve birkaç kişiyle konuşan annesine sıkıca sarılır. Harley konuştuğu kişilerden gitmesini ister."

-Burada ne işin var?

"Odaya güvenlik görevlisi girer."

-Çok özür dilerim efendim! Kendisine yasak olduğunu söyledim ama beni dinlemedi.

-Tamam sorun yok. Sen gidebilirsin.

-Anne... Bana kızgınsın, biliyorum. Hatalı olduğumu da. Lütfen... Beni affet.

-Sen seçimini yaptın Stefhany... Sen beni bir mesleğe tercih ettin. Sana en çok ihtiyacım olduğu şu günlerde yanımda olmayı reddettin. Demek ki her şey buraya kadarmış.